De Stukkenjagers boekt overtuigende overwinning bij De Pion: 9-1
In de derde ronde van de KNSB competitie heeft de Stukkenjagers flink aan het bordpuntensaldo gewerkt door in Roosendaal met maar liefst 9-1 te winnen van De Pion. Achteraf werd er druk gespeculeerd welke krachten tot deze prestatie hadden geleid, zodat een herhaling van deze cijfers mogelijk zou worden. Misschien was het Anne Haast, die door deelname aan het EK voor landenteams vooruit had gespeeld tegen Stefan Colijn en het goede voorbeeld had gegeven door een mooie overwinning te behalen. Altijd lekker als je voor de wedstrijd met 1-0 voor staat en de beste speler van de tegenstander al geneutraliseerd is.
Op de speeldag zelf begon de wedstrijd nog rustig met twee remises van Mart Nabuurs en Nick Bijlsma. Bij eerstgenoemde sloeg al snel de vlam in de pan doordat Marts tegenstander alles naar voren gooide en daarbij een pionoffer niet versmaadde. Toen de rookwolken waren opgetrokken bleef er een ongelijk lopereindspel over dat voor beide partijen niet meer te winnen was (aantekeningen Mart Nabuurs).
Nick had een interessante partij in het Engels waar hij al vroeg het loperpaar wist te verkrijgen, maar waar de zwarte dame op h6 ingesloten dreigde te raken. In de analyse opperde men dat zwart voordeel zou kunnen krijgen met de niet alledaagse manoeuvre Lg7-h8 en Dh5-Dh6-Dg7. Zoals het ging durfde beide partijen het niet aan om verder te spelen en werd tot remise besloten.
Aan de uitslag valt al af te leiden dat het voor de Pion bij deze twee halve wapenfeiten is gebleven. Aan Jasper Beukema de eer om het eerste punt van de dag binnen te halen. Met wit wist hij de moderne verdediging van zijn tegenstander vakkundig te ontmantelen door eerst ruimte te pakken, daarna zijn stukken goed te zetten en uiteindelijk een beslissende doorbraak in het centrum te forceren. Niet snel daarna wist ook Lars Vereggen te winnen door in een klassieke Slavische partij de juiste stukken te ruilen en zo een zeer voordelig eindspel te bereiken wat hij vrij snel in winst wist om te zetten.
De mooiste partij van de dag, in ieder geval de levendigste analyse, werd gespeeld door Herman Grooten die er met tegenstander Mark Smits vrolijk op los combineerden. In een Konings-Indische partij, die overging naar een soort Wolgagambiet, waren beide partijen kort gerokeerd, maar opmerkelijk genoeg speelden beide partijen toch vol op andermans koning. Herman deed dit door zijn pionnen op de koningsvleugel naar voren te spelen en Mark probeerde hier op zijn beurt gebruik van te maken door via de damevleugel met dame en toren achter de zojuist beschreven opgespeelde pionnen te komen. Ook in de analyse werd niet helemaal duidelijk hoe het nou precies stond, maar uiteindelijk wist Herman twee torens voor een dame te krijgen. Dit is niet altijd genoeg voor de winst, maar doordat de zwarte koning opgesloten was op de h-lijn viel er aan mat of dameverlies niet te ontkomen (analyse Herman Grooten).
Doordat ook Stefan Beukema op het EK voor landenteams te vinden was, uitkomend voor België, hadden we Cor van Dongen gevraagd om in te vallen. Het heilige schaakvuur is bij Cor de afgelopen jaren wat zachter gaan branden, maar op deze dag liet hij weer zien dat hij het nog niet verleerd is. Binnen een zet of 10 stond Cor al zeer goed en hoewel het nog niet zo makkelijk was wist hij uiteindelijk aan het langste eind te trekken. ‘Witte velden’ was na afloop het commentaar over zijn partij, iets wat zijn teamgenoten maar al te vaak hebben gehoord en wat twee dingen betekende: een loper op g2 en een overwinning. De 7-1 kwam op het bord door Tijmen Kampman die met zwart het loperpaar opgaf om zijn tegenstander met een verzwakte pionnenstructuur op te zadelen. De activiteit van het loperpaar werd daarna alsmaar minder, terwijl de witte structuur even zwak bleef. Door de juiste stukken te ruilen kwam er uiteindelijk een klassiek slechte loper/sterk paard eindspel op het bord wat Tijmen eenvoudig naar zijn hand wist te zetten.
Mees van Osch leek even een vrije middag tegemoet te zien, maar zijn tegenstander wist net op tijd toch nog de speelzaal te vinden. Het was dan ook niet verwonderlijk dat na een zet of 20 Mees (met zwart) nog meer dan een uur had en zijn tegenstander nog maar 5 minuten. Des te knapper was het dat er uiteindelijk een eindspel op het bord kwam waarin wit zeker niet minder stond. Een aantal onnauwkeurigheden gooiden echter roet in het eten en remise leek een logische uitslag, maar door een laatste onnauwkeurigheid wist Mees toch nog het volle punt binnen te halen (analyse Mees van Osch).
Mark Haast was als laatste nog bezig tegen een Belgisch jeugdtalent. Mark had geruime tijd een pionnetje minder, maar wel genoeg activiteit door een toren op de tweede rij om gelijk spel te houden. Uiteindelijk werden de meeste stukken geruild en kwam er een toreneindspel op het bord dat in remise had moeten eindigen. Mark had echter het geluk dat zijn tegenstander een ultieme winstpoging deed, wat in dit geval helaas voor hem een verliespoging bleek te zijn. Complimenten voor de getoonde vechtlust zijn echter zeker op zijn plaats (analyse Mark Haast)!
Na afloop van de wedstrijd werd er met alle teams gezamenlijk gedineerd in de speellocatie zelf. De Pion had een uitstekend driegangenmenu weten te regelen, speciaal bereid door de chef-kok van een nabijgelegen restaurant. Met deze 9-1 overwinning heeft de Stukkenjagers weer een volgende stap gezet richting terugkeer in de Meesterklasse. Volgende tegenstander is Zukertort Amstelveen, wij hebben er zin in.
Persoonlijke uitslagen:
