De Stukkenjagers met één been in de Meesterklasse
Het beloofde een spannende wedstrijd te worden tussen De Stukkenjagers 1 en HWP Haarlem. Het verschil op de ranglijst bedroeg slechts 2 matchpunten. Voor HWP Haarlem een kans om op gelijke hoogte te komen en voor ons een mooie mogelijkheid om afstand te nemen en om onze koppositie te versterken. Daarentegen was het aan ons om allemaal op het scherpst van de snede te zijn. Er waren nog 2 finales te spelen die gewonnen moesten worden.
In de partij van Rene Duchene tegen Mark Haast, wist laatstgenoemde redelijk snel het goede voorbeeld te geven voor de rest van het team. Winnen! Na de opening leek het alsof Rene zijn stukken enigszins naar de juiste velden had gemanoeuvreerd, maar in het middenspel wist Mark met een mooi plan de witte stelling uit elkaar te trekken. Laten we het op een klassiek gevalletje houden van dominantie op de witte velden.
(Mark Haast links en Tijmen Kampman rechts op de foto van Frans Peeters)
Nadat Mark gewonnen had duurde het niet heel lang voordat ik zelf (Lars Vereggen) het goede voorbeeld van mijn ex-trainer volgde. In een variant die ik recent vaker speelde wist mijn tegenstander niet heel goed wat het witte plan was. Na een opportunistische poging van mijn tegenstander kwam ik al snel beter te staan. Helaas miste ik vervolgens enkele makkelijkere voortzettingen waardoor het weer gelijk werd. Toen hij een kwaliteit weggaf in een eindspel was het resultaat beklonken.
Op bord 9 wist Mart Nabuurs met de zwarte stukken tegen Aran Kohler een goede pot op de mat te leggen. In een soort van Stonewall werd de zwartveldige loper van wit gedegradeerd tot een pion. Na enkele pogingen van wit om er toch nog uit te breken was het verzet gebroken waarna Mart via goed spel op de damevleugel kon afwikkelen naar een gewonnen eindspel.
Aan bord 8 was het aan Nick Bijlsma om Max Merbis te verschalken. In het middenspel gaan alle remmen los en ontstaat er een enorm open stelling. Zoals Nick zelf zegt:”Brengt olie op het vuur”. Na enkele gunstige afwikkelingen voor Nick heeft hij een mooi eindspel gekregen met een meerderheid op de damevleugel. Een paar momenten later weet hij via een leuke truc de partij te beslissen.
Mees van Osch die naast mij speelde nam het op tegen Babak Tondivar. Na de opening leek Mees een prima stelling te hebben bereikt, maar na enkele afwikkelingen ontstond de volgende stelling. Een gelijke stelling waarin wit het loperpaar heeft, maar ook een geïsoleerde pion. Via wat geschuif en handig spel van zwart wist Babak de pion op e4 te veroveren en werd het erg lastig voor wit.
De meest leuke partij van de dag kwam misschien wel op naam van Herman tegen die Jaap de Jager speelde. Een enorm open stelling waar genoeg over valt te brainstormen. Naderhand in de analyse samen met Herman, Mark Timmermans (die met Dordrecht tegen Stukkenjagers 2 speelde) en mezelf kwamen de meest bizarre ideeën naar voren die tot veel gelach leiden. Hierbij een mooi beeld vanaf het moment dat alle mooie ideeën naar boven kwamen met het commentaar van Herman zelf.
De overwinning kwam vast te staan omdat ook Anne Haast (tegen Feher), Stefan Beukema (tegen Pieter de Jager) en Tijmen Kampman (tegen Jan-Willem van Prooijen) hun partijen winnend afsloten. Jasper Beukema kwam remise overeen met Peter Beerens.
Dankzij onze 7,5-2,5 overwinning hebben we onze koppositie wederom versterkt en verder uitgebouwd. We hebben nu één finale gewonnen en er resteert ons nog één finale waarin beslist zal worden of we 21 april met de titel aan de haal gaan.
De stand na 8 ronden ziet er nu zo uit:
