Een maand training en dan Magnus verslaan?
Wel eens gehoord van iemand die snel kan leren? In San Francisco woont een jongeman van 24 jaar die zichzelf een obsessive learner noemt. Zo heeft hij een project bedacht waarin hij zichzelf een maand geeft om een bepaald onderwerp of thema helemaal onder de knie te krijgen. Het project noemt hij M2M, a ‘Month to Master’.
In zijn blog beschrijft hij aan aantal uiteenlopende onderwerpen:
- Het memoriseren van de volgorde van een pak speelkaarten in minder dan 2 minuten
- Het tekenen van een realistisch zelf-portret
- Het oplossen van de Rubik’s Kubus onder de 20 seconden
- Het bouwen van een auto die zelf kan rijden
- Enzovoort
Maar voor ons de meest interessante was: het verslaan van wereldkampioen Magnus Carlsen in een partij. Gezegd moet worden dat Max nooit goed was in schaken, het beginnersniveau nauwelijks ontstegen. En nu zou hij zichzelf in een maand tijd zodanig kunnen trainen om tegen Magnus op te kunnen? We moeten er wel bij vermelden dat het de bedoeling was dat hij tegen het tegen de app ‘Magnus’ zou opnemen. Maar dankzij de ‘Wall Street Journey’ werd hij in de gelegenheid gesteld om niet uit te komen tegen de gecomputeriseerde versie maar de echte Magnus van vlees en bloed. Dus reisde hij van San Francisco naar Hamburg om daar in de week van ‘Play Magnus Challenge’ uit te komen tegen de wereldkampioen. En Carlsen was natuurlijk niet de beroerdste. Hij was naar eigen zeggen heel erg geïnteresseerd om te zien wat dit genie in een maand tijd voor elkaar zou krijgen. Had hij het idee dat hij zou kunnen verliezen van deze ‘beginneling’? “Nee”, zei Magnus, “maar hij was eerder ooit verrast”.
Het voorval deed me denken aan mijn studententijd. Ik studeerde informatica in Eindhoven en daar kwam ik natuurlijk een paar sterke schakers tegen. Het kon natuurlijk niet uitblijven of in de pauzes kwam in de kantine soms een schaakbord tevoorschijn. Een van de medestudenten keek met ons mee, maar vond dat het voor hem allemaal te snel ging. Hij was geen lid van een vereniging, maar ook geen beginneling, zo zei hij. Als hij genoeg tijd zou hebben, zou hij één van ons wel verslaan, zo beweerde hij. Uiteraard wilde ik die uitdaging wel aangaan. We spraken af dat we een partij zouden beginnen waarin we elke dag een zet zouden spelen. Hij mocht daar een hele dag over doen, ik zou over mijn antwoord maximaal 1 minuut doen. De afspraak was ook dat ik thuis niet naar de stelling zou kijken. Zo gezegd zo gedaan, u mag het resultaat raden. De partij tussen Deutsch en Carlsen ging ongeveer ook zo. Hier is de partij:
Voor wie meer wil weten over dit onderwerp zijn de volgende links wel aardig:
- Artikel op chessbase.com
- Webblog Max Deutsch
Ik lach me suf om het zogenaamde genie wat stukken weggeeft. Ik las het artikel wat toch wel iets bijzonders lijkt in te leiden, maar nee dus.
Het is te simpel om lacherig over dit partijtje te doen. Ik vind het bewonderenswaardig dat Max in een maand tijd tot een behoorlijke spelopbouw weet te komen, op een manier waarvoor menigeen jaren nodig heeft. Rekentechnisch verwacht je dan wel wat meer van zo’n slim jongmens. Hoe dan ook: een leuke publiciteitsstunt. En het schaakspel behoudt zijn magie, want hoe slim je ook bent….
Tja als je ‘na jaren’ nog steeds stukken vol in laat staan in de opening, dan is er iets mis gegaan met je schaakontwikkeling. 1 maand = 30 dagen x 16 uur training = 480 uur training. Ruim genoeg om stap 3 af te krijgen. Dan geef je geen stukken meer weg. En dan nog de zweem van intellectuele pretentie om dit verhaal heen. Het is eerder slecht dan bijzonder. Ja, zelfs een wanprestatie.
De kritische blik van GM Serper staat de hele dag al op de voorpagina van chess.com hier. Onder andere deze: “Yet, I couldn’t stop smiling reading through their recent article about a beginner who wanted to learn enough about chess in just one month to beat the reigning world champion Magnus Carlsen. You cannot make this stuff up! ”