Schaakrubrieken weekend 24 november 2018
Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar diverse schaakrubrieken. Wij streven naar publicatie op de woensdag na het voorgaande weekend. Wij proberen de besproken partijen in een viewer te tonen.
| Hans Ree | Gert Ligterink | Hans Böhm | Bab Wilders | Johan Hut | Rini Kuijf | Henk Prins |
De grote droogte
Woensdag werd door Magnus Carlsen en Fabiano Caruana een record gebroken dat op naam stond van Garry Kasparov en Anand, die in hun match in 1995 in New York begonnen met acht remises. Zij maakten later het tekort aan winstpartijen meer dan goed, maar bij Carlsen en Caruana duurt de droogte langer. Ook hun negende en tiende partij werden remise. Niet dat ze zich er makkelijk van afmaken, dat zag je al bij de eerste partij, die 115 zetten duurde. En sommige partijen waren erg spannend, zoals de chaotische tiende van donderdag, waarbij de Amerikaan Hikaru Nakamura de gevoelens van vrijwel alle toekijkende schakers verwoordde door te zeggen: „Ik kan me niet voorstellen hoe dit in remise zou kunnen eindigen.” Maar het gebeurde toch. De spelers zien het niet als hun hoogste taak om het publiek te amuseren, ze willen wereldkampioen worden of blijven en hoe dat dan gaat is van minder belang. Toch toont vooral Carlsen zich lichtelijk geïrriteerd door de lange serie remises. Hij zei dat hij de voorkeur gaf aan een langere match, niet twaalf partijen zoals nu, maar zestien of achttien. Dat zou inderdaad mooier zijn. De spelers zouden zich vrijer kunnen voelen als ze meer ruimte hadden om een verloren partij weer goed te maken. Het schaakvolk dat toekijkt en op de websites zijn gevoelens kenbaar maakt, is over het algemeen veel bedaarder dan twitteraars in de grote boze wereld, maar het wil toch graag bloed zien. Wat daar tot nu toe het dichtst in de buurt kwam was een lichte blessure van Carlsen, die in de negende en tiende partij met een pleistertje op zijn oog aan het bord verscheen. Hij was tijdens een voetbalwedstrijd op de rustdag in botsing gekomen met een verslaggever van NRK, het Noorse televisiekanaal dat overal aanwezig is waar Carlsen speelt, of het nu schaken of voetbal is. De laatste reguliere partijen worden deze zaterdag en aanstaande maandag gespeeld en als het dan nog steeds gelijk staat is woensdag de snelle tiebreak. In de laatste fase is spanning en sensatie gegarandeerd.
Caruana -Carlsen, WK Londen, achtste partij
1. e4 c5 2. Pf3 Pc6 3. d4 cxd4 4. Pxd4 Pf6 5. Pc3 e5 6. Pdb5 d6 7. Pd5 Volgens Gennadi Timosjtsjenko, een van de grondleggers van deze variant, verspeelt wit hiermee ongeveer de helft van zijn openingsvoordeel. Met de resterende helft komt Caruana een eind. 7…Pxd5 8. exd5 Pb8 9. a4 Le7 10. Le2 0-0 11. 0-0 Pd7 12. Ld2 f5 13. a5 a6 14. Pa3 e4 15. Pc4 Pe5 16. Pb6 Tb8 17. f4 exf3 18. Lxf3 g5 Logisch maar ook verzwakkend. Wits Lc3 kan een monster worden. 19. c4 f4 20. Lc3 Lf5 21. c5 Hierover dacht Caruana een half uur, hoewel hij meteen wist dat hij dit ging spelen. 21…Pxf3+ 22. Dxf3 dxc5 23. Tad1 Misschien niet het beste. 23. Tae1 was erg sterk. 23…Ld6
Partij in de viewer:
Lagno te voorzichtig voor titel
Oppermachtig als altijd waren de Oost-Europese en Chinese vrouwen bij het knock-out WK-toernooi in Chanty Mansisk, Siberië. De kleine groep vertegenwoordigers uit West-Europa lag er na de eerste ronde uit en voor de in Oekraïne geboren Amerikaanse Irina Krush was de tweede ronde het eindpunt. Nederlandse vrouwen kwamen niet voor deelname in aanmerking. Waarschijnlijk is voor het laatst op deze wijze om het kampioenschap gespeeld. De nieuwe Fide-president Dvorkovich heeft veranderingen aangekondigd. De afvalrace vermindert volgens hem de waarde van de wereldtitel. Als hij een acceptabel alternatief introduceert, zou de Chinese Yifan Hou een terugkeer kunnen overwegen. De voormalige kampioen nam uit onvrede over het WK-reglement twee jaar geleden afscheid van het vrouwenschaak. Na vijf knock-outronden in Chanty Mansisk bereikten de Chinese titelverdediger Wenjun Ju en de uit Oekraïne naar Rusland geëmigreerde Katerina Lagno de finalematch. Na twee remises en een zege had Lagno in de vierde partij aan remise voldoende om kampioen te worden. Zoals velen voor haar maakte ze de fout te voorzichtig te spelen.
Lagno-Ju WK Chanty Mansisk 2018
1. e4 c5 2. Pf3 Pc6 3. Lb5 g6 4. 0-0 Lg7 5. Te1 e5 6. a3 In de vijfde WK-partij Caruana – Carlsen koos wit in deze stand het pionoffer 6. b4. 6 … Pge7 7. Pc3 Een logischer vervolg op wits vorige zet is 7. b4 (7 … cxb4 8. axb4 Pxb4 9. La3). 7 … 0-0 8. Lc4 d6 9. d3 h6 10. Pd5 Kh7 11. c3 f5 12. exf5 gxf5 Ju heeft bereikt wat ze wilde. Op een vol bord mag ze hopen op aanval tegen de witte koning. De zet 13. Pg5+ is een slag in de lucht na 13 … Kg6. 13. b4 Pg6 14. b5 Pa5 15. La2 Le6 16. Da4 b6 17. Ld2 Tg8 18. Tad1 Dd7 19. Ph4? Een vreselijke zet die onmiddellijk kan worden weerlegd door 19 … c4! 20. Pxg6 Lxd5 21. dxc4 Le6 22. Ph4 Lf6 23. Pf3 Tac8 met groot voordeel voor zwart. Maar ook na zwarts volgende zet is wit in groot gevaar. 19 … Lh8 20. Pxg6 Txg6 21. Dh4 Ze vreesde dat de verdediging zonder assistentie van de dame snel zou bezwijken. 21 … Tag8 22. g3 Df7 23. c4 Lf6? Aangewezen was 23 … f4 met sterke aanval. 24. Pxf6+ Txf6 25. f4 Tg4 26. Dh3 Tfg6 27. Tf1 Sterker is 27. Df1. 27 … Dg7
Partij in de viewer:
WK nadert ontknoping
We pakken de draad weer op waar we gebleven waren vorige week. Partij 6: 1.e4 e5 2.Pf3 Pf6 3.Pxe5 d6 4.Pd3 Pxe4 5.De2 De7 6.Pf4 Pc6 7.Pd5 Pd4 8.Pxe7 Pxe2 9.Pd5 Pd4 10.Pa3 Pe6 11.f3 P4c5 12.d4 Pd7 13.c3 c6 14.Pf4 Pb6 15.Ld3 d5 16.Pc2 Ld6 17.Pxe6 Lxe6 vanuit deze puur technische stelling probeerde Carlsen het nog heel lang, kwam zelfs in moeilijkheden maar na 79 zetten remise.
In partij 7 stond het na 28 zetten zo:
F. Caruana – M. Carlsen
1.e4 c5 2.Pf3 Pc6 3.d4 cxd4 4.Pxd4 Pf6 5.Pc3 e5 De Sveshnikov van het Siciliaans geeft interessant spel met kansen voor beide partijen. 6.Pdb5 d6 7.Pd5 Pxd5 8.exd5 Pb8 9.a4 Le7 10.Le2 0-0 11.0-0 Pd7 12.Ld2 f5 13.a5 a6 14.Pa3 e4 15.Pc4 Pe5 16.Pb6 Tb8 17.f4 exf3 e.p. 18.Lxf3 g5?! Tot hier speelde Caruana vlot en had Carlsen al meer dan de helft van zijn bedenktijd verbruikt. De tekstzet anticipeert op de witte pionnenopmars op de damevleugel: bv. 18…f4 19.c4 Lf6 Lc3 20.Lf5 b4 en wit gaat c5 doorzetten. Een andere mogelijkheid is 18…Lg5 19.Le2 f4 (Lc8 moet ontwikkeld kunnen worden). 19.c4 f4 20.Lc3 Lf5
Caruana had hier een winstkans, zoals Carlsen een kans had in de eerste partij. In partij 9 probeerde Carlsen het serieus, hij kreeg een structureel betere stelling maar de balans sloeg nooit echt door. In partij 10 waren alle uitslagen meerdere keren mogelijk.
F. Caruana – M. Carlsen
Zet 1-11 zie partij 8. Caruana wijkt weer als eerste af. 12.b4 a6 13.Pa3 a5 14.bxa5 Txa5 15.Pc4 Ta8 16.Le3 f5 17.a5 f4 18.Lb6 De8 19.Ta3 De toren kan goed over de derde rij meehelpen bij aanval en verdediging. De balans tussen de mogelijkheden op de damevleugel en de koningsvleugel kan per zet omslaan. 19…Dg6 20.Lc7 e4 21.Kh1 b5!? Zwart had ook de wachtzet 21…Kh8 of de computerzet Dh6?! Wit mag nu niet 22.axb6 e.p. Txa3 23.Pxa3 f3 24.gxf3 Pe5 toelaten want dan wordt de aanval onstuitbaar. strong>22.Pb6 Pxb6 23.Lxb6 Dg5!? Een vechtzet! Rustiger is 23…Ld7, de a-pion is geblokkeerd en zwart blijft gevaarlijk. 24.g3 Ook de grootmeesters die de partij live becommentarieerden op de vele schaaksites kwamen er niet uit. Bijvoorbeeld 24.f3 e3 25.g3 Tf6 26.gxf4 Dh5 27.Lxe3 Dxh2+ 28.Kxh2 Th6+ met remise! 24…b4 25.Tb3 Lh3 26.Tg1 f3 27.Lf1 Lxf1 28.Dxf1 Dxd5 29.Txb4 De6 30.Tb5 Ld8 31.De1 Lxb6 32.axb6 Tab8 33.De3 Dc4 34.Tb2 Tb7 35.Td1 De2! Een val in tijdnood want na 36.Db3+ Kh8 37.c4 Txb6 38.Txe2 fxe2 39.Dc2 Tb2 wint zwart. 36.Te1 Dxe3 37.Txe3 d5 38.h4 Tc8 39.Ta3 Kf7 40.Kh2 Ke6 41.g4 Tc6 42.Ta6 Ke5 43.Kg3 h6 44.h5 Kd4 45.Tb5 Td6 46.Ta4+ Ke5 47.Tab4 Ke6 48.c4 dxc4 49.Txc4 Tdxb6 50.Txe4+ Kf7 51.Tf5+ Tf6 52.Txf6 Kxf6 remise.
Dat belooft wat voor de laatste twee partijen!
Partijen via Chess24: Klik hier…
De schaakbladen hebben het de laatste tijd niet al te moeilijk om de pagina’s te vullen met interessant nieuws en boeiende partijen. Het geweldige evenement in Batumi, de Schaakolympiade (waar de Nederlandse teams ‘van de balk vielen’, al was het uitvallen van Tiviakov een excuus), was nog maar nauwelijks voorbij of de grootmeesters vlogen al weer uit naar grote toernooien op Isle of Man of ergens in China. En toen begon de strijd om de wereldtitel, en wat te denken van de London Chess Classic die gaat komen. Een blad wat natuurlijk, zeker wat de laatste twee betreft, op de eerste rang zit is www.chess.co.uk uit Londen. De laatste nummers van 2018 zijn zeer interessant. Bij de aankondiging van de Chess Classic viel mijn oog op een leuke dubbele discriminatie: Free entry for women and those aged under 25 en nu: UK residents only. Slaat de brexit al toe, om niet te zeggen ‘me too’? In het nummer van November van CHESS is ook veel aandacht voor de wijzigingen in de top van de FIDE waar mijn goede vriend Julio Granda één van de vicepresidenten is geworden.
Het blad staat vol met partijen, uiteraard met deskundig commentaar, de in moeilijkheid oplopende partijstellingen die de lezers kunnen oplossen, boekrecensies en talrijke interessante artikelen, bijv. over de probleemcomponiste Lilian Baird; altijd een hachelijk onderwerp tegenwoordig. Enerzijds vinden dames dat er meer aandacht moet komen voor vrouwelijke componisten, anderzijds moet het niet iets worden van: ‘kijk eens, wat knap dat een ‘zij’ dit componeert. Uiteraard heeft dit nummer ook een uitgebreid artikel met partijen en voorspellingen over dé match. Kortom, een schaaktijdschrift van maandelijks hoog niveau dat aan alle onderdelen van het schaken aandacht besteedt. Het gebeurt nog wel eens dat op een van de talrijke schaaksites de vraag wordt gesteld: wie is de grootste wereldkampioen aller tijden? (En dan gaat het uiteraard niet over de lengte.) Ik vind het een onzinnige vraag, maar ik kan het toch niet nalaten ’m in te vullen: Capablanca! Al was het maar om de volgende partij: Corzo-Capablanca Havana 1913: 1.d4 Pf6 2.c4 d6 3.Pc3 Pd7 4.e4 e5 5.f4 exd 6.Dxd4 Pc5 7.Le3 De7 8.Pd5 Pxd5 9.exd5 Lf5 10.Pf3 g6!! De eerste verbijstering bij wit die besluit tot 11.Kf2 11.Dxh8 Dxe3+ 12.Kd1 Pe4 11..Tg8 12.Te1 Lg7 13.Dd1 Pe4† 14.Kg1 Kf8! ook verrassend en goed 15.Ld4 g5!! de 2e sensatie 16.Pxg5 Lxd4† 17.Dxd4 Pxg5! 18.Txe7 Ph3 mat of 16.fxg Pxg5 17.Txe7 Ph3† 18.gxh3 Lxd4 mat. Dus: 16.Lxg7 Txg7 17.Pd4 Ld7 18.f5 De5 19.Dd3 Te8 20.Pe6† redt wit zich toch nog? fxe6 21.fxe Txe6!! de oplossing die Capa al lang gezien had 22.dxe6 Lc6 gezien wit’s onderste rij staat zwart riant. 23.Df3+ Df4 24.De3 Ke7 25.b4 dan maar wat op de damevleugel b6 26.b5 Lb7 zinloos 27.g3 Pd2!! bliksem nr 3 gxf4 gxf4† 28.Dc3? Corzo verdrinkt in de varianten Pf3† 29.Kf2 Df8! de rest is techniek 30.c5 Pe5+ 31.Pf3† Kf2 32.Kf2 bxc5 33.Da5 Pe5† 34.Kg1 Df3 negeert aanval op c7 35.Dxc7† Kf6 36.Dxd6 Dxh1+ 37.Kf2 Dxh2† 0-1 38.Ke3 Pg4†.
Partij in de viewer:
Probleem 2708 is een 2-zet van Parfirjev:
Van den Berg wint zoals in oude tijden
De match om het wereldkampioenschap levert nog niet op waar men op hoopte. Magnus Carlsen en Fabiano Caruana, de twee sterkste schakers van de wereld, spelen tegen elkaar maar misschien is het juist wel daarom dat het begon met acht remises. Zijn ze allebei te sterk om een partij te verliezen?
Misschien is er te veel kennis, van het schaakspel en van elkaar. De voorbereiding gaat extreem diep, met hulp van secondanten en computers. Vroeger, toen zoals bekend alles beter was, was dat nog niet zo. In de eerste WK-match, tussen Steinitz en Zukertort in 1886, viel de eerste remise pas in de achtste partij. Steinitz stond toen met 4-3 achter, maar won met 10-5 naast vijf remises. Drie jaar later verdedigde hij zijn wereldtitel tegen Tsjigorin. Na zestien partijen stond hij met 10-6 voor, terwijl er nog geen enkele remise was gevallen. De match zou over maximaal twintig partijen gaan en Steinitz had dus nog een half punt nodig voor de matchzege. Daarom besloot hij in de zeventiende partij het toch maar op remise te laten aankomen.
De negentiende eeuw was nog de tijd van het koffiehuisschaak. Met die term wordt bedoeld dat er gambieten worden gespeeld en dat er in het wilde weg stukken worden geofferd. Moderne spelers doen dat natuurlijk niet meer, want dat wordt keihard afgestraft. In de vierde ronde van de KNSB-competitie ging de schoonheidsprijs van uitgeverij New in Chess naar Bram van den Berg, die dat nou eens wel deed. De speler van De Stukkenjagers 2 (Tilburg) speelde tegen Bas van de Plassche, een sterke speler van Eindhoven. Die had zich voorbereid op Van den Berg, die de naam heeft een flierefluiter te zijn die meteen aan het bier gaat en de meest dubieuze gambieten speelt en stukken offert bij de vleet. Van de Plassche had zich zelfs heel diep voorbereid, maar kwam bedrogen uit.
Van den Berg-Van de Plassche
1.e4 c5 2.b4 cxb4 3.a3 d5 4.exd5 Dxd5 5.Pf3 e5 6.c4 De6 7.Ld3 Le7 8.0-0 e4 9.Te1 Df6 Het oogt raar allemaal, maar is nog bekend, althans voor deze twee spelers. Wit verliest nu een stuk, maar maakt er een torenoffer van. 10.Lxe4 Dxa1 11.Db3 Df6 12.axb4 Df4 Nog steeds voorbereid, bleek, want Van de Plassche speelde dit bijna zonder nadenken. Van den Berg schrok daarvan. Bedoeling is Pf6 en rokade en de dame kan prima naar c7. 13.Lb2 Kf8 Hierover dacht de zwartspeler een kwartier na. Hij was eindelijk uit zijn voorbereiding. 14.b5 Pf6 15.Pc3 Dc7
Partij in de viewer:
Voor beginners A7794
Voor gevorderden B7794
In de tweekamp om het wereldkampioenschap in Londen is de serie van de remises nog niet doorbroken. De stand per heden tussen wereldkampioen Carlsen en uitdager Caruana is 4,5-4,5.Er zijn nog drie ronden te gaan. In de achtste partij lukte het Caruana niet om de betere stand om te zetten in een winst.
Caruana–Carlsen
1. e4 c5 2. Pf3 Pc6 3. d4 Een verademing voor menig schaker. Caruana speelt niet de Lb5-variant maar de hoofdvariant van het Siciliaans. 3… cxd4 4. Pxd4 Pf6 5. Pc3 e5 Carlsen komt met de boeiende Svesnikov. 6. Pdb5 d6 7. Pd5 Meestal wordt 7. Lg5 gespeeld. 7… Pxd5 8. exd5 Pb8 9. a4 Le7 10. Le2 O-O 11. O-O Pd7 12. Ld2 Deze zet is nog niet zo vaak gespeeld. 12…f5 13. a5 a6 14. Pa3 e4 Een nieuwe zet. Carlsen maakt ruimte voor het paard. 15. Pc4 Pe5 16. Pb6 Een pracht veld voor dit paard voor Caruana. 16. … Tb8 17. f4 exf3 18. Lxf3 g5 Zwart stormt met pionnen op de koningsvleugel, wit doet dat op de damevleugel. 19. c4 f4 Evenals bij Carlsens 14e zet wordt er bij het stormen van de pionnen een veld vrijgemaakt voor een stuk, nu de loper. 20. Lc3 Deze loper staat op een prachtveld en bezorgt Carlsen veel denkwerk. Caruana had hier ook 20. Pxc8 kunnen spelen waarmee hij het loperpaar bezit. 20. …Lf5 21. c5 Een goed doordacht pionoffer. 21…Pxf3+ 22. Dxf3 dxc5 23. Tad1 Ld6 Zwart wil g4 spelen. 24. h3
(Zie diagram.
In plaats van deze “bange” zet had Caruana de aanvallende zet 24. Dh5 moeten proberen. Zwarts koningsstelling en centrum zijn niet van je van het, en daar moet voordeel uit te halen zijn voor wit. Ook 24. Pc4 ziet er beter uit. 24…De8 25. Pc4 Dg6 26. Pxd6 Dxd6 27. h4 gxh4! Niet 27. … h6 wegens 28. hxg5 hxg5 29. Dh5 Dg6 en zwart rolt in een slecht eindspel. 28. Dxf4 Dxf4 29. Txf4 Met de dameruil zal Carlsen blij geweest zijn. 29…h5 30. Te1 Dreigt 31. Te7. 30. … Lg4 31. Tf6 Txf6 32. Lxf6 Kf7 33. Lxh4 Caruana heeft zijn pion weer terug. 33. … Te8 34. Tf1+ Kg8 35. Tf6 Te2 Carlsen vecht actief terug. De toren kan gevaarlijk worden voor wit. 36. Tg6+ Kf8 37. d6 Td2! Carlsen trapt niet in de laatste valstrik: 37. … Txb2?? 38. Txg4! hxg4 en de vrijpion promoveert. 38. Tg5 En weer is de muziek uit de stelling: remise.
Partij in de viewer:
Heel goed te lezen dat in de WK-match tussen Tsjigorin en Steinitz van 1889 pas de 17e partij remise opleverde. Wat een groot verschil met tegenwoordig. Wel heeft Tsjigorin in die 17e partij met het Evans gambiet nog 70 zetten lang geprobeerd om de winst te behalen. Vroeger was de vechtlust toch een stuk beter!
Dat betwijfel ik, pak er eens een toernooiboek bij van Interpolis, eind jaren 70 en tel het aantal remises beneden de 25 zetten. Ook in deze tweekamp zijn een boel zetten gespeeld, dat lijkt me meer een maatstaf voor de vechtlust dan het uiteindelijke resultaat. Alleen in de slotpartij was er een ‘voortijdige’ remise. Ik denk dat ook hier geldt dat vroeger gewoon veel meer fouten werden gemaakt.
De vechtlust tegenwoordig lijkt me zelfs een stuk groter dan in de jaren 60-70. Petar Trifunovic, zegt die naam je nog iets? En zo waren er meer. Er gaat tegenwoordig veel meer geld om in het schaken vergeleken met die tijd; dus meer stimulans om te scoren. Maar de beschikbare kennis is ook enorm toegenomen, waardoor het op topniveau moeilijker wordt te winnen.
Wat ik wel een beetje mis de laatste paar jaar zijn spelers als Fischer, Kortsnoi, Topalov, Kasparov; spelers die niet voor de titel van ideale schoonzoon gaan, maar hun tegenstander op het bord willen vernietigen en desnoods ook daarbuiten.
Wat betreft de negentiende eeuw: als je de partijen bekijkt, is het inderdaad duidelijk dat de kennis van nu nog niet bestond: dat maakt de kans op fouten (en dus op winst/verlies) stukken groter. In de 17e partij van de genoemde match stond Tsjigorin na de opening totaal gewonnen, stapelde daarna fout op fout en kwam zelfs verloren te staan. Hij probeerde niet de winst binnen te halen; hij moest vanaf zet 45 vechten voor remise.
Voor mij begint vroeger in 1958, toen ik lid werd van een schaakclub in Eindhoven. Ik volgde het kandidatentoernooi in Bled, het absolute topniveau van die tijd. Het remisepercentage was toen 37,5%, 42 van de 112 partijen eindigden in remise. Dat is inderdaad nog geen absolute indicatie voor vechtlust, maar wel werd er met name door Tal op winst gespeeld. Dat had succes, ook al verloor hij drie keer van Keres, de nummer twee. Hij won 16 van de 28 partijen en dwong fouten af, zoals in zijn veel besproken partij tegen Smyslov. Je kunt dat natuurlijk niet helemaal vergelijken met deze tijd. Maar ik vind wel dat het vermijden van risico’s teveel het spel van de topschakers is gaan bepalen.
Bled-Zagreb-Belgrade Candidates Tournament
In het eerste diagram van Kuijf zeg ik: Dh5!
Nee hoor, Pc4 natuurlijk. Best een lastige opgave trouwens.
Ik zie nu de grap pas.
@ Frits Fritschy Je hebt wat die 17e partij van Tsjigorin en Steinitz betreft gelijk. Nadat Tsjigorin Steinitz volledig had opgesloten, liet hij hem loskomen en op de 51e zet kon Steinitz zelfs winnen. Daarna werd er nog zo’n 20 zetten doorgespeeld zonder een remise aanbod van Steinitz, dat door Tsjigorin werd aangenomen. Het ging door tot het potremise was. In die zin had ik toch een beetje gelijk dat ze tot het laatst doorvochten. Dank voor je corrigerende opmerking.
Wat ik tegenwoordig mis zijn aanvallende, creatieve spelers als de jonge Tal, Larsen, Timman, Benkö, Keres en ook Bronstein, waarvan gezegd wordt dat hij altijd op zoek was naar schoonheid en zijn partijen uitblonken door creativiteit en taktische vondsten. Naar sommige van hen zijn openingen of varianten genoemd: de Larsen-Nimzowitsj aanval, het Benkögambiet en de Keres-aanval in het Spaans. Het Bronstein gambiet zou ik overigens zelf niet spelen. En van die remiseschuivers zijn er inderdaad in de jaren 60-70 ook een aantal geweest.
Statistiek is interessant, maar brengt geen oplossing. Andere partijopbouw en speelstijl wel. Ik vermoed dat de meeste kanonnen van vroeger in deze risicomijdende top moeilijker tot hun recht zouden zijn gekomen. Schaken lijkt een markt van volkomen concurrentie of volledige mededinging te zijn geworden, met weinig ruimte voor onderscheiding.
Kiest u maar uit 10 soorten aardbeienjam.
Mag ik nog één laatste keer illustreren wat ik bedoel. Ik kocht zaterdag 17 november bij de boekenmarkt in het Max Euwe centrum het boek: Het offer in de schaakpartij van L. Sjamkovitsj. Daarin vond ik het knipsel van een partij tussen Bronstein en Tal uit 1968. Op de 15e zet offert Bronstein een kwaliteit, wat van de schaakrecensent twee uitroeptekens kreeg. Keres, die er bij was, vroeg later aan Bronstein waarom speelde je niet de objectief sterkste zet, de zet die de engines waarschijnlijk ook kiezen. Maar Bronstein gaf aan dat hij zich zo’n kans op een offer tegen Tal niet kon laten ontgaan en inderdaad was Tal door dat offer volledig verrast. www.chessgames.com/perl/chessgame?gid=1034470
[pgn eo=t pd=https://www.schaaksite.nl/wp-content/uploads/2018/11/bronstein_tal_1968.pgn][/pgn]
Ik snap hem niet. Waarom is dit mooier/interessanter dan b.v. Jobava-Sulskis van de afgelopen olympiade?
Ik heb steeds aangegeven dat het om schaakpartijen tussen topschakers c.q. kandidaten voor het wereldkampioenschap ging, waar vroeger voor het tijdperk van de engines meer Schwung in zat, wat ik zeker in deze WK-match te weinig gezien heb. Natuurlijk zijn er nog wel avontuurlijke schakers, zoals Jobava, en dat is heel plezierig voor het huidige schaken, maar Jobava staat wat rating betreft niet bij de top-honderd.
Aronian-Kramnik dan.
Je hebt helemaal gelijk. Mede dankzij jullie verslag heb ik erg genoten van deze overwinning van Kramnik met zwart op Aronian in het afgelopen kandidatentoernooi. Ik dacht toen dat Kramnik de uitdager zou worden en dan had deze WK-match misschien ook meer Schwung gehad. Overigens won Kramnik met wit in het Italiaans toen ook een heel aardige partij tegen Aronian. Gelukkig maar dat de indruk, die deze WK-match gemaakt heeft, niet over de hele linie geldt. Ik moet mijn oordeel wel wat bijstellen.