We staan er weer. Spassky’s – Caïssa 3 4½ – 3½
“Volgende keer tegen Caissa staan we er weer” waren de voorspellende woorden van de teamcaptain direct na de blamage in Arnhem de voorgaande ronde. En we stonden er! Bijna letterlijk ook want dat we allemaal een zitplaats hadden ging niet helemaal vanzelf hoorde ik naderhand. Een proloog van Van Putten maakt een en ander duidelijk.
Proloog door de teamleider: de fabel van Sissa
Wie kent er niet de fabel over Sissa die het schaakspel uitdacht voor koning Shiram? De koning uitte zijn dankbaarheid en vreugde over deze gunst, en sprak tot Sissa: ‘Vraag mij alles wat gij verlangt.’ Sissa dacht na en sprak: ‘Dan wens ik één graankorrel op het eerste veld, twee op het tweede veld en zo steeds een verdubbeling tot het laatste veld.’ De koning vond dit maar een bescheiden wens en stemde tevreden toe, totdat zijn rentmeester hem voorrekende dat al het graan van de wereld niet voldoende was om aan het verzoek te voldoen….
Of het toeval is of niet, sindsdien hebben er altijd briljante wiskundigen geschaakt bij Sissa. Een van hen slaagde er op zaterdag 26 november jl. in om de beide teams van Staunton en Spassky’s in het instructielokaal te plaatsen, een geometrische prestatie van formaat: 32 spelers, 16 tafels!
Dat deze uitdaging door de rekenmeester was aangegaan was des te opmerkelijker, daar er op deze wijze in de meer dan drie keer zo grote bovenzaal slechts drie matches zouden plaatshebben, te weten die van Sissa I, II en III, en in het instructielokaal, nog geen 1/3 van het oppervlakte van de bovenzaal groot dus, liefst twee. Goed, in de benedenzaal werd gedamd, maar de enige nuance die ik verder nog wist te bedenken is dat een wedstrijd van Sissa 1 (in de meesterklasse) twee borden meer telt.
Met de atmosfeer in het instructielokaal, die, met een najaarszonnetje pal op de ruiten, in geval van 16 spelers al tot een ware broeikas kan worden, was geen rekening gehouden, noch met de heldere afspraak die door de teamleiders van Spassky’s en Staunton met de beheerder van het Denksportcentrum vooraf was gemaakt. Deze, het kan geen kwaad denk ik om hem een keertje te herhalen, luidde: Sissa met drie teams in de bovenzaal samen met de Spassky’s, Staunton in het instructielokaal.
Om kort te gaan: rond half één werd met vereende krachten alsnog een achttal tafels in de bovenzaal bijgezet, uit de boogde legbatterij vandaan naar het scharrelhok der Sissanen, waar zesentwintig Sissanen afscheid moesten nemen van de aldaar voor hen ongetwijfeld liefdevol gesitueerde eilandjes. Vereende krachten wil zeggen: Twee Spassken, één vroege Stauntonspeler, schaakreporter Jan van Os (hulde), en fotograaf Harry Gielen (lof); de Sissanen vonden het, behalve véél te laat, geloof ik vooral ook helemaal niets wat die teamleider van de Spassky’s daar aan hun hoofd zat te zeuren (foei).
Op 4 februari 2017 zullen er weer vijf KNSB-teams in het JvdW spelen. Het gaat dan, verbazen zal het de lezer niet, wederom om Sissa 1 tot en met 3, Spassky’s en Staunton. Het is mij onbekend of er in de benedenzaal opnieuw een andere activiteit zal zijn, zo ja, dan lijkt het mij de ultieme hersenkraker voor de zeker niet ongetalenteerde mathematici van Sissa om eens te proberen hun eigen drie teams in het instructielokaal te plaatsen. Kunnen daar wellicht ook 26 tafels geposteerd worden? We gaan het zien. De teamleider van de Spassky’s helpt graag mee tafels sjouwen. En op Jan van Os en Harry Gielen is ook altijd een beroep te doen.
