Verslag 1e ronde WK Jeugd: Eerste ronde volgens rating

De eerste ronde leverden (bij de Nederlanders althans) geen verrassingen op; Anna-Maja en Robby wonnen, Marijn verloor.

Anna-Maja mocht met zwart tegen Cieslak (1869). Ze kwam zonder problemen uit de opening en even later deed ze met Pf4xg2 een stukoffer dat er goed uitzag. “Ik ga winnen!” dacht ze dan ook, maar na een tussenzet van de Poolse tegenstandster moest ze het goed spelen en dat deed ze niet, ze kwam zelfs slechter te staan.

Die wist daar geen raad mee en in het eindspel werd ze opeens matgezet.

Robby met wit tegen de Serviër Savic (2067) kreeg een Keresaanval, en een tegenstander die speelde alsof ie het voor het eerst zag. Robby kende de theorie wel en kwam twee pionnen voor terwijl ook nog de dames geruild werden. Hij speelde het niet helemaal nauwkeurig en verloor er weer eentje, maar de tegenstander gaf er ook zomaar weer eentje weg en toen was het niet moeilijk meer.

Marijn maakte het zichzelf moeilijk tegen de Indiër met de interessante naam Raghunandan, Kaumandur Srihari (2451). De voorbereiding kwam min of meer op het bord en op een gegeven moment kwam er een stelling op het bord waar het voor beide partijen niet duidelijk was hoe de stelling versterkt moest worden. Het dame-offer voor toren en stuk dat Marijn deed was echter meer paniek dan wijsheid, in ieder geval helemaal niet nodig. Misschien was het daarna houdbaar, maar de Indiër ging beter met de stellingsverandering om en won soepel.

Geld en wachtwoorden

Een van de taken van de coach is om te betalen. Om een of andere reden was het niet mogelijk om van tevoren alles te betalen en moet het hotel en de maaltijden hier ter plekke worden betaald. Dat is bij elkaar veel geld, maar het leek me niet zo’n probleem; ik verhoogde de limiet van mijn creditkaart en het zou dus vast wel lukken om iets te betalen. Maar ik was iets vergeten.

“Kunt u uw pincode intikken?” “Huh” “Ja hier in deze machine.” De laatste keer dat ik de pincode van mijn creditkaart heb gebruikt is…… ik weet niet eens of ik ‘m uberhaupt ooit heb gebruikt, Normaal is even wapperen met het kaartje wel genoeg. Enfin, ik kon er dus niet mee betalen. Maar gelukkig had ik een alternatief, mijn gewone betaalpas, daar weet ik immers de pincode wel van. Ook daar was ik iets vergeten.

Op het vliegveld was (na inchecken) het eerste wat Robby en ik deden naar een bankautomaat te gaan om er roebels uit te proberen te halen. Helaas, dat kon niet. “Oja”, zei Anna-Maja, “Dat probleem hadden in Baku ook veel mensen. Je moet wereld aanzetten voor je betaalpas, anders kan je buiten Europa niet pinnen.” [Rusland valt blijkbaar buiten Europa]. Ik moet toegeven, ik had daar wel eens van gehoord, maar aan gedacht, nee. Dat is misschien een beetje dom, maar ik moet toegeven dat mijn eerste gedachte niet was “Wat een sukkel ben ik” maar “Ehm, als dat in Baku een probleem was, had iemand me misschien kunnen waarschuwen?” Maar goed, je kan zoiets via internetbankieren aanzetten. Als je het wachtwoord weet….Lees verder…