Illuster
Hebt u een goede vakantie gehad? Met veel schaken? Ik wel. Het schaakhoogtepunt kwam al direct aanvang juli. Oosterbeek, Bilderbergtoernooi. Voor oude van dagen en voor iets minder oude van dagen; de vijftig moet je wél al gehaald hebben…
Mocht u nu denken dat dit dan wel een uiterst gezapig toernooi zal zijn, nee dat is niet zo. Het verschil met andere toernooien is eigenlijk alleen dit: dat je geen kleine would-be genietjes tegenkomt die samen met hun moeder het toernooi onveilig maken. Geen wijsneuzen die de eerste vijfentwintig zetten van het Marshall-gambiet uit hun hoofd kennen. Daarvan blijf je verschoond. De deelnemers van het toernooi zijn (iets?) oudere mannen – natuurlijk weer geen vrouw te bekennen – die allemaal hun schaakopvoeding hebben ontvangen in een tijd dat er geen trainingen waren en die het spelletje dus volledig op eigen kracht hebben moeten leren. Bij het hoofdtoernooi (rating > 1900) spelen illustere namen mee. Dat wil zeggen, illustere namen voor de andere deelnemers. Niet voor de huidige hope des vaderlands.
Het Bilderbergtoernooi heeft iets weg van een reünie. Op de deelnemerslijst stond iemand die in het Open Kampioenschap van Utrecht 1974 nog tegenover mij had gezeten. Toen was hij studentikoos, nu iets minder. Verder trof ik er ons ex-lid Ron Landsbergen, die eenmaal per jaar het schaakbord vereert – juist ja, in dit inmiddels traditionele toernooi. En ex-lid Jan Stoop, die overgekomen was uit Polen. Niet alleen voor dit toernooi overigens, maar toch.
Aan het hoofdtoernooi deden, zoals gezegd, illustere lieden mee. Het meest illuster, voor mij althans, was Roel van Duijn, de beroepsactivist, politicus en boer, de Provo-oprichter, de Kabouter, de man die in 1970 eventjes ontvoerd werd door een rechtse rakker en die in dat verre verleden met argusogen door de Binnenlandse Veiligheidsdienst gevolgd zou zijn. Bij het ACT van 2006 was ik hem ook al tegengekomen. Hij had toen naar eigen zeggen veertig jaar niet meer geschaakt, maar was het nog niet verleerd – hij speelde ooit nog samen met Donner bij DD in het eerste. Dat heeft onze Aljechin-Henk tijdens dat ACT aan den lijve mogen ondervinden. Na afloop van die partij kregen Henk, Roel van Duijn en ik als toeschouwer een half uurtje privé-les van Hans Ree. Over welke stukken afgeruild moesten worden en welke beslist niet, het inzicht van een GM “on display”. Dat is vast niet iedereen in dat toernooi overkomen en zegt volgens mij iets over de maatschappelijke standing van Ex-Kabouter Roel. Maar van Duijn heeft nog meer bereikt, nog veel meer: er is een gambiet naar hem is genoemd, een variant binnen een gevierde opening: 1 e4, c5 2 a3,… Kortom – we kunnen niet om die conclusie heen – hij is een waarlijk illustere figuur. En dat liep zomaar vrij rond op het Bilderbergtoernooi…website
