Teleurstellend einde Olympiadeteams
De Olympiade is niet goed geeindigd voor de Nederlandse teams. De mannen speelden 2-2 tegen Servië, waardoor ze met 13 matchpunten op de 36e plaats eindigden. De vrouwen verloren 2.5-1.5 van Vietnam en eindigden precies op de plek van hun ranking: plaats 21.
De VS won het toernooi in de open categorie, China bij de vrouwen.
Als eerste klaar was Anish Giri, dan is de uitslag te raden. In een Slavische ruilvariant kwam best een leuke stelling op het bord, waarin zwart met e3 en wit met g4 een pion had geofferd. Opeens eindigde de partij echter in een zetherhaling.
In de beide Nederlandse witpartijen kwam een Koningsindiër met g3 op het bord. Zowel Bok als L’Ami kregen voordeel, maar bij de eerste was het een langdurig voordeel, terwijl de Woerdenaar een zeer concrete stelling had. Hij vond een paar keer de beste zet niet, kwam uiteindelijk in een eindspel met dames en ongelijke lopers terecht dat zijn tegenstander keurig met een stukoffer wist af te maken. Gelukkig had Bok ondertussen gewonnen. Het langdurige voordeel leverde na een fout van de tegenstander een pluspion op en uiteindelijk een punt:
Robin van Kampen was als laatste bezig. Hij stond ondanks een sterk paard wat minder in het eindspel, maar hij verdedigde het goed. Zijn tegenstander bleef ondanks 103 ratingpunten minder op winst spelen, maar in deze stelling was het verstandiger om remise te maken:
Na 49.Te7?! Pc3 had wit geen eeuwig schaak en zo kon Robin op winst gaan spelen. Helaas was het zwarte voordeel niet groot genoeg: hij kreeg nog wel toren-paard tegen toren, maar dat is vrij makkelijk te verdedigen en op zet 110 werd remise gegeven.
Een 36e plaats is teleurstellend voor een team dat als elfde is geplaatst, maar de lage klassering is wel een beetje geflatteerd. De individuele resultaten zijn in ieder geval niet zo slecht, zoals u in dit overzicht kunt zien:
Van Wely met een TPR van 2583 valt tegen, maar hij is dan ook de enige met een onderscore. En als het iets meer meegezeten had, dan had het een heel ander toernooi kunnen zijn. Wat als b.v. L’Ami niet geblunderd had tegen India? Misschien was Nederland dan wel bovenin blijven meedraaien, we zullen het niet weten. En 3.5-0.5 winnen van Engeland is gewoon heel sterk! Maar na de blunder van L’Ami kwamen nog wat onnodige nederlagen en bleef het tegenzitten. Ik denk dus dat het Nederland vooral ontbrak aan geluk dit toernooi.
Voor de volledigheid ook nog een linkje naar de eindstand.
De vrouwen speelden tegen een team dat op papier ongeveer gelijkwaardig was. Er had meer ingezeten dan een nipte nederlaag:
Helaas ging het op bord 4 snel mis. Anna-Maja Kazarian speelde een Najdorf met g3 en b3 maar kwam niet goed uit de opening:
Hier bleek 17…d5! heel sterk. De zwarte stukken drongen de witte stelling binnen, zwart won een kwaliteit en gaf wit geen kans meer.
Ook bij Anne Haast ging er iets mis.
26.Ld2! is goed hier, wit wint de pion terug en staat dan best goed. In de partij volgde 26.Pc5? bxc5 27.Txc3 c4 en wit een pion achter en nog slecht ook. Anne offerde even later een stuk om het pionnencentrum op te ruimen, maar ze had nooit genoeg compensatie en uiteindelijk wist zwart in het eindspel te winnen.
Bij de veteranen ging het beter. Tea Lanchava speelde een goede partij, alleen het einde was twijfelachtig.
Gezien de matchsituatie lag het voor de hand dat zwart hier op winst zou spelen. Gezien de stelling ook, na 40…c5! (of eventueel eerst een stellingherhaling) staat zwart heel goed, d5 en f5 staan op de nominatie eraf te gaan. In plaats daarvan eindigde de partij in remise door eeuwig schaak. Vermoeidheid gok ik als reden, maar wel jammer.
Peng wist nog de eer te redden. De 13-voudig Nederlands kampioene speelde een sterke partij tegen het Londonsysteem van Pham, bijna een partij uit één stuk, op het eind kreeg wit wel wat onnodige tegenkansen. Gelukkig werden die niet benut.
Als we kijken naar de individuele prestaties van de vrouwen, dan zien we hetzelfde beeld als bij de mannen: vier van de vijf spelers hebben naar behoren gepresteerd.
Peng en Haast hebben het gewoon goed gedaan, Lanchava was goed in vorm (en eindigde vijfde in de ranglijst van bord drie, extra zonde dus dat ze in de laatste twee ronde door gebrek aan energie of wilskracht een half of zelfs heel punt liet liggen) en Kazarian heeft volgens de website een WIM-norm gehaald. De prinses op bord 5 had in de zomer goede resultaten gehaald, maar dit debuut zal niet geweest zijn wat ze ervan gehoopt had. Als zij (ook) in vorm was geweest had het damesteam in de top 10 geeindigd.
Ook hier nog een linkje naar de eindstand.
De eindstelling van Tea’s partij bestond met een ongelukje. Onze coach maakte een opmerkelijke fout. Hij gaf het bevel aan Tea om remise aan te bidden terwijl we 0-1 stond, ook Anne(stond verloren) en ik(stond gewonnen) nog bezig waren. Tea wist niet meer te denk en accepteerde het. Zij had het ervan spijt.
Dat was de eerste keer dat de coach zo deed en het is bizar, aangezien de situatie was. Als Tea had gewonnen, won zij een medaille en het team 2-2 kon tevreden zijn met een 13e of 14e plaats….
Dat is erg jammer, heeft de coach nog gezegd hoe hij tot dat advies is gekomen? Dacht hij dat Anne ging winnen?
Dat is wel een grote blunder ja! Ik ben ook wel benieuwd naar de reden. Een blackout waarschijnlijk?
Helaas was het voor de heren het slechtste resultaat ooit, volgens de lijst van Wikipedia. In 2012 nog op een heel mooie 6e plaats en in 2014 altijd nog op de 12e plaats, waar ze veel eerder thuishoren. Misschien toch verstandig eens goed naar de selectiemethoden en het functioneren van de bondscoach te kijken. En natuurlijk ook bijzonder jammer voor de dames, die erg goed bezig waren met hun nieuwe jonge talenten.
Het is inderdaad erg jammer voor het damesteam en vooral voor Tea Lanchava. Een medaille had ze zeker verdiend na zo’n sterk toernooi. Bovendien was ze bij winst eindelijk weer boven de 2300 gekomen, nu net niet. Maar goed, dit kan gebeuren. Een Sven Kramers/Gerard Kempkers momentje. Dat neemt niet weg dat de dames het goed hebben gedaan en tot aan het einde in de top hebben meegedraaid.
Het resultaat van de heren is ronduit teleurstellend. Ik denk niet dat het aan de selectie heeft gelegen, het zijn 5 van Nederlands sterkste grootmeesters. Ik vind het ook te makkelijk om het helemaal op het conto van de bondscoach te schuiven. Er zijn een paar merkwaardige beslissingen – Loek van Wely aan bord 3 en geen rustdag voor Anish Giri – maar verklaart dat de matige prestaties in de 2e helft van het toernooi? Misschien vallen er te veel remises en waren sommige spelers niet in vorm. Ik hoop in ieder geval dat de KNSB dit gaat analyseren en de uitkomsten vooral ook deelt met de KNSB-leden, die via de contributie meebetalen aan de deelname van de teams.
Erwin op bord 2 is al jaren de tactiek van Nederland, daar had niemand kritiek op toen Nederland 6e werd.. Het is achteraf altijd lekker makkelijk praten. Als je naar de TPR’s kijkt zie je dat Nederland gewoon ong volgens rating gepresteerd heeft. Alleen hebben ze door de goede start relatief veel tegen goede tegenstanders gespeeld en hebben ze relatief vaak met klein verschil een match verloren, terwijl ze de gewonnen matches met overdaad wonnen (zie bijv India en Engeland, als ze die scores middelen hebben ze 2 matchpunten meer).
Deden ze die tactiek dan toen Nederland zesde werd, Yme? Mij staat bij dat het nog niet gewerkt heeft. In 2012 werd Nederland zesde, maar er staat me bij dat Erwin daar bijvoorbeeld niet bij was en Loek gewoon op 2 zat. Speelden toen niet nog Daniel Stellwagen en Jan Smeets mee?
Excuus, ik zie nu inderdaad dat ze er pas twee jaar later mee begonnen zijn.
Waarom is er eigenlijk een aparte Dames Olympiade?
Zal wel iets met subsidiestromen te maken hebben, Aard, verder is er geen zinnig argument te bedenken.
Aard, waarom zijn er aparte WK’s, EK’s, nationale kampioenschappen, damesprijzen enz? Simpelweg omdat de praktijk uitwijst dat de dames aan de top minder goed spelen dan de heren. Hoeveel dames staan er in de top 100 van de wereld? Hoe ligt de ratingverhouding tussen de Nederlands dameskampioene en de laagst geplaatste deelnemer aan het open NK?
Hoe dat komt? Geen idee. Misschien omdat er relatief veel minder vrouwen schaken.
Tsja, je bent niet de enige die het niet weet Coen en dat is nu juist het probleem. Sinds Polgar weten we hoe meisjes/dames net zo goed kunnen worden als mannen. Van jongs af beginnen, hard werken en niet deelnemen aan meisjes/damestoernooien.
Polgar heeft aan twee damesolympiades meegedaan. Dus dat was ook meteen pech voor Rusland!
Paul, je slaat de spijker op zijn kop. Maar een belangrijke reden voor een aparte Damesolympiade, is misschien wel het feit dat het met alleen mannen zo saai is. Dat vind ik dan wel een legitieme reden.
Een goede evaluatie lijkt me inderdaad heel wenselijk voor komende teamkampioenschappen. Ik denk daarbij aan het volgende. Bij voorkeur als dat mogelijk is de kampioen van Nederland opstellen. Kijken naar de recente wedstrijdervaring van de Nederlandse schakers en naar hun conditie om zo’n zwaar toernooi te spelen. Verder viel mij een aantal keer op dat Giri al een snelle remise had gemaakt, terwijl de andere heren en dames nog een hele tijd bezig waren. Misschien had hij een rustdag nodig, maar aan de ander kant speelde Nakamura ook 11 partijen voor het winnende team van de Verenigde Staten.
Achter het omdraaien van Van Wely en l’Ami zit natuurlijk een gedachte, die zeker met de spelers is besproken. Zoiets als: tegen sterken kan l’Ami wel remise maken en tegen iets minderen heeft Van Wely meer scorend vermogen. Dat kwam er nu niet uit bij Van Wely en daarnaast maakte l’Ami een keer een blunder (of twee keer?), dat is geen reden de tactiek te veranderen.
Wat betreft de ratings had ik dezelfde gedachte als Yme. Bok een half punt boven zijn verwachting, Van Wely een punt eronder en de rest precies erop. Dus dan zou je rond de verwachte elfde plaats moeten eindigen. Maar 3,5-0,5 en 1,5-2,5 tegen gelijkwaardige tegenstanders is gemiddeld goed (namelijk 5-3), maar wel twee punten verlies. Dus een goed scorend team kan toch laag eindigen, daarvan is dit een praktijkvoorbeeld.
Kijken naar recente ervaringen en conditie, dat klinkt goed. Maar kijk eens naar Benjamin Bok: in de zomer een slecht toernooi in Polen en een slecht NK en nu een goede Olympiade.
Alles bij elkaar denk ik daarom: meer een kwestie van pech dan van slecht presteren.
Vorige keer haalde Erwin een zeer goede score aan bord 2 en Loek 50%. Deze keer had Loek weer 50% maar ontbrak het aan een ‘zeer goede score’, of je moet die van Anish dat noemen. Anish had in Noorwegen zelfs prijs, dacht ik. Jammer, het begon erg goed, maar helaas kwam de klad erin.
Misschien een gewaagde uitspraak, maar in schaken heb je geen pech of geluk. Er zit geen kansfactor in.
Bij het zien van de acht opeenvolgende remises van Giri had ik aanvankelijk wel mijn twijfels over zijn inzet. Maar als je kijkt naar elke ronde afzonderlijk, dan blijkt het mee te vallen. Alleen in ronden 6, 9, 10 en 11 zou een winst van Giri een extra matchpunt hebben opgeleverd. Hiervan hiervan hij in ronden 6, 9, en 10 echt geprobeerd om te winnen, maar het is gewoon niet gelukt. Alleen de laatste ronde 11 wijkt hier enigszins vanaf: als hij de zetten niet herhaald zou hebben, dan zou hij later in de partij nog op winst hebben kunnen spelen. Dat had een matchpunt meer, maar óók een matchpunt mínder hebben kunnen opleveren.
Bij die laatste ronde vroeg ik me af wat de rol is van de captain. Heeft Giri met de captain overleg gevoerd over het al dan niet accepteren van het remise-voorstel (vermomd als zetherhaling)?
Zo nee, dan had Giri als sterkere speler m.i. kunnen en moeten doorspelen.
Zo ja, dan begrijp ik niet dat die captain toestemming heeft gegeven om de remise te accepteren, aangezien de wedstrijd immers nog volop gaande was.
Als “verzachtende omstandigheid” kun je hier aanvoeren dat het de laatste ronde was en dat er voor Nederland niets meer op het spel stond. Of je nu op plaats 37 of 23 eindigt, maakt eigenlijk ook niet veel uit.
Samenvattend ben ik het min of meer eens met Hut: met uitzondering van de laatste ronde, heeft men geprobeerd het beste eruit te halen. Maar het is niet gelukt – en dat kun je pech noemen.
In het schaken kan je m.i. alleen van pech spreken, als uiterlijke omstandigheden een duidelijke invloed hebben op de uitslag van een partij of een toernooi, want je doet als schaker zelf de zetten. Zaken als een slecht hotel, waar je geen goede nachtrust hebt of een maaltijd, waarvan je ziek wordt. Dat kan een rol gespeeld hebben. Maar ook dan lijkt me een kritische evaluatie een goed middel om tot een beter resultaat te komen bij een volgend toernooi.
Die kritische evaluatie hoeft niet langer dan 5 minuten te duren. De spelers scoorden gemiddeld naar behoren, in het begin van het toernooi zat het mee, aan het eind van het toernooi zat het tegen. Dat is een slecht recept in een Zwitsers toernooi, maar daar kun je weinig aan veranderen. Volgende keer beter.
Erg bedankt voor de mooie verslaggeving van de Olympiade!
Daar sluit ik me bij aan.
Inderdaad hebben de heren op grond van hun rating naar behoren gepresteerd. En ik begrijp uit de reacties dat het Zwitsers systeem ongunstig voor Nederland uitgewerkt heeft. Ik heb me misschien te veel gefixeerd op die 36e plaats in de eindklassering en het feit dat Nederland in 42 Olympiades, maar twee keer eerder, in 1992 als 23e en in 2000 als 33e, niet bij de beste twintig landen zat. Op één punt zijn we het dan wel eens: volgende keer beter.