Invallers, je kan niet zonder ze
Verwacht er niet te veel van. Nee joh, dat niveau is veel te hoog voor mij, en dan nu ook nog eens een klasse hoger. Daar spelen toch veel sterkere schakers, ik maak toch geen schijn van kans. Ja, doe maar een laag bord, en ach de kleur, wat maakt het uit. Ja dat is goed, regel ik. Bord zeven of acht, en met welke kleur wil je spelen? Wit of zwart? Oh, dat maakt me niet uit, is om het even. Dat was dus min of meer de communicatie een dag of twee voordat we de eerste ronde van weer een nieuwe K.N.S.B.-competitie zouden gaan spelen. Merijn van Delft was verdwaald in het immens grote kasteel van de voormalige Roemeense dictator Nicolae Ceausescu en gebruikte die smoes om een speler van mij in te pikken. Ja sorry Henk, ik had geen bereik, we zaten in de trein en ga zo maar door. Erik Smit zou voor de leeuwen geworpen worden tegen de schakers uit Bussum die er op gebrand zijn voor de titel te gaan.
Afijn, ik mocht traditioneel weer op zoek gaan naar vervanging en als surprise kreeg ik daar zelf ook nog twee afzeggingen bij. Welkom bij seizoen 2017-2018! We Gaan Beginnen! zou Jeroen Pauw zeggen. Het is en blijft de grootste hobby van de teamleider om dat allemaal weer voor elkaar te boksen, maar als het uiteindelijk gelukt is om acht spelers bij elkaar te krijgen geeft dat wel weer een stukje voldoening. Nu nog hopen dat die invallers ook hun voldoening kunnen halen in de partij. Voor de eerste ronde toonden André Huis in ’t Veld en Frie van Belle zich bereid de lege plekken op te vullen, waarvoor uiteraard mijn dank, kan niet vaak genoeg gezegd worden. Maar in zekere zin hadden beiden invallers wel een punt, met de promotie naar de tweede klasse speel je ook tegen sterkere spelers. Maar net als wij problemen hebben (hadden) met het invullen van alle acht borden, is dat ook regelmatig het geval bij de andere teams. En vaak is dat het geval in de eerste ronde(n).
