Anish over het Kandidatentoernooi en over Norway Chess met aantekeningen.

“…Het was niet moeilijk om de humor te ontdekken in de 14 remises…”

Het is alweer even geleden sinds ik voor het laatst iets aan mijn website toevoegde. Nu ik even een paar dagen respijt heb tussen mijn toernooien en trainingen, is het hoog tijd om dat weer te doen!

Kandidatentoernooi
Het lang verwachte kandidatentoernooi bevestigde mijn reputatie van degelijke speler om het maar eens zacht uit te drukken. Als u geen kennis hebt genomen van mijn eindresultaat, hebt u waarschijnlijk nog nooit van het schaakspel gehoord. Ik was verre van tevreden met mijn optreden, maar het was moeilijk om niet de humor in te zien van de veertien remises die ik tegen wil en dank maakte. Liever dan een diepgravende analyse te maken van de filosofische aspecten van een en ander, geef ik een opsomming van een aantal momenten waarop mijn score had kunnen worden geoptimaliseerd.

De gevolgtrekking mag niet zijn dat ik zelf nooit in enig gevaar was, maar over het algemeen had ik goede zaken kunnen doen als alles goed was gegaan. Dat mocht echter niet zo zijn, dus zonder te lang stil te staan bij de mislukte poging om mij te kwalificeren of om dichter bij kwalificatie te komen, richtte ik me op mijn volgende krachtmeting. En gelukkig zijn er daar genoeg van!

Norway Chess
Mijn volgende toernooi was Norway Chess. Ik had een uitstekende start. Ik bereikte een ongedeelde tweede plaats achter Carlsen, die met 7½ uit 8 begon en zijn laatste partij tegen mij verloor. Misschien plaats ik die partij met aantekeningen in NewInChess magazine (ik hoorde dat het snelschaaktoernooi daarin een of twee pagina’s zal krijgen), maar er waren nog meer aardige partijen.

Ik won een paar aardige partijen met zwart in de Najdorf (tegen Harikrishna en Li Chao) en als ik niet op tijd verloren had tegen MVL in een gewonnen eindspel (in de Najdorf, ditmaal met wit), dan had ik misschien wel eerste kunnen worden in het snelschaken.
De eerste partij in het klassieke schaak was niet minder bevredigend. Ik won een zeer ingewikkelde partij tegen Pavel Eljanov, die nooit onderschat mag worden, ongeacht de kleur.
Het ging bergafwaarts toen ik in de tweede ronde verloor van MVL. Wie in de Najdorf een fout maakt, betaalt een hoge prijs. Dat hoeft niemand mij te vertellen, maar het is opmerkelijk hoe slecht mijn zet Tdg1 was.

Na die partij was ik hoegenaamd niet terneergeslagen, want daar was geen aanleiding toe, zeker niet na mijn gemakkelijke remise tegen Vladimir Kramnik, tegen wie ik altijd problemen had al sinds ik een werkelijk aardig jongetje was. Dat was lang geleden, kunt u zich wel voorstellen.
In het vervolg van het toernooi ging het al niet veel beter. Mijn tegenstanders staken mij al vroeg in de partij de loef af en ik kreeg niet veel kansen. De enige keer dat ik met wit goed uit de opening kwam, was tegen Harikrishna, maar ook die partij liep slecht af voor mij.

Ik werd er zeker niet blij van, maar het gaat soms zo, ook al deed ik niet aanwijsbaar iets stoms: ik kreeg gewoon geen kansen en plotseling was het toernooi voorbij.
En daar sta ik nu. Kom op, nu weer aan het werk. Shamkir komt er al snel weer aan!