Hic Rhodus, Hic Salta! Verslag van het Europees Kampioenschap voor Amateurs 2019
We hebben een Europees Kampioen erbij! Vorige maand deed Dennis Brouwer mee aan het Europees Kampioenschap voor amateurs in Griekenland en hij won in de hoogste categorie. Op de website van zijn club Caissa Amsterdam staat een verslag.
“Hic Rhodus, Hic Salta!” is een verlatijnst citaat uit een fabel van Aesopus. Een atleet beroemt zich erop op Rodos een uitzonderlijke prestatie verricht te hebben, maar er zijn geen ooggetuigen van. Een sceptische toehoorder werpt hem toe: “Hier is Rodos, Spring dan!”. Ik werd op Rodos Europees kampioen van de amateurs. Mocht U eraan twijfelen of ik daadwerkelijk de beste amateurschaker van Europa ben, ben ik bereid om U opnieuw mijn springkunsten vertonen, maar ik moet zeggen dat ik er na dit toernooi even schoon genoeg van had, vandaar dit verlate verslag.
Ik deed vorige maand met mijn vader mee aan het schaakfestival van Rodos. Er waren seniorenkampioenschappen (50+,65+) georganiseerd (ook voor de dames) en amateurkampioenschappen. Aan de amateurkampioenschappen namen in totaal 70 spelers deel, verdeeld over drie categorieën (tot 1700, tot 2000 en tot 2300). Ik deed met 9 andere schakers mee in de hoogste categorie. De poule was daardoor qua vorm en sterkte vergelijkbaar met een tienkamp groep 2 van het TATA toernooi. Bij de senioren namen nog enkele andere Nederlanders deel. Naast mijn vader Willem(65+) waren dat Gerard Welling(50+), Henri en Jeroen van den Bersselaar(50+) en Marsel van Hooft(65+).
Het toernooi was uitstekend georganiseerd door de Europese schaakbond (ECU), wel was er een streng beleid: voor de 2e ronde werd gemeld dat toeschouwers alleen naar binnen mochten na aanvraag van een kaartje bij de ingang dat met een koordje om de nek gedragen moest worden en er werd slechts één toeschouwer per bond toegelaten. Was er een incident geweest? De spelers droegen zo’n naamkaartje al, maar een ronde later werd dit ook uitdrukkelijk verplicht gesteld, wat tot her en der gemor leidde, voornamelijk bij de senioren. Ik vond het prima. Ook de speelomstandigheden waren voortreffelijk: Een mooie zaal in het Olympic Palace Hotel met uitzicht op de Egeïsche zee, je hoorde het ruisen van de golven en in de verte zag je de Turkse kust en het hotelpersoneel was vriendelijk. Er was helaas geen rustdag.
