Close, Colonel, but no cigar!

Excuus. Door zondagse plannen, drukke werkdag op maandag, en de beroerde uitslag is het verslag wat verlaat.

Tja, soms gaat het goed (best wel vaak in het verleden), maar soms ook niet: een tactische opstelling. De sterke spelers met wit om te scoren, en de zwarten moet ‘keepen’. Dit keer lukte het niet, Integendeel. Zowel de Leidsche witten als zwarten waren behoorlijk tot zeer efficiënt. Met wit scoorde LSG 4,5 uit 5 en met zwart bleef de schade beperkt. Toch scheelde het niet veel.

De wedstrijd

Het begon met een remise van Daan Brandenburg tegen Edwin van Haastert. Daan kreeg geen grip op de stelling en moest snel in een puntendeling berusten. Daarna bleef het lang onduidelijk. Op Sipke Ernst en Jan Werle vertrouw je in principe; Sergey Tiviakov trof in Predrag Nikolic een verwachte en sterke tegenstander; de stellingen van Iozefina Paulet en Jasper Geurink en in mindere mate Jan Baljé oogden verdacht; Erik Hoeksema en Joost Wempe leken goed te staan; de stelling van Joris Brenninkmeijer oogde vreemd en onduidelijk.

Iozefina en de wat grieperige Jasper gingen inderdaad ten onder. Sergey probeerde het, maar bleef steken in remise. Jan Baljé hield de zaak keurig droog, maar meer dan remise was het niet. Met een achterstand op de borden is het vervolgens lastig spelen. Joost probeerde te forceren, maar had misschien voor kleine middelen moeten kiezen. Wellicht was het dan remise geworden, maar nu werd het een harde nul. Joris Brenninkmeijer – hij was er weer bij! – deed wat terug.Lees verder…