Jorden met fotograaf Harry Gielen. Foto: Lennart Ootes

Bij Sokolov-Van Foreest ging het smijten met rotsblokken vrolijk door. Jorden week niet af van zijn Koningsindiër, maar had wel iets speciaals voorgekookt. Iets heel speciaals – iets provocerends.

Sokolov – Van Foreest

1.c4 Pf6 2.Pc3 g6 3.e4 d6 4.d4 Lg7 5.Le2 0–0 6.Le3 Pc6

Nieuw in deze match. Eerder speelde Van Foreest 6…e5 en 7…a5 c.q. 7…Pa6.

7.d5 Pe5 8.f4 Peg4 9.Ld2 Ph6!?

Een thuis uitgedokterd nieuwtje en een nogal bizar ogende opstelling voor het paard. In deze stelling is nog twee keer het logischere 9…h5 gespeeld. Sokolov’s oordeel was min of meer duidelijk: “Nakamura heeft ook weleens 1.e4 e5 2.Dh5 gespeeld… maar dat was Nakamura. Er zijn ook andere zetten.”

10.Pf3 c6 11.0–0 cxd5 12.cxd5 b5

Het spel van zwart begint toch vorm te krijgen. Sokolov consolideert zijn centrum.

13.Ld3 b4 14.Pa4 Ld7 15.Kh1 Ph5 16.Tc1

16…Da5?!

Dit blijkt net niet goed te gaan. Alternatieven waren 16…Pg4 of desnoods 16…f5 17.e5 Pg4. Maar het meest logisch ziet 16…Tc8 er uit. Lees verder…