Het is mijn schuld… altijd

Als je ooit een Nederlandse vakantie aan het plannen bent, doe dit dan tijdens de twee weekeinden in de periode van het Leiden Chess Tournament. Je hebt hoe dan ook altijd mooi weer! En warm ook. Zie hierboven de ‘tob borden’ in de warmte (28 graden) van het denksportcentrum.

Enfin, het vorenstaande terzijde. Ik heb gemerkt dat het hoe dan ook altijd mijn schuld is. Wat is er aan de hand?! Grootmeester Natalia Zhukova speelde in de derde ronde tegen titelverdediger Stefan Kuipers en ze won. Ze heeft nu als een van de weinige spelers (3) de volle score van 3 uit 3 behaald. Het is geen geheim als ik vertel dat we volgend jaar boven het Open toernooi ook een kroongroep formeren van tien voormalige LCT winnaars, eventueel aangevuld met een nationaal kampioen. Dus om Natalia volgend jaar weer in Leiden te krijgen moet ze dit toernooi gaan winnen. Toen ze vandaag langs mij liep naar de analyseruimte, zei ze dan ook dat het mijn schuld is dat Stefan verloor. Lekker zeg, daar gaat mijn goede relatie met Stefan, die overigens wel al als voormalig winnaar in die tienkamp kan gaan plaatsnemen.

In de top van de A-poule kwamen ook Hugo ten Hertog, met een zege op Antonio Viani D’Cunnha uit India (misschien Italiaanse ouders?) en Slava Ikonnikov met een zege op LSG’er Arthur Pijpers op de maximale drie punten.
 
Neerlands hoop bij de (jonge) vrouwen is Anna-Maja Kazarian. Na Sandipan en Pruijssers hield zij ook de derde grootmeester Nikita Maiorov knap op remise. Nu moet ze dus nog vele ‘zwakkere’ opponenten zien te bedwingen en ze scoort een norm, welke dan ook. Daaronder nog acht titelhouders die op een halfje volgen (2½). Lees verder…

Foto’s: website LCT