1A: DSC Delft – Philidor 1847 Leeuwarden 6½ – 3½

De verschillen in 1A zijn klein. De bovenste twee delen de kop met 10 punten, onderin zijn er maar liefst vijf ploegen met 5, 4 of 3 punten. DSC Delft kijkt niet meer omhoog, maar nog wel omlaag. Terecht, want bij een nederlaag had de ploeg nog steeds 5 punten gehad en dat mag je nog degradatiezone noemen. Met 7 punten en een zwaar programma zijn ze er ook nog niet gerust op. In theorie kan de ploeg inderdaad nog degraderen.

Op 9 februari speelde het 1e een thuiswedstrijd tegen Philidor 1847. Chiel was afwezig, dus speelden we niet in de sterkst mogelijke opstelling. Gezien de achterstand op nummer 1 van 5 matchpunten was het kampioenschap wel verkeken, maar de punten waren van belang om buiten de degradatiezone te blijven.
FM Joost kreeg een soort Hollands op het bord tegen Jeroen Weggen. Joost behandelde dit een beetje onorthodox, maar kwam toch wel lekker te staan. Op een gegeven moment converteerde hij zijn ontwikkelingsvoorsprong in een pion, maar Jeroen had voldoende compensatie. De zware stukken gingen eraf en Jeroen won al gauw de pion terug, waarna een eindspel van 2 paarden en 4 pionnen resulteerde. In tijdnood wist Jeroen sommige dreigingen niet goed te beoordelen en raakte hij langzaam de draad kwijt. Plotsklaps kon Joost een pion naar de overkant brengen waar zelfs geen paard meer voor gegeven kon worden. Gelukkig maar, want in sommige varianten had ook 2 paarden tegen 1 pion kunnen ontstaan; theoretisch gewonnen, maar nog wel een gradatie lastiger dan Bobs eindspel. Na een onschuldig verlopen opening koos Dennis (zwart) voor een bepaalde variant waarbij hij iets miste en daardoor moest afwijken van de ‘gewenste’ voortzetting.

Lees verder op de website van DSC Delft.