2C: Ervaren Voorschoten terug naar 1e klasse

Een paar jaar geleden speelde Voorschoten al in de 1e klasse, maar toen met een jong en onervaren team. Nu is het team nog steeds jong, maar niet meer onervaren. Voor het kampioenschap moest de ploeg nog wel minimaal gelijkspelen tegen DD, dat met maar liefst drie grootmeesters aantrad. Heel bijzonder voor de tweede klasse. De drie grootmeesters wonnen, maar op de overige borden won Voorschoten met 4-1. Zo werd de ploeg kampioen met een matchpunt en maar liefst 8,5 bordpunten voor DD. Dat mag je verdiend noemen. Hieronder een verslag van Sander Hilarius.

Maandenlang hadden we het er al over: de slotwedstrijd tegen DD zou wel eens beslissend kunnen worden voor het kampioenschap. Die DD’ers wonnen weliswaar steeds maar nipt – liefst vier maal met 4,5-3,5 – waar ons eerste regelmatig met forse cijfers uithaalde, maar aan het eind van de rit tellen toch echt de matchpunten en niet de bordpunten waar onze helden er vele handenvol meer van bezaten. Als je steeds van die benauwde overwinningen haalt, dan moet dat natuurlijk wel een keertje misgaan zou je denken. Maar niets van dat al, toen ze bij DD in de gaten kregen dat ze nog steeds meededen voor de promotie, toverden ze ineens een extra grootmeester (Fedorchuk) uit de hoge hoed naast de twee die ze al hadden (Van der Wiel en Arnaudov) en daar wordt een team niet zwakker van. En zo zaten beide teams zaterdag dan inderdaad tegen over elkaar om uit te maken wie er kampioen ging worden.

De opstelling op zich was al een punt van grote aandacht. Waar zetten ze hun GM’s? Vast niet op de borden 1, 2 en 3. Ergens tussen 3 en 5 leek mij het waarschijnlijkst, maar dat ze het zo bont zouden maken ze op 3, 5 en 7 te plaatsen kwam toch wel als een verrassing, waar ze toevalligerwijs onze drie FM’s Elwin, Peter en Vincent troffen. Was dat nou gunstig voor ons of juist niet? Een typisch gevalletje van scorebordjournalistiek: de resultaten zullen dat uitmaken. Maar als er iemand van ons iets tegen Fedorchuk (2628) zou kunnen presteren was dat wel Elwin, die alleen maar gemotiveerder wordt van sterke tegenstand, het verschil in rating tussen Peter en Arnaudov is maar zo’n 120 punten, ook niet onoverbrugbaar, terwijl Van der Wiel veel remises speelt waar Vincent wellicht ook een graantje van zou kunnen meepikken. Bovendien hadden de onzen alle drie wit. Daar gingen echt wel punten gesnoept worden leek mij na enig nadenken. Mooi, nu nog wat overwinninkjes van de anderen en klaar is Kees.

Lees verder op de website van Voorschoten.