SV Doetinchem op randje degradatie

Nog niet eerder tijdens het inmiddels 10-jarig verblijf van SV Doetinchem in de KNSB-competitie scoorden we als collectief zo beroerd (41%), maar nog altijd mogen we een beetje hopen op handhaving. Alleen een 5½-2½ zege (of beter natuurlijk) op HWP Haarlem in de laatste ronde volstaat daarvoor, maar de manier waarop de nederlaag tegen Boven IJ tot stand kwam doet het ergste vrezen.

Kansen op een goed resultaat tegen het in gemiddelde rating veel sterkere Boven IJ waren er wel degelijk, maar de ‘vastheid’ om de hele en halve punten op het droge te krijgen ontbrak bij een aantal onzer en een dikke nederlaag was helaas het resultaat. De middag begon zonnig. Henny kwam in een type stelling (rommel) dat hem goed ligt en won eigenlijk vrij gemakkelijk. Marino trof in Frank van der Velpen een tegenstander die kennelijk door yoghurt-incidenten en toiletgates getraumatiseerd is geraakt: veel moppers over het toiletbezoek van Marino en een heuse klacht bij Benno, de wedstrijdleider. Fouillering door Benno leverde echter geen vondst van Houdini of Fritz op, maar wel een aan bord 4 bedorven sfeer en bovendien concentratieverlies. Marino hield het hoofd koel en won verdiend.

Daarmee stond het dus 2-0 en met de nog gaande partijen leken er kansen op een kleine sensatie.

Theo verklooide echter zijn prachtige stelling, toen hij eens een blik op de klok wierp en tot zijn schrik zag dat het letterlijk 5 voor 12 was. Kees stond zeker niet minder, maar raakte de draad kwijt in een wirwar van mogelijkheden en ondergetekende speelde zeker geen slechte partij, maar moest zijn meerdere erkennen in de sterke Cor Croese.Lees meer…