Nul uit twee voor één

Na een tweede nederlaag heeft het vlaggenschip zich al in woelige wateren gemanoeuvreerd. Opnieuw zijn er kansen, maar weer komen we niet verder dan 4 bordpunten. De tweede ronde brengt ons tegen De Wijker Toren. Ze spelen in de Moriaan. In de bijzalen dan. Daar speelt ook het tweede team van De Wijker Toren. Die mogen tegen Krommenie. Kommernie doet z’n naam eer aan. Meer dan de helft van het team zoekt de Wijker Toren in Beverwijk. Nog niet zo erg, maar het gaat met enig rumoer gepaard als er nog slechts 4 man is en als de rest binnenstormt. Vooral een supporter meent zich ermee te moeten bemoeien.

Diezelfde supporter zal zich later nog eens doen gelden als de 8e bordspeler van Krommenie z’n telefoon af laat gaan. Nou ja, de telefoon houdt ermee op en dat kondigt het ding aan met twee luide piepen. De supporter legt ongeveer 7 keer omstandig aan evenzovele mensen uit dat het een schande is, dat er een nul wordt uitgedeeld. Het was de batterij die op is! In de speelzaal. En dan ook nog een supporter die in z’n eentje de helft van de baromzet voor zijn rekening neemt. En niet door Spa blauw te consumeren.

Goed, tot hier de observaties van de kleine ergernis van de dag.

Op de wedstrijden tegen De Wijker Toren staat doorgaans enige spanning, omdat de krachtsverschillen niet groot zijn. We zijn beide gepromoveerd en we zijn beide op papier niet bepaald favoriet. Een vierpuntenwedstrijd? Saillant detail is natuurlijk, dat wij Harmen Jonkman in de gelederen hebben. Een kind van Pat Mat een voorganger van De Wijker Toren en Harmen kent de meeste jongens goed.

Na anderhalf uur spelen maak ik voor het eerst de balans op. Bart op 1 heeft een plusje (en ratingoverwicht), Jaap op 4 evenzeer (ook dat ratingoverwicht) en Collin lijkt lekker te staan. En een klein beetje rating meer. Op de meeste borden is het gelijk of wat onduidelijk. Alleen Indra lijkt niet lekker te staan. Lees verder…