Pathena Rotterdam bindt Voerendaal aan zegekar
Enige jaren terug waren ze nog verassend kampioen van Nederland. Nu moest Voerendaal, met slechts 2 matchpunten tegen ons vechten tegen degradatie in deze vierpunten wedstrijd.
De voortekenen voor ons waren redelijk. Terwijl het noorden van het land worstelde met gladheid, reden wij in een heerlijk zonnetje richting Limburg. Helaas zonder Johan Quist, die een longontsteking te boven moest komen. (beterschap Johan!) Op het laatste moment was, de Westland kampioen, Frans Vreugdenhil bereid mee te spelen. Voor het transport van het team was ook penningmeester, Wim van Munster, ingeschakeld, waarvoor dank!
De wedstrijd kwam langzaam op gang. Na twee uur spelen was er nog geen peil op te trekken. Alle uitslagen binnen 6-4 en 4-6 bleven mogelijk. Rond de tijdcontrole vielen de meeste partijen op hun plaats en werd duidelijk dat Pathena Rotterdam aan het langste eind zou trekken. Met 5-2 en drie gunstig staande borden kon het niet meer mis gaan. Was het concentratieverlies of vermoeidheid. Allereerst verloor Marijn den Hartog door onnodig, niet meer te voorkomen Dame-promotie. Toen ook Robby Kevlishvili, na onnodig stukkenruil, in een moeilijk te verdedigen pionnen eindspel belandde, was het tijd voor actie. In overleg met Bruno Carlier werd in zijn beter staande stelling, remise overeengekomen en daar mee de overwinning veilig gesteld.
Langs de borden:
- Bruno Carlier bracht de doorschuifvariant van het Frans op het bord. Kreeg beter spel na stukkenruil en het zwart bezorgen van een dubbelpion. In kansrijke stelling werd tot remise besloten.
- Robby Kevlishvili kreeg een Siciliaanse Alapin te bestrijden. Zoals gewoonlijk bereikt wit, na goed spel van zwart, weinig. Even won Robby een pion, die later echter weer ingeleverd werd. Het evenwicht was nooit verstoord en remise werd elk moment verwacht. Tot de catastrofale afruil van het laatste stuk.
- Martin Martens en Tom Bus vochten een kamikaze partij uit. Aan beide zijden actieve stukken en gaten in de stelling. Martin gooide er een pion tegen aan en kreeg steeds meer druk, hoewel de uitslag onvoorspelbaar bleef. Logisch gevolg dat de partij plots uit was, beslist in ons voordeel.
- Rini Kuijf had in Hausrath de op papier sterkste tegenstander. Hij had er geen moeite mee. In een Catalaan werd het evenwicht actief gehandhaafd, met remise als logisch gevolg.
- Uit België was Pascal Vandevoort, voor een “thuiswedstrijd”, over gekomen. In de hoofdvariant van het Frans kreeg hij het betere spel en aanval. Het sloeg niet door, waarna de vrede werd getekend.
- Alik Tikranian had zich voorbereid op 1 Pf3. Het was niet vergeefs. Hij creëerde met een kwaliteitsoffer kansen. Na het winnen van een tweede pion werd zijn stelling steeds kansrijker. Wit moest, om erger te voorkomen, vluchten in eeuwig schaak.
- Invaller Johan Vreugdenhil moest tegen Oscar Lemmers vechten tegen 300 ratingpunten verschil. Hij deed dat bekwaam, maakte geen fouten en tot vreugde van de teamleider en hemzelf was de verdiende remise binnen.
- Het drama Marijn den Hartog is al kort beschreven. Ook hij kreeg zoals verwacht 1 Pf3 op het bord. Hij beantwoordde met Konings Indisch en deed dat met verve. Een goede partij, vooral in het middenspel hadden meer op moeten leveren. Één moment van verslapping was fataal.
- Michiel Besseling kreeg zijn eigen Slavisch te bestrijden. Hij wist er wel raad mee. In het middenspel dacht hij te blunderen waarmee zwart een koningsaanval zou krijgen. De aanval kwam, maar bleek niet beslissend. Michiel kon het juist pareren en pakte even pion a6 mee. Dit was beslissend. Zijn a pion promoveerde, waarna zwart het geloofde.
- Tenslotte Anna-Maja. Zij stond lange tijd met de rug tegen de muur. Verloor een pion, maar kreeg compensatie door een sterk centrum en actieve stukken. Plots dook het paard offerend op f3 in wits stelling. De aanval was beslissend.
Met zes matchpunten moeten we tot op heden dik tevreden zijn. In Maart staan de wedstrijden tegen beide Groningse teams SISSA en Groningen op het programma. Het succes ruikt naar meer.
