Caruana wint London Chess Classic na tiebreak
In mijn vorige verslag deed ik de weinig gewaagde voorspelling dat Fabiano Caruana de London Chess Classic zou gaan winnen. Zo geschiedde. De uitgangspositie na zes ronden was ook bijzonder gunstig, een punt voor op het peloton, een half punt op de speler met de één na laagste rating (Nepomniachtchi), in de laatste ronde wit tegen de speler met de laatste rating (Adams). En Nepo moest nog met zwart tegen Carlsen. Wat niet verwacht werd: de Rus won die partij! Omdat hij een ronde eerder ook al van Anand had gewonnen stond hij en niet Caruana een half punt voor. Uiteindelijk kwam het toch nog goed voor de Italiaanse Amerikaan: hij won eerst in een lange partij van Adams en versloeg toen in een spannende tiebreak Nepomniachtchi. Voordat ik hiervan uitgebreider verslag doe, eerst de eindstand van het toernooi en van de Grand Chess Tour:
Dat Nepomniachtchi (of Nepomnjasjtsji zoals teletekst hem noemt, laten we het op Nepo houden) met zwart van Carlsen won was achteraf niet eens zo heel verrassend. Nepo had namelijk al drie keer eerder van hem gewonnen en nooit verloren in klassieke partijen. Goed, twee van die partijen waren uit 2002 en 2003, maar toch. Er was nog een factor waardoor de onderlinge stand 4-0 werd: Carlsen was snipverkouden. De wereldkampioen speelde ook erg slecht: eerst miste hij een een kans op groot voordeel, daarna een kans op klein voordeel, daarna blunderde hij een pion en tot slot ook nog een stuk. “Ik zag geen enkele zet van mijn tegenstander aankomen”, klaagde hij na afloop.
In de laatste ronde forceerde Nepo snel remise tegen Vachier-Lagrave en toen was het afwachten. Zou Adams met zwart remise houden tegen Caruana? Het zag er goed uit voor de thuisspeler, te goed misschien, want hij ontweek een zetherhaling, ongetwijfeld tot ontsteltenis van Nepo. Of Caruana echt nogmaals tot zetherhaling was overgegaan is de vraag, maar het was niet alsof hij een ander actief plan had met zijn triplepion. Zoals Adams het speelde kon hij zijn triplepion oplossen en wat eerst een waardeloze pluspion was, was opeens een goed centrum. De stelling met allebei toren en dame was nog wel wat tricky: en hoewel wit degene was met de veiligere koning koos hij toch tot overgang naar een toreneindspel met een pluspion. Adams een toreneindspelen met een pion minder, u herinnert zich misschien van het vorige verslag dat hij daar geen ster in is. Ook dit keer had hij het remise kunnen maken, maar door 57…Ke3? in plaats van 57…Ke5 te spelen gaf hij wit een paar tempi die beslissend bleken. Tiebreak!
Leuk om live te kijken, zo’n tiebreak, en spannend bovendien. Er werd begonnen met twee rapidpartijen die relatief correct waren, hoewel vooral in de eerste partij alle uitslagen mogelijk waren na het kwaliteitsoffer van Caruana. Het eindspel moet echter iets beter voor wit geweest zijn, net echter toen men dacht dat zwart op winst zou gaan spelen werd er (met 10 tegen 4 seconden of zo) remise gegeven. In de tweede partij miste zwart rond zet 27 enige kansen en werd vrij snel daarna remise gegeven. Snelschaken! Daarin ging het snel mis met Nepo.
13.Pcxe4? Pxe4 14.Lxg7 hxg5 en zwart had een stuk tegen een pion gewonnen. Tot vlak voor het einde bleef die materiaalverhouding bestaan, Caruana speelde het niet erg handig, maar P+f tegen f+g was ook nog gewonnen voor hem. Maar als je alles a tempo moet spelen kan het gebeuren dat je je laatste pion laat afruilen en dat gebeurde ook.
De match eindigde met nog een paar seconden op de klok voor beide spelers:
65…Db2+ 66.Td2+ en Nepo kon Caruana als eerste feliciteren met zijn toernooioverwinning.
Dat chess.com melding maakt dat Carlsen een handgemeen begon na zijn verlies tegen Nepo tegen interviewer Maurice Ashley, vlak voor de live stream begon is zeker noemenswaardig en bizar.
Vrij vertaald staat daar het volgende over geschreven:
Dat interview was een beetje gênant begonnen voordat de camera liep. Kort voordat hij live ging, wilde Ashley de kraag van de kampioen rechtzetten, maar Carlsen stond hem dat niet toe en sloeg toen zijn hand weg, volgens Ashley.
Niet echt een handgemeen, zou ik willen zeggen, maar wel een wat vreemd gedrag van Carlsen. Waarschijnlijk had Ashley beter eerst even kunnen vragen of hij aan de kraag van Carlsen mocht zitten.
Vooral dat laatste, zou jij het nemen als iemand aan je kraag zat?
Carlsen is inderdaad erg knorrig na een nederlaag, maar ik vraag me af of het niet meer dan een reflexmatige afweerreactie is geweest. Hij heeft zojuist verloren, heeft er de pest in, moet nog even een interview afwerken waar hij uiteraard erg weinig zin in heeft en wacht samen met degene die hem gaat interviewen (Ashley dus) op de “cue”. Dan schiet ineens de hand van Ashley naar de hals (of daar in de buurt) van Carlsen. Ashley zal zonder enige twijfel iets gezien hebben wat hij vóór ze “live” gaan nog even wil herstellen, maar voor Carlsen (die dat vast NIET heeft gemerkt, anders trekt hij die kraag zelf wel recht) komt de beweging volkomen onverwacht. Zelfs als Carlsen had gewonnen en een betere bui had gehad, zal hij op de een of andere manier afwerend hebben gereageerd, lijkt mij.
Ik vind het geen al te groot issue, maar als er iemand het beter had op kunnen lossen, dan was het Ashley. Hij had Carlsen kunnen zeggen of wijzen dat zijn kraag niet goed zit, en eventueel kunnen vragen of hij het recht zou doen, als Carlsen dat al niet zelf zou hebben gedaan.
Het is bekend dat Carlsen heel slecht tegen zijn verlies kan, maar zijn reacties lijken erger te worden. Dat is geen goed teken en je verwacht dat ook niet van een wereldkampioen.
Volgend jaar wordt het anders. De WK match in London en de London Chess Classic worden vlak na elkaar gespeeld. Ik neem de link over van deze website. www.chess.com/news/view/playoffs-to-decide-2018-grand-chess-tour
Ik las het onderstaande op de site Chess News: A few moments before they were to go on air, Ashley casually reached over to adjust the collar on Carlsen’s sport coat, which had become turned outward awkwardly. Magnus reacted by violently throwing his arms up in the air, silently but forcefully saying “don’t touch me”, and striking Ashley in the process. Maurice was, naturally, taken aback but just seconds later he received the queue that he was live.