Stukkenjagers houwt op de kis

De tweede ronde van de KNSB-competitie leverde de voor mij altijd gezellige ontmoeting Stukkenjagers-Venlo op. De voorpret begon al op tijd deze keer, toen mijn ouders belden dat ze nog enkele oude dozen met schaakbekers gevonden hadden. Een korte blik werpt je dan met gemak terug in de tijd, toen ik als klein Venlonaerke deze trofeeën met een grote grijns mee naar huis mocht nemen. Later heb ik met vele mensen uit het stedje van lol en plezeer de degens mogen kruisen, totdat ik in 2006 besloot in Tilburg te gaan studeren. Inmiddels heeft Venlo zich, na enkele jaren gejojood te hebben tussen de 1^e en 2^e klasse, weten te ontwikkelen tot een sterk team met een mix van Venloos talent en Duitse degelijkheid. Maar al te goed herinnerden we ons de gevoelige nederlaag die dit team ons vorig jaar toe wist te brengen. En toen deed mijn broer niet eens mee! We waren dus gewaarschuwd.

Om niets aan het toeval over te laten besloten we het traditionele ontbijt ditmaal uit te besteden bij Dorus, waar al regelmatig de bodem voor een goede match gelegd werd. Voor de vijf aanwezige Stukkenjagers bleken de uitsmijters, omeletten en sandwiches een uitstekende eerste zet en vol goede moed togen we dan ook richting Cinecitta. Eenmaal daar aangekomen zag ik al snel de vele bekende Venlose gezichten, maar veel tijd om bij te praten was er niet aangezien er natuurlijk geschaakt diende te worden!

Al gauw kreeg ik het vermoeden dat deze middag anders zou gaan verlopen dan de vorige wedstrijd, aangezien er voordeeltjes lonkten aan meerdere borden. De eerste die de felicitaties in ontvangst mocht nemen was Stefan (Beukema), die zijn opstelling tegen Siem van Dael beloond zag worden toen de jongste Venlonaar zich een onnauwkeurig damezetje permitteerde. Met een enkele krachtzet werd het verzet gebroken.

Hierna ging het op meerdere borden crescendo en leek een monsteruitslag in de maak! Nieuwste aanwinst Mees (van Osch) mocht ditmaal tegen mijn broer (Joep Nabuurs) zijn kunsten laten zien. Hij vestigde een nieuw record ‘koningsvleugel naar voren’ tegen de Najdorf en hoewel zwart doorgaans over de nodige verdedigende resources beschikt, was ik maar wat blij dat ik ze in die stelling niet hoefde te verzinnen. Joep probeerde op een creatieve manier onder de druk vandaan te komen, maar na enkele tactische schermutselingen bleek Mees alles onder controle te hebben en werd het punt soepel binnengesleept.

De partij tussen Mark (Haast) en Maarten Strijbos leek me op voorhand al interessant. Beiden kunnen namelijk bogen op een aanzienlijke externe score, zoals te zien is in de Eeuwigdurende Stukkenjagers-ranglijst. Maarten herstelde mijn wereldbeeld door ditmaal weer achter de zwarte stukken plaats te nemen en leek Mark weinig aanknopingspunten te geven. Maar na een onnauwkeurigheid reageerde onze man alert en met een geweldige combinatie werd ook hier een mooie overwinning behaald! De combinatie, met commentaar van Mark:

Op bord 5 kreeg Lars (Vereggen) de kans om revanche te nemen voor zijn nederlaag van vorig jaar tegen Philipp Welzel. Na de opening was er weinig aan de hand, maar met kleine middelen wist Lars langzaam maar zeker een voordeeltje op te bouwen. Toen hij de kans kreeg af te wikkelen naar een gewonnen toreneindspel hoefde hij daar niet lang over na te denken en de 4-0 was niet lang daarna een feit.

Ook Nick (Bijlsma) wist wederom een punt aan zijn indrukwekkende externe palmares toe te voegen. Christian Busch vergaloppeerde zich in de opening, waardoor Nick zich al snel in een, voor hem bekende, goede stelling begaf. Met die wetenschap is het allicht prettig spelen, maar Nick diende nog wel ergens een beslissende doorbraak te forceren. Dat deed hij als volgt:

Daarmee kwam de tussenstand op 5-0 en kon ik na een vluchtige blik op het scoreformulier met een gerust hart de tijdnoodfase ingaan. Tot mijn plezier mocht ik het opnemen tegen Thijmen Smith. Vele jaren hebben we samen bij de jeugd van Venlo gespeeld, maar tot een externe partij was het nog niet gekomen. De opening baarde mij enigszins zorgen, aangezien Thijmen in een Najdorf over een aangename controle over veld d5 beschikte. Een blik achteraf in de databases leert me echter dat niemand minder dan ‘Miguel himself’ deze stelling al eens op het bord heeft gehad, dus ik verkeerde in ieder geval in goed gezelschap. Na enkele manoeuvres leek het moeilijk voor wit om de ‘droomstelling’ van goed paard tegen slechte loper te krijgen, dus besloot Thijmen het over een andere boeg te gooien. In de tactische fase die daarop volgde bleek het zwarte tegenspel niet zonder venijn en toen na de 40^e zet de rookwolken opgetrokken waren was het duidelijk dat wit te ver was gegaan. Een gedekte zwarte vrijpion en verzwakte zwarte velden bezegelden het lot van de witte stelling. Maarten reageerde tijdens de analyse adrem: “tenminste één Venlonaar die gewonnen heeft.”

Terwijl ik naar buiten liep, zag ik nog net dat ook Anne (Haast) een punt mocht noteren. Henk van Gool offerde in een scherpe stelling materiaal voor tactische kansen, maar deze werden vakkundig gepareerd en het daaropvolgende eindspel was Anne wel toevertrouwd.

Niet veel later lukte het ook Jasper (Beukema) het punt over de streep te trekken. Tegen de Franse opstelling van Thomas Neuer kreeg hij langzaam maar zeker de overhand. Een vroeg remiseaanbod werd resoluut geweigerd en Jasper dreigde het zwarte centrum definitief vast te leggen. Dit noopte de regerend Open Venloos kampioen tot een opstoot in het centrum, maar hier bleken enkele haken en ogen aan te zitten. Jasper reageerde goed, won een pion en wist het eindspel ondanks lang verzet onberispelijk tot winst te voeren.

Een enkeling begon al over dubbele cijfers, maar het was duidelijk dat de Venlonaren het niet zover zouden laten komen. Herman (Grooten) had lange tijd een prima stelling tegen de GM in Venlose dienst, Andrey Orlov. De kracht van Orlov bleek echter later in de partij, toen hij Herman enkele pittige opgaves voorschotelde. De partij, voorzien van analyses, krijgen jullie van Herman:

Als laatste kon Tijmen (Kampman) niet voorkomen dat er nóg een Venlonaar zegevierde. Met zijn bekende optimisme trok hij onverschrokken ten strijde, maar hij kon niet voorkomen dat Rudi van Gool na de opening op een zeer voordelige stelling kon bogen. Tijmen bood dapper weerstand, maar de overmacht bleek uiteindelijk te groot en hij werd in het pionneneindspel vakkundig uitgeteld door Rudi.

Hiermee kwam de eindstand op een verpletterende 8,5-1,5 overwinning, waardoor we onze nederlaag van vorig seizoen ruimschoots gerevancheerd hebben. Voor ons een mooie opsteker en tegen Venlo zou ik willen zeggen: Laot och neet kiste, de volgende kieër dreit geej ongetwiefeld weer waat oèt d’n aek!

Na de analyse werd er ook nog fanatiek doorgeschaakt en werden nog vele torens, paarden en kanonnen verzet. “Kanonnen,” hoor ik u zeggen, “is dat weer zo’n vreemde nieuwe FIDE-regel?” Wees gerust, ik heb het in dit geval over de Chinese variant! Mijn broer is hier de laatste tijd enthousiast mee bezig (zie ook een eerder verslag op schaaksite, even zoeken op ‘Xiangqi’) en probeerde enkele Stukkenjagers warm te laten lopen voor deze variant. Met een geïmproviseerd bord en heuse 3D-geprinte stukken werd er driftig geprobeerd ook hier het vijandelijke leger uit te roeien. Het was ongetwijfeld even wennen, maar het plezier was er zeker niet minder om! Na de nodige hilarische momenten konden we met een delegatie hongerige Stukkenjagers, Venlonaren en zelfs een verdwaalde Blerickenaar richting eettent en werd er nog uitgebreid bijgepraat, nagetafeld en waren we nog lang niet thuis!

Mark Clijsen (tweede van links) in opperste concentratie