Zoete herinneringen bij de fraaie partij Larsen-Ree

Ik zie u eigenlijk weinig toernooien spelen. Waarom uw besluit om voor het HZ-toernooi  in Vlissingen een uitzondering te maken? 

Inderdaad, mijn laatste serieuze toernooi was het Lost Boys Open in 2001. Daarna was er nog een klein vierkampje in Groningen in 2003 en een korte tweekamp tegen een piepjonge Jorden van Foreest in 2011, maar verder alleen kleingheidjes zoals  externe wedstrijden voor mijn club of een snelschaak- of rapidtoernooitje, zoals laatst het Fishpartners rapid in Spakenburg. Ik speel geregeld een middagje blitz tegen Yochanan Afek en dat is het dan.Waarom ik geen toernooien meer speelde? Genna Sosonko drukte het voor zijn eigen geval eens zo uit: ‘Zoals ik het wil gaat het niet en zoals het gaat wil ik het niet.’Waarom nu wel een echt toernooi? Ik weet het niet precies, het was een opwelling. Dat Vlissingen een mooi stadje is met een aantrekkelijke strandboulevard speelde wel een rol. En misschien herinneringen aan oude tijden, toen ik een aantal keren meedeed aan de toen traditionele landenwedstrijd tegen Engeland in Vlissingen.

Speelt u nog voor een club?

Ja, ik ben lid van Caissa, een prettige club, maar ik speel alleen externe competitiewedstrijden en het jaarlijkse Johan van Hulst snelschaaktoernooi. Verder kom ik soms op de clubavond om een praatje te maken.

Ik lees weer een keer het stukje “bestaat Canada” van GM J.H. Donner. Humor ten top. En van Tim Krabbé over een gesprek tussen 2 jonge jongens over een tweekamp die u later tegen hem won: “Ik hoop dat die dikke verliest”. “Waarom” zegt zijn vriendje. “Nou, ik vind hem zo’n vreselijke opschepper”!  Ook grappig. Hoe was eigenlijk uw ‘relatie’ toentertijd met Donner?

Die was goed, maar wel altijd met een zekere rivaliteit. Ik leerde hem pas goed kennen tijdens de olympiade van 1968 in Lausanne. Daarna maakte hij me lid van de Amsterdamse kunstenaarssociëteit De Kring, misschien om daar op niveau over schaken te kunnen praten. We waren vrienden, maar die rivaliteit bleef er steeds, en zelfs voor hem, tegen de klippen op, in de laatste jaren als ik hem opzocht in het verpleeghuis in Buitenveldert dat de cynische naam Vreugdehof draagt.

U heeft veel toernooien gespeeld “all over the world”. O.a. een toernooi in Israël alwaar u tegen Fischer mocht aantreden. Wat is het aller leukste toernooi geweest waar u met heel warme gevoelens aan terugdenkt?

Ik denk met het meeste plezier terug aan dat toernooi in 1971 in Vancouver (‘Bestaat Canada?’) waar ik samen met Spassky eerste werd. Ik was een jaar daarvoor afgestudeerd en ging voor drie maanden naar de Verenigde Staten, in eerste instantie samen met Max Pam, maar die ging al gauw terug, omdat zijn vriendin ziek was. Het was in de gezegende tijd dat er nog geen moderne internetcommunicatie was en intercontinentale telefoongesprekken prohibitief duur waren, dus ik was weldadig van Nederland afgesneden. Ik had al flink wat geld verdiend in het Ventura Open en een paar weken later in Vancouver nog veel meer. Een gevoel van totale vrijheid met meer geld op zak dan ik ooit had gehad.

Welke partij vindt u de allerbeste die u ooit gespeeld hebt?  

Nou, de partij die heb bijgevoegd is zeker niet mijn beste, maar wel een partij waar ik zoete herinneringen aan heb: Larsen – Ree, Ter Apel 1966, 0-1. Ik won die partij en ook het toernooitje, een zeskamp met verder onder meer Donner en Pfleger.

Heeft u zich voorbereid op het HZ-toernooi? Of is dat haast niet te doen voor een open toernooi, dan alleen wat partijen bekijken van spelers met een hoge rating? Hoe hoog denkt u te eindigen, of maakt dat niet zoveel uit en wilt u alleen goede partijen spelen?

Spelers met een hoge rating? Ik moet nog zien of ik daar wel tegen kom. Aan voorbereiding doe ik bijna nooit meer, en als ik het dan toch doe, komt het steeds neer op: dit kan ik niet meer spelen en dat ook niet, dus laat ik in godsnaam maar iets doen buiten alle theorie. Mijn verwachtingen zijn beslist niet hoog gespannen, maar dat betekent niet dat het resultaat me niet uitmaakt. Goede partijen spelen is natuurlijk mooi, maar een slechte winstpartij heb ik nog steeds veel liever dan een goede verliespartij.

Wit: Bent Larsen    Zwart: Hans Ree

1.c4 e5 2.g3 Nc6 3.Bg2 g6 4.Nc3 Bg7 5.d3 d6 6.Rb1 Be6 7.b4 Qd7 8.b5 Nd8 9.Qa4 Ne7 10.Nf3 f6 11.h4 h5 12.Ba3 O-O 13.e3 Nf7 14.Nd2 a6 15.b6 c6 16.O-O Bh3 17.d4 Bxg2 18.Kxg2 Nf5 19.Nf3 Rfe8 20.Qc2 exd4 21.exd4 Re3 22.Ng1 Rxg3+ 23.Kh1 Nxd4 24.Qd1 Rxc3 25.Bb2 Rh3+ 26.Kg2 Rxh4 27.Bxd4 Qg4+ (0-1).

 

U wilt nog meedoen in het HZ-toernooi? Wees er dan snel bij!  Inschrijven: www.hztoernooi.nl