Waar wordt het Leiden Chess Tournament gespeeld?
Het dertiende Leiden Chess Tournament gaat wel door, maar het is nog niet bekend waar. Het Denksportcentrum is verkocht en het lukt Jan Bey, oprichter van het toernooi, niet om een alternatieve locatie in de stad te vinden.
Vrijwel zeker moet hij uitwijken naar buiten Leiden.
Onderstaand artikel van Gertjan van Geen staat vandaag op de voorpagina van het Leidsch Dagblad.
De dertiende aflevering van het Leiden Chess Tournament (11-21 juli) heeft dit jaar noodgedwongen buiten de gemeentegrenzen plaats. ,,De inschrijving wordt op 11 maart geopend. Deze week hakken we de knoop door waar we precies gaan spelen’’, zegt Jan Bey, die voor de laatste keer voorzitter van het organisatiecomité is.
Het Leids Denksportcentrum, sinds jaar en dag speellocatie, is verkocht en sluit dit jaar zijn deuren. Op 1 augustus moet het leeg zijn en opgeleverd worden. Ook al zijn er signalen dat de sluitingsdatum uitgesteld wordt, Bey durft het er niet op te wagen. ,,Ik heb negen kuub aan spullen staan van onze stichting. Dat krijg ik nooit op tijd weggehaald.’’
Al maanden leurt Bey bij de gemeente en het sportbedrijf om een alternatieve locatie te vinden binnen Leiden voor zijn toernooi met 160 deelnemers van over de hele wereld, maar hij ervaart weinig medewerking. Zelf had hij Holiday Inn of Corpus voor ogen, maar die opties zijn te duur. ,,Ze hebben daar allemaal dollartekens in de ogen.’’
Bey heeft nu Oegstgeest (Kasteel Oud-Poelgeest), Warmond (Dekker) en Zoeterwoude (De Eendenkooi) voor ogen. Maar: ,,Het is eigenlijk schandalig dat Leiden Chess niet in Leiden wordt gespeeld.’’
Je zou denken dat je wel in een school terecht kunt. Buiten Leiden is wel een beetje jammer ja!
Als het toernooi op 21 juli is afgelopen, dan zijn er daarna voor 1 augustus dus nog precies 10 dagen om de borden, de stukken en het andere materiaal op te ruimen. Waarom zou dat niet lukken?
Het Denksportcentrum verdwijnt, maar dit jaar is het Leiden Chess Tournament nog altijd van harte welkom
Lees verder
Dit roept vooral de vraag op waarom het denksportcentrum, met negen gebruikers, eigenlijk is verkocht, zonder die gebruikers daarin te betrekken.
Een wat uitgebreidere uitleg staat hier: www.denksportcentrumleiden.nl/?p=1309. Geen idee hoe de Stichting Denksport Leiden statutair in elkaar zit; dit is op de website niet te vinden. Kan het bestuur zelfstandig dit soort beslissingen nemen of moet het de huurders daarbij betrekken? Het bestuur van een stichting heeft een beperkte aansprakelijkheid, bijvoorbeeld indien wanbestuur tot faillissement leidt. Ik kan me dus voorstellen dat de huurders niet zomaar het laatste woord hebben, of zelfs maar geraadpleegd moeten worden.
Dat de SDL te kampen heeft met een teruglopende exploitatie, was al langer bekend (ook bij de huurders), zie www.denksportcentrumleiden.nl/?p=893.
In de Stichting Denksportcentrum Leiden zijn de 9 verenigingen (met in totaal ruim 400 leden) niet alleen huurders, maar ook deelnemers in de stichting. Het bestuur van de stichting heeft de statutaire bevoegdheid om het pand te verkopen, maar tegelijkertijd heeft het “Deelnemers Overleg” de statutaire bevoegdheid om het bestuur te allen tijde te ontslaan. Het toenmalige bestuur heeft begin 2018 verklaard dat het pand was verkocht omdat dit noodzakelijk werd geacht. Hierover zijn de deelnemers vooraf niet ingelicht, aldus de verklaring, omdat deze voorwaarde door de koper was gesteld.
Als het inderdaad klopt wat Eric Cesar zegt: dat het Deelnemers Overleg niet vooraf is ingelicht, is dat een doodzonde geweest. Een Stichting zoals het Denksportcentrum, maar ook elke andere organisatie, kan je vergelijken met een levend organisme. Het verkopen van het pand, kan je zien als het verkopen van je huis als individu. Dit doe je alleen als er een (back-up) plan is, dat unaniem wordt gesteund door de overige eigenaren. Het lijkt erop dat dit niet is gebeurd. Jezelf opwerken als dakloze, is in de moderne maatschappij bijna een onmogelijke opgave.
Uit het artikel http://www.denksportcentrumleiden.nl/?p=1309 volgt dat (minstens) 3 toenmalige bestuursleden in de organisatie zitten van het Leiden Chess Tournament. Ondernemers, die waarde hechten aan professionaliteit. Zoals is aangegeven door het Deelnemers Overleg, moet je soms in slechtere tijden kosten besparen op professionaliteit. Liever blijven bestaan, maar met een iets lagere levensstandaard, om later weer te groeien, dan de stop eruit trekken door de verkoop van je huis.
Het doet mijzelf denken aan de praktijken van het beruchte Kohlberg Kravis Roberts & Co., die in 2004 het warenhuis V&D opkocht, en vervolgens in een jaar het vastgoed van de hand deed. Met deze gedachte, vraag je je af hoeveel het toenmalige bestuur er werkelijk voor heeft gekregen? De voorwaarde om de deelnemers niet van tevoren in te lichten, heeft alles weg van dezelfde vakkundige slooptechniek die KKR heeft gebruikt.
Persoonlijk gezien heb ik nooit wat met de professionaliteit van de bar in het Denksportcentrum gehad. Als student betaal ik geen 2 euro voor een fancy kopje thee of koffie. Bij de Kennemer Combinatie staan bijvoorbeeld 2 lieve vrijwilligers achter de bar. Dat schept binding, plezier en een aangename vrije sfeer.
Als deelnemer aan Leiden Chess, heb ik de afgelopen jaren graag deelgenomen als Leidenaar. Op uitzondering van de dure bar na. Maar ik kan er niet omheen, dat de organisatie zichzelf deels in deze situatie heeft gebracht. Eigen schuld, dikke bult.
“Met deze gedachte, vraag je je af hoeveel het toenmalige bestuur er werkelijk voor heeft gekregen?” Verklaar je nader, MathLoek. Bedoel je dat het toenmalige bestuur een centje extra heeft gekregen? Een dergelijke beschuldiging moet je niet anoniem doen. Als daar iets van waar zou zijn, lijkt het me niet erg waarschijnlijk dat degenen die ervan profiteren, uit zichzelf in de krant gaan reageren. Net zo als ik (als leek op dat gebied) nog nooit van die KKR heb gehoord.
Waarmee ik overigens gelijk de reactie van Jan Bey als enigszins onprofessioneel afdoe. Oud zeer moet je niet via de media uitvechten.
Bedankt de reactie. Vooralsnog beschuldig ik niemand, zit niet diep genoeg in de materie. Maar het zonder voldoende overleg verkopen van een pand, en de voorwaarde om niet de deelnemers in te lichten, heeft er alle schijn van dat er iets niet goed is.