Schaakrubrieken weekend 27 oktober 2018
Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar diverse schaakrubrieken. Wij streven naar publicatie op de woensdag na het voorgaande weekend. Wij proberen de besproken partijen in een viewer te tonen.
| Hans Ree | Gert Ligterink | Hans Böhm | Bab Wilders | Johan Hut | Rini Kuijf | Henk Prins |
Rijke eilanders
Het toernooi op Isle of Man, van 20 tot 28 oktober, werd dit jaar aangekondigd als het sterkste open toernooi uit de geschiedenis. Dat zal wel kloppen. De geschiedenis van open toernooien waaraan topsterren van de schaakwereld meedoen, gaat nog niet erg ver terug. Imposant was de bezetting zeker. Op een foto van de toernooizaal tijdens de vierde ronde zag je aan een lange tafel de oud-wereldkampioenen Anand en Kramnik, en verder Boris Gelfand, die in 2012 uitdager van Anand was, Anish Giri en Levon Aronian. Zo veel topspelers aan één tafel waren vroeger alleen te zien tijdens de slotmaaltijd van een supertoernooi. Om zo veel sterren te lokken moet er veel geld zijn voor prijzen en vooral startgelden. Het toernooi wordt sinds vele jaren gesponsord door de familie Scheinberg, vader Isai en zoon Mark, die in 2014 hun pokerwebsite PokerStars verkochten voor bijna 5 miljard dollar. Mark werd vorige jaar uitgeroepen tot de rijkste inwoner van Isle of Man. Een hoge onderscheiding, want het is geen eilandje van simpele boeren en vissers, maar een belastingparadijs.
Tegen vader Isai loopt al jaren wegens financiële complicaties die voor mij te ingewikkeld zijn om te begrijpen, een aanklacht van het Amerikaanse ministerie van Justitie, maar hij wordt niet uitgeleverd door dit autonome eiland. Hij koestert zijn privacy, maar soms wordt hij door eilandbewoners waargenomen als hij zijn hond uitlaat. Niet veel deelnemers zullen zich om die aanklacht tegen hun weldoener bekreunen. Follow the money is niet alleen de naam van een onderzoekscollectief, maar ook een motto van de meeste schaakprofessionals. Naast Anish Giri doet ook zijn vrouw Sopiko Guramishvili mee. Zij is een populaire commentator van belangrijke wedstrijden, ze heeft veel leerzame schaakvideo’s gemaakt en dat ze een geduchte schaakster is, blijkt onder meer uit de volgende overwinning op een jonge Noorse grootmeester.
Johan-Sebastian Christiansen – Sopiko Guramishvili, Isle of Man Masters 2018
1. d4 d5 2. c4 e6 3. Pc3 Pf6 4. Pf3 Le7 5. g3 0-0 6. Lg2 dxc4 7. 0-0 Pbd7 8. e4 a6 9. De2 b5 10. Td1 Lb7 11. a3 Dc8 12. h4 h6 13. Lh3 c5 Sterk gespeeld. Zwart gaat een stuk offeren. 14. d5 exd5 15. e5 Hiervan heeft wit zich te veel voorgesteld. Als zwarts paard wijkt is 16. Pxd5 erg sterk. 15…Dd8 Maar met dit stukoffer neemt zwart het initiatief over. 16. exf6 Pxf6 17. Lg2 Db6 De drie mooie pionnen van zwart zijn meer waard dan een stuk. 18. a4 Tae8 19. axb5 axb5 20. Df1 Ld6 21. Pe2 d4 22. Pf4 Le4 23. Pe1 Lxf4 24. Lxf4 Pd5 25. Ld2 Te7 26. Lxe4 Txe4 27. Pg2 Pb4 Dit paard stond goed genoeg. Na het simpele 27…Tfe8 zou zwart beter staan. 28. Pf4 Pc6 29. Dg2 Te5 30. Te1 Txe1+ 31. Txe1 b4 32. Lc1 Db5 33. Df3 d3 34. Dg4 Pd4 35. Ph5 g6 Wit heeft zijn spel geactiveerd en kon met 36. Pf6+ Kg7 37. Lxh6+ Kxh6 38. Dg5+ Kg7 39. Ph5+ remise maken. 36. Lxh6 Nu is het mis met wit.
Partij in de viewer:
Sterk optreden Lucas van Foreest
De familie Van Foreest is deze week op drie fronten actief, met de twee grootmeesters Lucas en Jorden in een hoofdrol. Lucas (17) doet in het Griekse Porto Carras mee aan het WK voor spelers jonger dan 18 jaar en Jorden (19) doorstaat in Hoogeveen een vuurproef in een tweekamp van zes partijen tegen Vladimir Fedosejev, Ruslands hoop voor de toekomst. Zus Machteld (11) speelt in het open toernooi in de Drentse plaats. Voorlopig gaat het lang niet slecht. Jorden speelt gelijkop (2-2) tegen een op papier aanzienlijk sterkere tegenstander, die vorig jaar jammerlijk verzuimde kampioen van Rusland te worden. Na een benauwde ontsnapping in de eerste partij beet de winnaar van het NK in 2016 steeds feller van zich af. Ook Lucas laat zich van zijn beste zijde zien. In Porto Carras deelt hij na zes van de elf ronden de eerste plaats in een veld met vele titelhouders. De tijden zijn veranderd. Niet zo lang geleden was een grootmeesterresultaat de hoofdprijs in een junioren-WK. Tegenwoordig hebben de sterkste deelnemers de eretitel al op zak. Machteld is in Hoogeveen op zoek naar herstel van zelfvertrouwen na een paar rampzalig verlopen toernooien, waarin zij 200 ratingpunten kwijtraakte. Na drie nederlagen op rij slaagde zij erin een nieuw fiasco af te wenden met een serie van 3,5 uit 4. Wisselvalligheid is het lot van zo jonge schakers. Die verloren ratingpunten komen wel weer terug.
Lucas van Foreest-Igor Janik Porto Carras 2018
1. e4 c6 2. d4 d5 3. exd5 cxd5 4. Ld3 Pc6 5. c3 Dc7 6. h3 g6 7. Pe2 Lf5 8. Lf4 Db6 9. Lxf5 gxf5 10. Db3 e6 11. Pa3 Pf6 12. Pb5
Ook 12. Dxb6 axb6 13. Pb5 Kd7 levert weinig op. 12 … Tc8 13. Pd6+ Lxd6 14. Lxd6 Tg8 15. 0-0 Pxd4! 16. cxd4 Vooral niet 16. Dxb6? Pxe2+ en zwart wint.16. cxd4 Dxd6 17. Dxb7 Tc7 18. Db3 Ke7 19. De3 Tc2 20. Pf4 Txb2 Meer in aanmerking komt de actieve zet 20 … Pe4, waarna de computer een aardige remisevariant geeft: 21. Pd3 Pd2 22. Tfd1 f4 23. Pxf4 Pc4 24. Dd3 Dxf4 25. Dxc2 Df3 26. g3 Pe3 27. Dc7+ Kf6 28. De5+ met eeuwig schaak. 21. Pd3 Tb7 22. Tac1 Pd7 Sterker is 22 … Tc7. 23. Dh6 Pf8? De verbreking van de verbinding tussen de twee torens kan de stelling niet verdragen. Na 23 … Tc7 24. Txc7 Dxc7 25. Tc1 Db7 26. Dxh7 Pf6 houdt zwart voorlopig stand.24. Pe5 f6 25. Tc6 Db4 Taaier is 25 … Db8 om onder omstandigheden met … Tb1 een stel torens te kunnen ruilen. 26. Dh4 f4 27. Tc8 Db6 28. Tfc1 f3
Partij in de viewer:
Hoogeveen schaakfestival
Voor de 22e keer in successie vindt op het gemeentehuis in Hoogeveen een schaakfestival plaats met diverse Open Toernooien en twee interessante tweekampen. De matches springen het meest in het oog en dit jaar worden de krachten gemeten tussen ons grootste talent Jorden van Foreest (19 jaar en nummer 178 op de wereldranglijst) en Vladimir Fedoseev (23 jaar en nummer 30). Dat wordt een zware klus voor Jorden maar hij zal er in ieder geval leerzame praktijklessen aan overhouden. De andere tweekamp gaat tussen de Rus Peter Svidler (42 jaar en nummer 16) en de Amerikaan Sam Shankland (27 en nummer 28). Het zijn alle vier interessante spelers dus de liefhebbers van de ongeijkte paden zullen deze week goed aan hun trekken komen.
V. Fedoseev–J. van Foreest
1.d4 Pf6 2.c4 e6 3.Pc3 Lb4 4.e3 0-0 5.Pge2 We zitten in de Reshevsky-variant van het Nimzo-Indisch. Zwart heeft drie manieren om te reageren: 5…d5, 5…b5 en 5…Te8 6.Ld2 d5 7.Pg3 c5 8.a3 Lxc3 9.Lxc3 cxd4 10.Dxd4 e5!? Lekker losjes gespeeld allemaal. Zwart heeft het centrum, wit het loperpaar. 11.Dd2 Pc6 12.b4 Le6 Zwart ontwikkelt rustig verder en daar is niets mis mee. Maar direct 12…d4!? was ook mogelijk vanwege Te8-Ke1. 13.b5 d4 Alsnog, maar nu heeft wit een alternatief: 14.bxc6 dxc3 15.Dxc3 bxc6 16.Le2 Dc7 17.0-0 Tab8 De rust is weergekeerd, het staat gelijk. 18.h3 h6 19.Tfd1 Ted8 20.Ld3 Pd7 21.Lf5 Lxf5 22.Pxf5 Pc5 23.Txd8+ Txd8 24.Db4 Pe6 25.Tb1 Kh7 26.h4 Dd7 27.Pg3 Dd3 28.Tc1
48.Tb5 Pd2+ 49.Kf4 Pxc4 50.Tb8 Dat zat natuurlijk al langere tijd in de planning (vanwege Th8+ en Th7+) maar het is niet de beste. Zwart krijgt het veel zwaarder na 50.e5. Onder druk vindt Jorden een tactische ressource: 50…Pe5! 51.Th8+ Kg7 52.Te8 Pd3+ 53.Kg3 Kf6 54.Pf3 Te7! Stap voor stap vijlt zwart de scherpe kantjes van de stelling af. 55.e5+ Kf7 56.Txe7+ Kxe7 57.Kh4 Pb2 58.Pd2 Pd3 59.Pc4 Pe1 60.Kg3 Ke6 61.Pa5 Pc2 62.Pc4 Pe1 63.a4 Pd3 64.Kh4 Pe1 65.Kg3 Pd3 66.Kh4 Pe1 remise.
Een mooie vechtpartij met als compliment dat Jorden een moeilijke stelling wist te houden maar met de kanttekening dat hij vanuit gelijke stand slechter kwam te staan.
De slotstelling uit de tweede partij waarin Jorden wit had geeft goed aan hoe het verloop was:
Partijen in de viewer:
Alles verandert, maar gelukkig niet de formule van de Chess Informant. We vinden interessante artikelen over alle fases van partijen. Wegens plaatsgebrek gaan we niet alles noemen. Ook de studies zijn er weer en tot mijn grote genoegen ook wat over correspondentieschaken, ondanks het feit dat sommige computerdeskundigen dit hebben doodverklaard, zeker na het verdwijnen van veel brievenbussen. Grootmeester van dit nummer, dat via NIC weer arriveerde, is Nakamura met zijn beste partijen, de combinaties en zeker ook de eindspelen. Maar voor sommigen is het hoogtepunt toch de 200 opwindende partijen met kort commentaar die men kan naspelen. Er is ook altijd ‘De Mooiste Partij’ uit het vorige nummer, 136, gekozen door een deskundige jury. Dat werd Caruana-Akobian, USA 2018. 1.e4 e6 2.d4 d5 3.Pc3 Pf6 4.e5 Pfd7 5.f4 c5 6.Pf3 Le7 7.Le3 Pc6 8.Dd2 b6 9.Lb5 Dc7 10.0-0-0 a6 11.Lxc6 Dxc6 12.f5 c4 13.f6! gxf 14.exf Lxf6 wit offert een pion voor een betere stelling en zwart tast al gauw mis 15. Thf1 b5? Hier was 15..Lb7 beter 16.Df2 de dreiging is duidelijk 16..b4 17.Pe2 b3? denkt te licht over de witte dreiging 18. Pe5 Lxe5 19.Dxf7+ Kd8 20. dxe5 bxa2 ziet er dreigend uit maar 21.Kd2 Tf8 22.Dxh7 Txf1 23. Txf1 d4 24.Dg8+ Kc7 25.Pxd4 Dd5 26.Dex6 zo langzamerhand wordt de stelling van zwart hopeloos 26..Da5+ 27.c3 Pxe5 28.Tf7+ Pxf7 29.Lf4+ Kb7 30.Dxf7+ en zwart geeft op. Akobian (ELO 2650), geboren in Armenië maar inmiddels Amerikaan, moet zich toch een beetje als de leerling gevoeld hebben tegenover de meester Caruana. Een belofte voor de komende WK-match.
Langs dezelfde weg arriveerde een werkje (128 pg) over het altijd interessante Scotch Gambit. Het komt van Russell Enterprises en de auteur is de Amerikaanse grootmeester Alex Fishbein, een principieel 1.e4-speler en dol op het Schotse Gambiet. (ISBN 978-1-941270-74-5, € 18.95) Wie na 1.e4 e5 2.Pf3 Pc6 geen zin heeft in Italiaans dan wel Spaans spele 3.d4 en na 3..exd4 is het Schots daar en dat hoeft nog niet zonder meer tot een gambiet te leiden, dat ontstaat pas na 4.Lc4. Onmiddellijk kunnen de spelers elkaar in het centrum aan de tand voelen dan wel naar de strot vliegen met scherpe tactische manoeuvres om het initiatief te krijgen of te behouden. Vooral de Fried Liver Attack doet oude tijden herleven: 1.e4.e5 2.Pf3 Pc6 3.d4 exd 4.Lc4 Pf6 5.Pg5 d5 6.exd Pxd5 (zwart heeft er zin in en gooit de lont in het kruitvat) 7.Pxf7 Kxf7 8. Df3+ Ke6, waarbij we denken aan de negentiende-eeuwse koffiehuizen zoals die besproken werden in een aantal boeken uit voorgaande rubrieken. Nu komen we ze niet meer tegen in de grote toernooien, tenzij een van de grootmeesters de avond ervoor bij Bacchus op bezoek is geweest. We komen ze nog wel tegen in de Rapid- en Blitz-toernooien, vroeger ook een vast onderdeel van kroegbezoek maar nu zelfs op wereldtop niveau voorzien van een echte ELO. Kortom, in het boek van Fishbein kan men alle details over deze opening vinden en dat in voor de gemiddelde clubspeler begrijpelijke termen.
Partij in de viewer:
Probleem 2704 is een tweezet van Larsen. Wit:
Gijswijt kraakt dubieuze opzet van Basman
In de kroongroep van het toernooi Haarlemse Meesters werden al op voorhand spectaculaire partijen verwacht. Niet alleen nodigde de organiserende club Het Witte Paard Manuel Bosboom uit, maar veel verrassender ook Michael Basman. De 72-jarige Brit staat bekend om zijn bizarre openingen. De Amerikaan Eric Schiller, schrijver van vele openingsboeken, schreef in 1998 het boek ‘Unorthodox Chess Openings’. Daarin schrijft hij dat de openingen van Basman in twee categorieën zijn te verdelen. ‘Creepy-crawly’ betekent dat hij zijn stukken nog niet ontwikkelt voordat hij weet wat de bedoeling van de tegenstander is. Zo opent hij partijen met a3 en h3. Met ‘Macho-openingen’ doet hij geaccepteerde openingen geweld aan.
Basmans meest beruchte opening is 1.g4, de Grob-opening, waarover hij in 1989 het boek ‘The Killer Grob’ schreef. Schiller daarover: “Aantoonbaar de slechtste schaakopening”. In 2015 schreef Schiller samen met zijn collega John Watson het boek ‘Taming Wild Chess Openings’, bij de Nederlandse uitgeverij New in Chess. Daarin was hij concreter: “De zet g2-g4 is een verschrikkelijke verzwakking en het is twijfelachtig of wit gelijkspel kan bereiken als zwart het goed speelt. Om te beginnen is het voor wit moeilijk om kort te rokeren en de zwarte zet h7-h5 is een probleem. Als wit zijn g-pion niet verliest, verliest hij in elk geval tijd om die te verdedigen. Paul van der Sterren schreef in zijn trilogie ‘De wereld van de schaakopening’ (uitgeverij Tirion, 2005), slechts: “Van deze opening zal ik, uit piëteit tegenover de ongelukkigen die zich hier een enkele keer aan hebben bezondigd, zelfs de namen verzwijgen.”
Basman zal ongetwijfeld hebben gedacht dat hij in Haarlem was uitgenodigd op voorwaarde dat hij zijn gekke openingen zou spelen. Hij begon zijn eerste partijen met wit met g4 of b4 en met zwart met g5. Al in de eerste ronde liet de plaatselijke favoriet Bart Gijswijt zien hoe je de Grob met gezond spel moet aanpakken. Het is duidelijk: de zet 1.g4 is niet alleen op grootmeesterniveau, maar ook vlak daaronder niet te spelen.
Basman-Gijswijt
1.g4 d5 2.h3 Voor wie het wil weten: dit heet de Macho Grob. Speelt wit g5, dan heet het de Spike. 2…e5 3.Lg2 h5 De opstelling met e5 en d5 is gewoon de beste. Vervolgens geldt 3…c6 als heel gezond, omdat de witte loper dan op graniet bijt. De zet 3…h5 is heel zeldzaam, maar ongetwijfeld door Gijswijt voorbereid. 4.c4 dxc4 5.gxh5 c6 6.Pc3 Pf6 7.b3 Pxh5 8.bxc4 Pf4 9.Lf1 Pa6 10.d3 Probleem is dat 10.e3 Pd3+ 11.Lxd3 Dxd3 niet is wat wit wil. De loper van f1 is belangrijk in de Grob, maar is dat hier ook al niet meer. 10…Lf5 11.Tb1 Pc5 12.Pf3 Df6 13.Le3 Td8 14.Pa4
Partij in de viewer:
Dit weekend hebben we geen bijdrage in het AD online gezien. Mocht iemand deze hebben dan graag een mailtje naar de redactie.
Twee voorbeelden van het Mari-thema. Een thema dat thuis hoort in de serie over de witte lijnen thematiek. De definitie van het thema luidt: wit beschikt na een zwarte zet schijnbaar over twee matzetten. Het ene faalt, doordat wit daarbij een juist door zwart geopende lijn afsluit.
Wat Michael Basman betreft denk ik dat het verrassingseffect van de Grob-opening er af is. Toen hij die in 1978 voor het eerst in zijn loopbaan gebruikte tegen de kersverse GM Nunn won hij er nog in 30 zetten mee. www.chessgames.com/perl/chessgame?gid=1102936
[pgn eo=t pd=https://www.schaaksite.nl/wp-content/uploads/2018/10/basman_nunn_1978.pgn][/pgn]
Dat boekje Unorthodox Chess Openings van Schiller kreeg de korte recensie ooit: “Utter crap.”
www.kingpinchess.net/2009/02/unorthodox-chess-openings/
Wie geïnteresseerd is in schaakauteur Schiller moet eens op zijn naam zoeken op www.chesshistory.com. Een aaneenschakeling van (herhaalde) slordigheden, leugens en plagiaat. De bewuste recensie was overigens geschreven door Tony Miles.
Ik heb eens op die website gekeken en gezien dat Eric Schiller met Raymond Keene samenwerkte bij het schrijven van schaakboeken. Ook Keene maakt zich volgens deze website schuldig aan allerlei onnauwkeurigheden en onwaarheden.
Wat willen jullie hier nou eigenlijk mee zeggen? Dat 1.g4 geen slechte opening is omdat het slechts Schiller was die het een slechte opening noemde? Vreemde opvatting. Wie een recensie van Tony Miles van twee woorden in KingPin serieus neemt, weet waarschijnlijk niet wat KingPin was.
Ook een beetje vreemd om een boek van 528 pagina’s een boekje te noemen. Heb je het boek dan zelf eigenlijk wel gezien? Of ga je af op een recensie van twee woorden in een satirisch tijdschrift?
En nemen jullie Paul van der Sterren, die over 1.g4 nog veel negatiever was dan Schiller, ook niet serieus?
Johan, het gaat er in de reacties niet om of 1. g4 een gezonde opening is, maar om de auteur Eric Schiller, waar je in je artikel redelijk veel aandacht aan besteedt. Ik ga niet af op een recensie van twee woorden; ik heb een bron genoemd. Op grond daarvan ben ikzelf niet van plan enig boek van Schiller aan te schaffen. Jij hebt dat wel gedaan; dat is jouw zaak. Als anderen op grond van jouw artikel redenen zagen om dat ook te doen, dan hebben ze nu een andere invalshoek gekregen.
Mwah. Ik heb UCO van Schiller gelezen (de versie die hij met Joel Benjamin had geschreven, eind jaren 80). Zo’n 150 pagina’s. Volgens mijn – te verwaarlozen – mening zonde van het papier en net als 1. g4 niet serieus te nemen.
In tegenstelling tot de Kingpin. Dat was een genot om te lezen. Je moest er altijd lang op wachten, maar dan kreeg je ook wat moois. Gary Lane’s Agony Column! En een keer dan ook een treffende recensie van 2 woorden. Dus als ik de naam E. Schiller lees, denk ik altijd aan die recensie.
Ik vond het interessant dat Johan Hut dat boek Unorthodox Chess Openings van Eric Schiller vermeldde en die kenmerkende uitspraak van Paul van der Strerren. maar toen ik op die website chesshistory van Edward Winter keek, leek een waarschuwing toch wel op zijn plaats. Zo lees je over het boek World Champion Combinations van Raymond Keene en Eric Schiller. On the following page Keene and Schiller report that Euwe dethroned Alekhine in 1937; everybody else believes that Euwe won the title in 1935 and lost it in 1937. Page 119 erroneously declares that Botvinnik won the 1954 world championship match against Smyslov. [Het eindigde in 12-12, waarmee Botwinnink zijn titel behield]. Maar verder ben ik het natuurlijk helemaal met Johan Hut eens dat 1. g2-g4 zeer dubieus is.
Als ik de indruk heb gewekt dat ik de boeken aanbeveel, dan spreek ik dat voor de duidelijkheid nu tegen. Het is geen recensie. Maar als ik iets over 1.g4 wil weten, kijk ik in de boeken waarin er iets over staat. En ik vond vooral de uitleg in het tweede boek (Taming Wild Chess Openings) wel plausibel.
Van Keene weet ik al een paar decennia dat zijn werk niet veel voorstelt. Ik ruim vaak boeken op (dan komt een handelaar een doos ophalen) en de boeken van Keene zaten bij de eerste boeken die ik ooit wegdeed. Ook doe ik veel openingsboeken weg, vooral als ik na een paar jaar een nieuw boek over die opening krijg of koop, maar boeken over onorthodoxe openingen bewaar ik bijna allemaal. Dat vind ik leuk en als ik een partij met die opening behandel, moet ik er toch iets over kunnen schrijven.
Snoopy
Een vriendelijke Maltese medewerker bij de Olympiade in Malta (1980) werd door iedereen Sloopy genoemd. Ik had dat niet helemaal goed verstaan en verkeerde volkomen logisch in de veronderstelling dat zijn bijnaam Snoopy was! De man leek erg veel op Eric Schiller die daar ook rondliep. Op een gegeven moment was ik op zoek naar Sloopy maar tot mijn verrassing kwam Eric Schiller opdagen die nogal verontwaardigd uitriep “Why is everybody calling me Snoopy?” Voor ons (FIDE-officials en medewerkers) liepen er vanaf dat moment twee Snoopy’s rond, dat spreekt vanzelf. Elke keer als ik de naam Eric Schiller tegenkom borrelt dit voorval weer op uit mijn geheugen.
Hoe wrang… Ik lees net op Twitter dat Eric Schiller vandaag (gisteren?) is overleden
Tsja, dat is erg naar. Ongetwijfeld iemand die erg van het spel hield; je schrijft als amateur geen honderd boeken over schaken om snel geld te verdienen. Wat minder kwantiteit en meer kwaliteit had de beoordeling van hem misschien geen kwaad gedaan.
Laten we even voorzichtig zijn. De naam Eric Schiller komt wel wat vaker voor in de Verenigde Staten. Ik zie een vastgoed handelaar, een medium en een marathonloper staan en een 86 jarige Eric Schiller, die onlangs overleden is.
Een in memoriam van Kevin Spraggett http://www.spraggettonchess.com/eric-schiller-rip/
De Engelstalige Wikipedia geeft het overlijden van Eric Schiller op 3-11-2018 nog steeds niet, maar hij wordt wel herdacht op de website van de Amerikaanse schaakbond. new.uschess.org/news/eric-schiller-author-fide-master-dies-63-will-remembered-love-chess/
Het maakt het inderdaad behoorlijk wrang en bizar dat ik juist op dit moment een kleine anekdote over Eric Schiller heb gepubliceerd. Als ik me goed herinner heb ik hem na 1980 nooit meer ontmoet. Ik las nu dat hij al jaren te kampen had met de ernstige gevolgen van diabetes.