Beste van Tilburg betekent beste van Nederland

Voorafgaand aan ronde 4 op 24 november werd mij verteld dat “beste van Tilburg” gelijk “beste van Nederland” betekende. We hadden het in dit gesprek natuurlijk niet over Willem II of de Stukkenjagers. We hadden het over de gehaktbal van de Carrousel die uitgeroepen was tot beste van Tilburg. Het heerlijke eten van de Carrousel waar we met 11 man (waarvan 8 van ons team) onze buik zeker mee vol hadden was wel gelijk een van de weinige momenten die we die dag konden koesteren. We mochten tegen HWP Sas van Gent die al zeer boven verwachting speelde in de Meesterklasse. Om zelf de degradatiekansen te verkleinen moesten we vandaag scoren.

Op de voorgrond (links) Mees van Osch die voor de enige winstpartij van de Stukkenjagers zorgde (foto Herman Grooten)

Op bord 1 mocht, door de afmelding van Lars Vereggen, Stefan Beukema het weer laten zien als kopman. Hij had zwart tegen Glen De Schampheleire waarmee hij al vele ontmoetingen had gehad. Stefan kwam zeer sterk uit de opening, maar toen kwam de tijdnood. In een moeilijke stelling kon hij de beste zetten niet meer vinden waardoor hij steeds slechter kwam te staan en het niet meer kon rechttrekken. De tegenstander verkoos met zijn laatste zet een dame boven mat in 1. Het is maar wat je liever hebt.

Aan het 2^de bord kreeg Herman Grooten Tom Piceu tegenover zich. Net als Stefan was het Herman die tevreden uit de opening kwam. Door wat ongelukkige zetten verloor die echter een kwaliteit. Ondanks de mindere materiaalverhouding bleef Herman zeker remisekansen houden. Deze mochten helaas ook niet baten, dus wederom een zuur verlies.

Op bord 3 kreeg Mart Nabuurs zwart tegen Adrian Roos. Heel de partij lang konden ze elkaar niet uit evenwicht brengen. Dit spelverloop leidde logischerwijs tot de eerste remise van die dag. Dit was zeker geen verkeerd resultaat tegen een iets betere tegenstander.

Op bord 4 mocht Frans Konings, die de laatste tijd weer erg goed bezig was, invallen. Deze partij kon hij echter zijn groeiende tred niet laten zien. Zijn tegenstander Thibaut Maenhout koos voor het Benko-gambiet. Het ongelukkige Tb1 leidde tot de verspilling van 2 zetten. Zijn tegenstander maakte daar erg sterk gebruik van en kreeg al snel zijn geofferde pion terug, in een stelling waar de stukken van zwart nog steeds veel actiever stonden. Frans kon alleen nog maar toekijken hoe de tegenstander keihard binnendrong in zijn stelling en het punt binnensleepte.

Tijmen Kampman mocht aan bord 5 zijn sterke vorm laten zien tegen de grootmeester Vyacheslav Ikonnikov. Tijmen had de laatste weken al twee keer op een sterke ambitieuze manier laten zien dat hij een grootmeester en een bijna grootmeester op gelijke hoogte kon houden. Deze partij kon hij dit echter niet zeggen. Ikonnikov liet op een vakkundige manier zien hoe je een koningsstelling openbreekt. Tijmen kon daar geen antwoord op vinden, dus wierp  hij de handdoek in de ring. Wel had hij weer pech om op bord 5 tegen de sterkste tegenstander te moeten.

Het 6^de bord was het enige bord waar wij een ratingoverschot hadden. Mees van Osch liet dat ook duidelijk zien tegen Johan Goormachtigh. Na een sterke opening won Mees een stuk tegen 2 pionnen. Dit gecombineerd met de enorme tijdsdruk van de tegenstander zorgde ervoor dat Mees het enige punt van de dag kon innen. Waar we al behoorlijk achter stonden bracht dit punt nog enige hoop in ons team.

Op het 7^de bord mocht Luuk Baselmans zijn topscorersstatus verdedigen tegen Helmut Cardon. Na een onhandige opening van Luuk werd het duidelijk dat Helmut beter stond. De actievere stukken van Helmut konden echter nog niet doordrukken. De matige stand en de tijdsdruk van beide zorgden ervoor dat Luuk voor een wanhoopsdaad koos. In plaats van de huidige stelling bij elkaar te houden, koos hij ervoor om een pion te offeren voor wat vage kansen. In de tijdsnood kon de tegenstander de juiste zet niet vinden, maar vond wel een andere zet die nog steeds voordeel opleverde. Ze kwamen in een aparte stelling waarbij Helmut een pion voorstond maar het waarschijnlijk toch erg moeilijk was om nog te kunnen winnen. Uiteindelijk gaf Luuk eeuwig schaak waardoor het remise werd.

Op bord 8 kreeg Jasper Beukema de zware taak om te strijden tegen Koen Leenhouts. In de opening werden de dames al snel geruild waardoor ze een gelijk middenspel binnenkwamen. Jasper kreeg een pion van de tegenstander, waar er meer dan genoeg compensatie was in de vorm van activiteit. De activiteit van de tegenstander leidde ertoe dat Jasper een pion terug moest geven. Hierdoor kwamen ze in een gelijke stelling, die ook resulteerde in gelijkspel. Een knappe prestatie van Jasper, die tegen een erg sterke speler speelde.

Ons 9^de bord werd verdedigd door onze teamcaptain Mark Haast. Mark speelde tegen Rein Verstraeten die in de eerdere rondes al had laten zien dat hij in vorm was. Rein kon een vrijpion creëren in het middenspel waardoor hij erg goed stond. Daarnaast was Marks koningsstelling onveilig. Mark moest heel de partij lijdzaam toekijken hoe de tegenstander de vrijpion doorschoof en veel actiever kwam te staan. Uiteindelijk ging heel de koningsstelling kapot en vond Mark het wel genoeg. Het was vooral een erg sterke partij van de tegenstander.

Op bord 10 was het aan Jordy Schouten om te strijden tegen Simon Provoost. Jordy wou zo graag winnen dat hij vol voor de aanval ging. Dit leidde echter tot een verzwakte koningsstelling van hemzelf. De stukken van de tegenstander bloeiden op waardoor Jordy materiaal verloor. Jordy kreeg geen kans meer van de tegenstander om zijn stelling te repareren waardoor hij verloor.

HWP Sas van Gent liet erg overtuigend zien dat het beter was dan de Stukkenjagers. De 2,5-7,5 stand maakte dat we het als team die dag moesten hebben van 1 winst, 3 remises en een lekker ontbijt. Als we degradatie willen voorkomen moeten we de komende rondes er echt tegenaan gaan en de broodnodige matchpunten binnenhalen.

De persoonlijke uitslagen:

Dat de sfeer er bij de Stukkenjagers (nog) niet onder lijdt, bleek ’s avonds bij de Griek, waar zo’n 16 spelers waren neergestreken (foto Herman Grooten)