Dieren in diagrammen (1)
Voor de vierde jaar op rij zag mijn programma er eind juli/begin augustus zo uit: naar Dieren, drie partijen schaken, popquiz presenteren, twee partijen schaken, een dagje fietsen, drie partijen schaken, naar huis. Na 7, 5.5 en 6.5 punten scoorde ik dit jaar weer een nette 6.5 punten, een goede score, waarschijnlijk zelfs een grootmeesternorm, maar niet genoeg voor de titel. Uiteindelijk bleek ik daar één zet van verwijderd. Het had iets meer mee kunnen zitten en dan was ik kampioen, anderzijds kwam ik ook wel eens goed weg. De voor- en tegenspoed kunt u in een aantal fragmenten zien.
De week voor het toernooi was ik hard bezig me voor te bereiden (door veel te oefenen) voor het NK. Het NK Magic the Gathering om precies te zijn, dat het weekend voor Dieren werd gehouden in Nieuwegein. Het resultaat daar was ook ‘goed, maar net niet goed genoeg’: met negen keer winst en drie keer verlies eindigde ik veertiende, terwijl tien keer winst nodig was voor de kwartfinales. Enfin, ik was er wel tevreden mee. Maar na het weekend moest ik snel de knop omschakelen. Wist ik nog hoe te schaken? Een eerste ronde is daarom altijd spannend, maar ik kon het nog, sterker nog, het werd een mooie overwinning met zwart tegen Indiër met 2309.
Het paard staat aangevallen en er zijn verschillende velden die aantrekkelijk zijn om heen te gaan. c6 (en dan d4), g4, maar op e5 staat ie ook wel fijn…
18…Dh4! 19.fxe5 Lxe5 20.Df3 20.Pge4 was nog het beste. 20…Lxg3 21.Txe8 Txe8 22.Lxh6
Deze voortzetting had ik verwacht toen ik 18…Dh4 speelde en ik zag dat ik iets sterks had hier.
22…g5! De witte loper staat ingesloten en kan niet meer gered worden. Na 23.Pb5 Le5 24.Pc7 Ld4+ 25.Kh1 Te3 gaf wit op.
Dat was een goed begin en ook de tweede ronde tegen Casper Schoppen verliep aanvankelijk voorspoedig.
Na een originele opening waar ik met grote tijdsvoorsprong uit kwam heeft zwart niet helemaal genoeg compensatie voor de pion. Ik had echter over slaan op d4 lang nagedacht (en vooral over 13…e4) en ging even in de versnelling. Om een of andere reden dacht ik dat 15.0-0 Pd5 16.Da4 goed voor wit was (maar dat is het niet na Pe5). Gewoon 15.Pa3 Pd5 16.Pc2 is goed voor wit, in de partij krijgt zwart een sterke aanval die ik niet kon verdedigen.
15.0-0? Pd5 16.a3 Dh4 17.Lf3 Tae8 en zwart won.
In de derde ronde kreeg ik weer een Indiër, die 15 minuten bekend was door dit artikel:
en.chessbase.com/post/ojas-journey-400-rating-points-in-37-days
Het viel me op dat hij graag stukken ruilde en niet zo van de tactiek was. Dat laatste werd bevestigd in de analyse achteraf en eigenlijk ook wel in de partij.
Wit had een pion op g2 geofferd (Lb7xg2 en terug). Als hij rustig verder ontwikkelt heeft hij compensatie. In de partij neemt zwart de aanval heel snel over.
19.Lh4? Df8! 20.Pg3? Pxh4 21.Dxh4 Tf4 22.Dh5 Pe7 (22…Pxd4! had gekund) 23.Pe2 Lf3 24.Dh3 Lxe2 25.Kxe2? Tf2+ 0-1
En donderdagavond dus de popquiz! Met dit keer maar liefst twaalf teams. Het thema was de vier seizoenen en ik had als grapje in elke ronde (winter, lente, zomer, herfst) een liedje van The Four Seasons gedaan. Het duurde even voordat mensen het door hadden… Verder zat er veel muziek uit de top 2000 in de quiz, maar ik had besloten er ook een oud punkliedje in te stoppen. En wie schreef bij de eerste tonen van Here comes the Summer van The Undertones meteen al artiest en titel op? Perschef Peter Boel! Mede daardoor eindigde het team van de organisatie in het linkerrijtje. Winnaars werd een team van ervaren popquizzers, ik ben benieuwd of ze nog een keer echt concurrentie van een schaakteam krijgen.
De dag erop kreeg ik nog één keer een speler uit India, een grootmeester zelfs, al was zijn rating gezakt tot 2420. Één keer per jaar speel ik 1.f4 en win ik er ook mee en het leek me weer een tijd ervoor. Ik won een pion, kreeg aanval, speelde het erg onhandig in tijdnood, erna waarschijnlijk ook niet en ik kwam in een verloren eindspel terecht. Toen was het echter zijn beurt om onhandig te spelen.
De pionnen stonden eerst op b7 en a6 en ik was bang dat hij zijn toren op b6 zou zetten. In die diagramstelling had ik weer wat hoop, al zal 58… Kh6 59. Td8 Tf6+ 60. Kg4 Te5 61. Th8+ Kg7 62. Th7+ Kf8 63. Td7 Tb5 nog wel winnen voor zwart.
58…Tc3? 59.Td6! b5 60.Lf5 Nu wordt de h-pion erg sterk. 60…Kf7 61.h6 Tb7 62.Td8! Tb6 63.h7 Th6
Hij speelde inmiddels op increment en ik zag een kleine valstrik.
64.Kg5 Txh7? 64…Th1 65.h8D Txh8 66.Txh8 Ke7! en dan wordt het waarschijnlijk toren-loper tegen toren, remise als zwart het goed verdedigt.
65.Td7+! Ke8 66.Txh7 Txb3 67.Kf6
Op en.wikipedia.org/wiki/Rook_and_bishop_versus_rook_endgame kunt u meer over toren-loper tegen toren vinden. Wit wil graag de toren naar de derde rij lokken, in de partij staat ie daar al.
67…Kd8 68.Td7+ Ke8 69.Tc7 En omdat de witte loper veld d3 dekt is het mat of torenwinst.
De laatste ronde voor de rustdag leek ik niet verder dan remise te komen met zwart tegen Nico Zwirs (die een goed toernooi speelde en een IM-norm haalde). Ik vertrouwde het middenspel niet en besloot veel stukken te ruilen. Het toreneindspel dat ontstond was een fractie beter voor mij, maar hij hield in eerste instantie stug stand. De tactiek ‘doorschaken en hopen op een foutje’ bleek echter te werken.
In principe is pionnenruil goed voor hem en 51.f4+ was dus logisch. Na 51…gxf3 begon hij tot mijn verbazing na te denken en speelde hij 52.Te4+. Hij had na 52…Kd6 53.g4 f5 54.gxf5 gemist dat ik met de toren kon slaan: 54…Txf5 55.Kf2 Txh5 56.Kxf3
Ondanks de zwarte pluspion moet het nog wel remise zijn, maar ik zag een slimmigheidje. 56…Tf5! 57.Kg3? Nog balend dat hij zomaar een pion weggaf maakt Nico de beslissende fout. De koning had naar g2 gemoeten. 57…Te5! Als de witte toren nu weggaat komt zwart op e3 met schaak. Het pionneneindspel bleek ook verloren voor wit: 58.Kf4 Txe4+ 59.dxe4 Ke7 60.Ke5 h5 0-1
Met vier uit vijf de rustdag in. In het volgende deel het vervolg!
