Almere 1 pakt titel bij het NJK voor clubteams t/m 10 jaar

In het Noord-Hollandse Zuid-Scharwoude werd dit jaar voor de derde opeenvolgende keer maal het Nederlands Kampioenschap voor clubteams t/m 10 jaar gespeeld.

De organisatie had zich uit de naad gewerkt om er voor alle kinderen een geweldige dag van te maken. Maar liefst 170 kinderen verdeeld over 40 teams waren komen opdagen. Als je daar de trainers, coaches ouders en andere begeleiders bij op telt, dan wordt duidelijk dat dit een flinke operatie is om dit geheel in goede banen te leiden.

Men kweet zich uitstekend van zijn taak om de zeven ronden Zwitsers vlekkeloos te laten verlopen. En niet alleen dat. Naast het toernooi zelf was er ook een flink nevenprogramma georganiseerd. Zelf was ik als ouder van een schakende zoon (Tommy, 7 jaar) aanwezig en ik had ook nog de rol van teamcaptain van de vereniging waarin hij speelt (de Eindhovense Schaakvereniging, ESV 1) toebedeeld gekregen.

Mijn rol bestond voornamelijk in het op tijd achter het bord zien te krijgen van onze spelers. Dat viel niet mee met zo’n uitgebreid nevenprogramma. Daarnaast was het weer zo mooi dat sommige spelers buiten van een voetbalarena moesten worden geplukt. Gelukkig kreeg ik hulp van enkele ouders die mij daar uitstekend mee hielpen.

 

Het werd een bijzonder spannend toernooi waarin een paar teams aan de top met elkaar van stuivertje wisselden. Uiteindelijk kwam de kampioen van het vorig jaar de Schaakvereniging Almere weer bovendrijven. De laatste ronde zou alles beslissend worden. Hoe was namelijk de stand aan kop bij het ingaan van deze zevende ronde?

 

De Klim-Op 1 (uit Cappelle a/d IJssel) alleen bovenaan met daarachter op 1 matchpunt afstand twee teams: Magnus Leidsche Rijn 1 en Almere 1. De paring op het podium voor deze laatste ronde luidde:

 

Aan tafel 1:        Klim-Op 1 – Almere 1

Aan tafel 2:        Magnus Leidsche Rijn 1 – ESV  1

Aan tafel 3:        De Paardensprong – Promotie

 

 

De teamleider van Almere 1 verzekerde mij voor de laatste ronde dat wij hen toch liefst een handje moesten helpen, want behalve de Klim-Op 1 die zij moesten bestrijden, was Magnus Leidsche Rijn ook een concurrent. Zeker gezien het aantal bordpunten. Daar wij ook nog voor onze eigen kansen gingen, kon ik hem met een gerust hart zeggen dat wij onze uiterste best zouden doen.

Daarbij maakte ik gebruik van een andere taak die de teamleider ook heeft: het bespreken van eventuele remise-aanboden. Dat procedure was in het reglement voorzien. Daar stond het volgende lezen:

Voordat je remise wilt aanbieden of als je remise aangeboden krijgt, mag je advies vragen aan je teamleider; deze mag alleen antwoorden met “ja”, “nee” of “beslis zelf maar”.

Aangezien mijn spelers dit een ronde eerder vergeten waren en er mede hierdoor toch een wedstrijd verloren was gegaan, nam ik het team voor de wedstrijd even apart om dit duidelijk door te spreken. Dat bleek aardig van pas te komen!

Want terwijl duidelijk werd dat het bij ons heel spannend ging worden, walste Almere 1 over de arme lijstaanvoerder Klim-Op 1 heen. Het werd maar liefst 4-0 en dat terwijl de Cappellenaren toch een fantastisch toernooi hadden gespeeld.

In onze wedstrijd won Wendy Huang aan het eerste bord van Tom van Egmond. Wendy hield zich niet aan de afspraak toen zij een remise-aanbod kreeg in een stelling waarin zij een loper en twee pionnen meer had. Ik kan haar uiteraard niet kwalijk nemen dat zij resoluut weigerde. Onze tweede bordspeelster, Elysia Feng, had het heel moeilijk tegen Polle van Arendonk en het zag er naar uit dat zij aan de verliezende hand was. Maar zij verdedigde heel taai. Onze topscorer aan bord drie, Valentijn van Warmerdam (die tot op dat moment al zijn partijen gewonnen had) verslikte zich tegen Mees De Heij en moest dat als eerste met een nederlaag bekopen. Ik zag de teamleider van Almere bedenkelijk kijken toen hij het opgaf…

Maar gelukkig zat mijn eigen zoon Tommy Grooten goed te spelen aan bord 4. Hij heeft onlangs zelf beslist dat hij op 1. d4 het liefst antwoordt met het Slavisch. Dat krijg je met de jeugd van tegenwoordig die via een app op een tablet livepartijen van grootmeesters zit na te spelen. “Magnus Carlsen speelt het ook, dus dan zal het wel goed zijn!”

Hij won een pion en was ondertussen bezig een binnengedrongen wit paard, dat daar heel geïsoleerd stond, in te sluiten.

Inmiddels was het bij ons 1-1 geworden en had Elysia een stuk cadeau gekregen. En toen kwamen vrijwel gelijker tijd twee remise-aanboden van de tegenstander. Tommy had verzuimd om op verschillende manieren het punt binnen te hengelen. Hij had weliswaar een stuk gewonnen maar werd geconfronteerd met een soort van eeuwig schaak mechanisme. Het leek mij verstandig dat hij het aanbod aannam omdat een poging om uit het eeuwig schaak te lopen heel riskant leek. Dus dat gebeurde. Het andere remise-aanbod liet ik weigeren. En onze 8-jarige jongedame speelde het eindspel heel secuur uit, terwijl ze daarbij allerlei valstrikken die de tegenstander nog wist te spannen,  mooi omzeilde. Zo behaalden wij de gedeeld tweede plaats, maar op een half bordpuntje werden wij derde. En zonder ons af te vragen waar we nou dat halfje hadden gemorst, kwamen wij tevreden op het podium terecht om een medaille en een beker in ontvangst te nemen.

 

 

Restte ons de organisatie hartelijk te bedanken voor hun inzet en prestatie. In de slotspeech werd duidelijk gemaakt dat het stokje doorgegeven wordt aan Naaldwijk, die het vanaf volgend jaar gaat organiseren.

 

De eindstand aan kop werd:

 

(Alle foto’s zijn van Rianne de Groot)

Verdere informatie is via de toernooiwebsite te vinden.