Atlantis dag drie
Op zo’n dag als vandaag hoopte je er op dat de dijken zouden doorbreken en dat Atlantis weer een metertje onder de zeespiegel zou verdwijnen, of misschien zelfs iets meer. Het was namelijk een echte zwemdag. Om het speellokaal te bereiken had ik dan wel een boot moeten gebruiken, maar dat had ik niet erg gevonden. Met een boot had ik niet hoeven te wachten op een opgehaalde brug of op een voorganger die niet weet dat je tot de stopstreep door moet rijden om groen te krijgen. En een boot kan je overal afmeren ipv dat je een parkeerplek moet zoeken.
Gelukkig heeft het denksportcentrum een zeer groot terras. Die moet wel nodig gemaaid worden. Ja het is wel een terras met stoeptegels, maar het is al bijna hoog grasland geworden. De natuur vindt ook hier zijn weg naar boven.
