Belevenissen van een arbiter: de ontmaskering
Deze keer een bijdrage van collega-arbiter Joost Jansen over een valsspeler. Hij heeft veel tijd en energie gestopt in deze kwestie om het recht te laten zegevieren en heeft dit verwoord in onderstaand verslag.
Vorig jaar raakte ik, voorafgaand aan een ronde bij het ONK in Dieren, in gesprek met een schaakmoeder en haar zoon. De ronde ervoor had ik een telefoonincident met een nul bestraft. De moeder vertelde dat haar zoon bij een veel ernstiger geval bij het HSG-toernooi (zijn tegenstander werd met diens notatieformulier van de nog aan de gang zijnde partij buiten de speelzaal betrapt met een werkende telefoon) een wedstrijdleider had getroffen die dat met een waarschuwing (niet meer doen he!) had afgedaan. Ook een arbiter maakt wel eens een beoordelingsfout…
In de loop van het Science Parktoernooi van dit jaar werd hoofdarbiter Aart Strik getipt dat een speler in de D-groep mogelijk niet koosjer was. We zijn hem toen in de gaten gaan houden, maar konden hem niet op heterdaad betrappen. Tijdens de achtste ronde kwam het schakertje uit de eerste alinea samen met een vriendje naar me toe om te vertellen dat degene die wij in de gaten hielden dezelfde was die hem in 2018 geflest had. Dat droeg bij aan het vermoeden dat we niet met een incidentele fraudeur te maken hadden, maar met een notoire valsspeler. Ondertussen had hij na acht ronden evenzovele punten verzameld, om vervolgens in de negende ronde als een natte krant te verliezen van een niet eens zo erg sterk Russisch meisje. Had hij toen geen telefoonassistentie meer nodig omdat hij al verzekerd was van de eerste prijs, of durfde hij geen vreemde actie te ondernemen omdat zijn moeder en broertje aanwezig waren?
Inmiddels was gebleken dat deze speler ook in HSG 2019 en in het NOVA-toernooi 2019 enorme scores had neergezet; in Hilversum scoorde hij 5,5 uit 6 in de C-groep, en in Haarlem 5 uit 5 in de B-groep die tot 1900 ging. In Haarlem was ik ook arbiter, en het ergerde me sowieso dat niemand van ons arbitrale trio daar enige argwaan heeft gekoesterd. Ook heeft geen van zijn tegenstanders daar gewag gemaakt van enig vermoeden dat er iets niet in de haak was.
In Dieren deed hij mee in de reservegroep C. Alle arbiters aldaar waren inmiddels op de hoogte, en alert op merkwaardig gedrag. Tijdens de eerste twee ronden leek er weinig aan de hand; de tegenstand was wellicht dermate zwak dat hij weinig of geen externe hulp nodig had. In de derde ronde kwam daar verandering in. Zijn toiletbezoek nam toe tot zo’n vijftien keer per partij, waarbij hij afwisselend voor de drie beschikbare toiletblokken koos. Veelal bleef hij daar vijf tot wel twaalf minuten, soms staand, meestal zittend (de toiletdeuren laten toe dat de voeten zichbaar zijn). En ik wil eigenlijk van niemand weten hoe hij of zij op het toilet zit, maar met een been over het andere geslagen, zodat er maar één voet op de vloer staat…? Ik heb er een foto van.
Halverwege de vierde ronde vond hoofdarbiter Koos Stolk het welletjes. Hij wachtte de speler op na het zoveelste toiletbezoek, en confronteerde hem met onze verdenkingen. Glashard ontkende hij alle aantijgingen, en hij toonde zich zelfs verontwaardigd dat hij überhaupt verdacht werd. Hij weigerde overigens zich te laten fouilleren. Dat staat inderdaad op gespannen voet met het Burgerlijk Wetboek, maar de FIDE Anti Cheating Guidelines staan het wel toe. Koos besloot het vooralsnog niet op de spits te drijven, en liet de speler zijn partij vervolgen.
Je zou verwachten dat hij zich na zo’n confrontatie zou realiseren dat hij in de gaten werd gehouden, maar dat bleek nergens uit. Hij bleef de toiletten frequenteren, soms zelfs zet na zet. Vanaf onze arbiterstafel konden onze stagiair Jarno Witkamp en ik hem prima observeren, en we hielden van iedere partij een soort logboek bij: welk toilet bezoekt hij, en hoe lang, en bij welke zet. Ook beschikten we inmiddels over een aardige verzameling van zijn partijen uit Haarlem, Amsterdam en Dieren, die in de arbiterskamer aan een uitvoerige analyse werden onderworpen. Het wachten was op een moment van heterdaad.
Mij zat het inmiddels allerminst lekker, al was het maar omdat ik zowel bij het NOVA-toernooi als bij Science Park arbiter was. Bovendien was ik dagelijks getuige van de merkwaardige manoeuvres van de betreffende speler. Ik heb toen bij Sernin van de Krol, collega-arbiter annex techneut, geïnformeerd of er een betaalbare scanner verkrijgbaar was waarmee een telefoon kon worden opgespoord zonder lijfelijk contact. Binnen enkele minuten had hij er een gevonden, die ik terstond heb besteld.
Door een misverstand met postnl werd de scanner pas tijdens de achtste ronde bezorgd. We hebben het ding toen onverwijld uitgeprobeerd. De telefoon in de sok van Koos en zelfs een metalige pen van Jarno werden zonder moeite met een bzzz gevonden, evenals de sleutelbos en de telefoon in mijn eigen broekzakken.
Na die geslaagde tests heeft Koos de speler opgewacht. Samen met Ron Bleeker, de arbiter van zijn groep, heeft hij hem meegedeeld dat hij hem graag met een scanner wilde onderzoeken. Na eindeloos gesputter en gestribbel leek hij daarin toe te stemmen. Koos riep mij erbij. Maar na een kleine demonstratie: bzzz telefoon, bzzz sleutelbos, wilde hij toch maar liever niet gescand worden. Koos hield hem voor dat een weigering beschouwd zou worden als een positief scanresultaat, en wees hem op de gevolgen daarvan: verwijdering uit het toernooi en rapportage aan de KNSB en de FIDE, met het heel wel denkbare resultaat van een paar jaar schorsing, plus het onuitwisbare predicaat van valsspeler voor de rest van zijn schakersloopbaan. Uiteindelijk gaf hij toe dat hij een telefoon bij zich had, en kreeg Koos hem zover dat hij het ding overhandigde. Het zat in een binnenzak van zijn broek. Op de telefoon stonden onder meer diverse schaak-apps, en een file met al zijn partijen uit de genoemde toernooien. Na in totaal een minuut of veertig, Koos heeft het onderzoek met veel geduld uitgevoerd, is de speler vertrokken. Zijn partijen in het ONK zijn allemaal gewonnen verklaard voor zijn tegenstanders. Ze zullen niet voor de rating worden verwerkt, en vooruitlopend op een uitspraak van de tuchtcommissie van de KNSB zijn ook zijn partijen uit zijn eerdere toernooien geannuleerd voor ratingverwerking.
Zelden ben ik zo content geweest met de aanschaf van een apparaat dat ik zo weinig mogelijk hoop te hoeven gebruiken. Het is overigens voor iedere arbiter te leen, mocht daar aanleiding toe zijn.
Een heel goed, zakelijk verslag. Bedankt hiervoor.
ha jaap. Dank voor je bijdrage.
Een telefoon bij je dragen tijdens de partij is verboden: https://www.schaakbond.nl/sites/default/files/userfiles/schaakbond/handboek/nk/ReglementOpenNederlandseKampioenschappenenbondswedstrijden.pdf
Dit reglement kan uitstekend gehanteerd worden om de valsspeler te betrappen. Op jou, met bobbel in de broek, zal echt geen jacht worden geopend. Je wordt echt geschorst – of heb ik iets gemist en wordt de een na de andere speler jaren geschorst vanwege tel bij je hebben?
Je zult het verschil wel zien, neem ik aan. De een bedriegt, de ander niet.
Het is roeien met de riemen die men heeft en t is dus kiezen.
Hier was iets ernstigs aan de hand: iemand die bewust het schaakspel zelf en het plezier voor anderen zit te vernietigen. Dan moet er ingegrepen worden. Dat is gebeurd. Goeie actie van Koos en Jansen.
“Ze zullen niet voor de rating worden verwerkt, en vooruitlopend op een uitspraak van de tuchtcommissie van de KNSB zijn ook zijn partijen uit zijn eerdere toernooien geannuleerd voor ratingverwerking.”
Waarom eigenlijk? Het lijkt mij iig de minste compensatie voor de tegenstander(s) om ze wel te laten meetellen. Als uitgangspunt vind ik dat als je samen aan een partij begint (dus geen afmelding etc.) de ratingverwerking altijd moet meespelen, zelfs bij het overlijden van de tegenstander (wat gelukkig nauwelijks voorkomt en moet je dan eigenlijk eerst de klok laten doorlopen? 🙂 ).
Het betreft dé doping in de schaaksport. Keihard aanpakken. Reglementen en anti-cheating guidelines zijn er niet voor niets. Elke sportbord heeft zijn tuchtreglement, ook KNSB en FIDE. Een bestrafte speler kan het altijd nog proberen via het CAS of de burgerrechter, maar in deze zaak lijkt me dat volslagen kansloos. En te kostbaar bovendien.
“Hij weigerde overigens zich te laten fouilleren. Dat staat inderdaad op gespannen voet met het Burgerlijk Wetboek, maar de FIDE Anti Cheating Guidelines staan het wel toe. Koos besloot het vooralsnog niet op de spits te drijven, en liet de speler zijn partij vervolgen.” Uit the FIDE anti-cheating guidelines (www.fide.com/FIDE/handbook/Anti%20Cheating%20Guidelines.pdf): “The arbiter may require the player to allow his clothes, bags or other items to be inspected, in private. […] If a player refuses to cooperate with these obligations, the arbiter shall take measures in accordance with Article 12.9 [waar de sancties opgesomd staan waaruit de arbiter kan kiezen].”
Inderdaad, zonder diens toestemming mag iemand niet gefouilleerd worden door privépersonen, ook niet bij verdenking van criminele activiteiten. Maar als organisatie mag je iemand ook eenmalig of voor langere tijd weren die niet meewerkt aan veiligheidsmaatregelen. Denk aan de beveiliging bij grote, private manifestaties, of bij een bezoek aan een winkel van een gekende winkeldief. Een rechter zal dit achteraf hooguit afkeuren bij onvoldoende aanwijzing dat juist die persoon niet in de haak is.
Maar hier is sprake van een gefundeerde verdenking en een speler die weigert mee te werken. Dan snap ik niet wat er ‘op de spits’ gedreven wordt. Als je niet zeker bent over je verdenkingen, moet je eerst meer bewijs verzamelen. “Ook beschikten we inmiddels over een aardige verzameling van zijn partijen uit Haarlem, Amsterdam en Dieren, die in de arbiterskamer aan een uitvoerige analyse werden onderworpen. Het wachten was op een moment van heterdaad.” Is er overigens gebruikgemaakt van de tools die de FIDE daarvoor ter beschikking heeft? Het is niet erg duidelijk, maar het lijkt erop dat die ‘uitvoerige analyse’ pas gedaan is na de eerste actie bij de toiletten. Dan is er procedureel toch wat misgegaan, lijkt me. Je wacht op een heterdaad, maar eerst waarschuw je de speler: lijkt me niet logisch. Bovendien, het lijkt me dat volgens de Guidelines het niet meewerken aan een onderzoek al gelijkstaat met een heterdaad.
De organisatie heeft dus gewoon mazzel gehad dat de bewuste speler de waarschuwing negeerde. Als hij de volgende rondes zijn telefoon thuisgelaten had, waren er geen maatregelen meer mogelijk geweest. Althans, een rechter die om correctie van eventuele, toch opgelegde maatregelen tegen de speler verzocht zou worden, zou waarschijnlijk concluderen uit het feit dat de speler in eerste instantie gewoon kon blijven doorspelen, dat de arbiters blijkbaar onvoldoende gronden hadden om maatregelen te nemen.
Overigens, het volharden van de speler in zijn gedrag bevestigd me weer in mijn mening dat het in het overgrote deel van dergelijke fraudegevallen gaat om dwangmatig gedrag, net zo iets als bij sommige pubers die niets te kort komen en zich overgeven aan veelvuldige winkeldiefstal.
Sommige pubers en sommige volwassenen die ook niks tekort komen. En het gaat gewoon door na een keer betrapt te zijn geweest.
Overigens zal deze speler ook gedacht hebben dat als hij het restant van het toernooi zonder hulp had uitgespeeld, dat hij dan vanwege zijn resultaten door de mand was gevallen. En dan liep hij ook nog de poen mis, waarvoor hij nog maar een paar potjes hoefde vals te spelen.
Hij kan het ook als een uitdaging hebben gezien: hoe ver kan ik komen? Ook dit is speculatief, dwangmatigheid en/of prijzengeld opstrijken net zo. Hopelijk komt deze jongeman (snel) met zijn verhaal (verweer) maar dat zal wel ijdele hoop zijn. Die scanners worden trouwens soms al gebruikt, ik heb meegemaakt dat bij een toernooi-opening is aangekondigd dat willekeurige deelnemers kunnen worden gescand. Doel daarvan is uiteraard een preventieve werking. Naar aanleiding van sommige reacties vraag ik me ook af wat de wedstrijdleiding in Dieren beter had kunnen doen. Misschien moeten de grotere toernooien altijd een scanner paraat hebben, maar ik weet niet wat zo’n ding kost.
De scanner kostte € 45,- exclusief de benodigde 9-volt batterij.
Hij is te leen voor collega-arbiters en toernooiorganisaties.
wikipedia/fouilleren: ‘Soms wordt mensen verzocht zich te laten fouilleren voordat ze ergens naar binnen mogen. Men is niet verplicht dit toe te staan, maar bij weigering kan wel de toegang ontzegd worden. In uitgaansgelegenheden probeert men zo wapens te weren, bij concerten tracht men op deze wijze opnameapparatuur buiten de deur te houden. In feite is dit op vliegvelden ook de situatie: wie niet gefouilleerd wil worden, krijgt geen toegang tot het vliegtuig.’
Er is geen aparte jurisprudentie nodig voor schaken.
Hoewel het me verstandig lijkt geen overhaaste conclusies te trekken, meen ik dat je nu toch wat belangrijke omstandigheden buiten beschouwing laat. Te denken valt aan het veelvuldig toilet bezoek, de eerdere waarschuwing, het eerdere incident en de opvallende toernooiresultaten.
Ook op basis van alle beschikbare informatie kan bepleit worden dat het trekken van conclusies te vroeg is, al denk ik daar zelf anders over. De uitkomst van de analyse van de partijen lijkt me overigens nog wel van belang.
Een demonstratie van een groot arbitersprobleem ! Nu is de telefoon een “tastbaar”” item en als men echt wilt kunnen er meer “ gepakt” worden. Maar wat te denken van de best wel grote groep schakers die met elkaar over zetten praten , als een arbiter ze er op aanspreekt vaak weggehoond onder het mom “ ach we hadden het over een andere partij” . Mn bij de jeugd , die veel van tafel lopen, een veel voorkomende strategie: met zijn drieën langs de borden en naar het toilet , vaak hoor je iets als “Pf6 toch? Of Kh2…” tja deze verdachte van cheating had geen vriendjes waarschijnlijk…
‘Kon je niet X doen?’ komt bij bijna alle speelsterkten en leeftijden nog voor. Dat gaat dan dus wel degelijk over de partij, maar lijkt onschuldig. Maar dat is het vaak niet. Soms kan het gewoon later in de partij ook nog. Dit gebeurt niet eens bij het toilet maar ook gewoon in de speelzaal. En als speler kon je er niks aan doen 🙂
‘Kon je niet X doen’ is slechts enkele keren aan me gevraagd. De vraag ‘hoe sta je’? is daarentegen vele malen aan me gevraagd en die vraag heb ik zelf ook gesteld. Ook dat is echter al een twijfelachtige vraag die m.i. beter niet gesteld kan worden.
Bizar te lezen wat een energie het kost om een speler te betrappen en dan moet het ook nog eens bewezen gaan worden. En dat allemaal voor een verdienste van paar euro’s.
Kansloos zijn acties waarbij iemand cheat. Je hebt meer jezelf ermee dan tegenstander. Wat heb je aan rating punten die je niet eerlijk verdiend hebt. Als nou om duizenden euros ging…. Echter een B, C of D groep winnen :(.
Echter zulke spelers zijn niet goed voor de sport. Wanneer je speelt wil je een partij schaken tegen een mens zonder gebruik van hulpmiddelen. Anders kun je net zo goed zelf direct tegen engine schaken, dan krijg je tenminste nog gerichte feedback.
De verdachte gaat inmiddels met naam en foto over het internationale net, zuur voor hem. Anderzijds het is onder de schakers en een uitvloeisel van de verdenkingen op hem, dus hopelijk bouwt die een gezonde toekomst op buiten het schaken. EN het zou mooi zijn als de zaak in de schaduw komt hij ook nog eens achter het schaakbord kruipt. Zon jochie verdient van mij nog wel een kans, sommige mensen doen soms onverstandige handelingen.
Ik speel sowieso geen lange partijen meer. vind het saai Echter een belangrijk aspect hierin is ook dat menigeen van elke leeftijd en niveau voortdurend met anderen over de partij te kletsen. Soms krijg ik dan de neiging een paar goede stoten uit te delen, maar gezien dat ook niet verstandig is, mijd ik hele gedoe. Ik heb spelers gezien die continu aanwijzingen kregen van sterkere spelers dat gaat nog stap verder dan enkel een stelling beoordelen.
“ Ik heb spelers gezien die continu aanwijzingen kregen van sterkere spelers dat gaat nog stap verder dan enkel een stelling beoordelen.”
harde beschuldigingen Black Knight, en ik kan me in veel van je verhaal vinden. maar deze opm, vertel eens: jij hoort letterlijk 22 Lxh6 en dan..
(tis nl niet zo dat als een GM tijdens een partij met een speler uit een lagere groep praat dat er dan per se advies gegeven wordt! Het is niet handig, maar advies…. nee niet altijd)
Dus ik zou bij deze beschuldigingen gaarne bewijzen zien: namen, toernooi, ronde, rugnrs, momenten, zetten.
Ben ik vervelend?
JA vast – maar iedereen die om bewijzen vraagt is irritant. Gewoon, omdat je geen genoegen neemt met een verhaal/losse opmerking….
Dank! En complimenten voor je nickname.
@ Jaap idd niet op de Nederlandse sites gelukkig, gelukkig enkel op hele kleine schaal idd.
@ Renzoverwer – Je bent voor mij niet vervelend. Begrijpelijk dat je er meer over zou willen weten. Ik ga geen namen en of bewijzen aandragen. Ook benoem ik niet wat niveauverschil was tussen de spelers en of welke locaties dit was. Ik heb geen belang om personen op de man te beschuldigen. Iedereen heeft de mogelijkheid zelf te observeren en of te ontdekken. En gezien er geen hele topics en of bekendheid van is zal het of in kleine schaal plaatsvinden en of de meeste merken het niet op en of zwijgen er ook over. Wellicht dat het ook om enkele zetten gaat en niet hele partijen.
Het probleem met internetforums is dat elk beetje rook, of damp, tot de conclusie leidt dat er een groot vuur is. Het is elke keer groot nieuws als er een fraudegeval opduikt, maar ga eens even tellen: hoe vaak komt het nou in het nieuws? Volgens mij hooguit een keer of vijf, zes per jaar. En dat bij een zo populair onderwerp! Maar, is dan het argument, het gebeurt natuurlijk veel vaker; het wordt alleen nauwelijks opgemerkt. Nee, fraude bij het schaken is een gigantisch probleem: we moeten allemaal bij de ingang van een toernooizaal gecontroleerd worden, organisatoren moeten jammers inzetten (in Nederland illegaal!) om internetverkeer onmogelijk te maken, en ieder die verdacht is, is per definitie schuldig. Een gigantische bedreiging voor het schaakspel! Hoge straffen, dat zal ze leren!
Maar waar zijn eigenlijk de bewijzen dat het om zo’n groot probleem gaat? Het is absoluut mogelijk om te frauderen, en al die forumbezoekers op chess.com of chessbase die dat vinden, zijn uiterst creatief in het vinden van mogelijkheden. ‘Ja, zijn zetten komen niet overeen met wat de engine zegt, maar dat is alleen maar om te maskeren dat hij op cruciale momenten wél van digitale hulp gebruikmaakt.’ Iedereen is verdacht.
Ik geloof niet dat dit iets met de werkelijkheid te maken heeft. Naar mijn ervaring kunnen schakers wel eens onsportief zijn, maar de boel bewust belazeren: ik heb het nog nooit in de 50 jaar dat ik op clubniveau schaak in mijn omgeving meegemaakt. Ik heb eenmaal meegemaakt dat een clubgenoot tegen me zei: ‘als hij dat doet ben je zeker dat van plan’. Ik was toen erg boos en heb gelijk remise aangeboden, maar ik ging en ga er van uit dat dit een slip of the tongue was. Het overgrote deel van de spelers praat niet over de eigen partijen tijdens die partij. Toch zal dit nog aanzienlijk vaker gebeuren dan het inroepen van digitale hulp. En praten met anderen tijdens de partij: dat gebeurt al vanaf dat er geschaakt wordt. Het leverde een enkele keer een incidentje op, maar niet zulke grote problemen dat men het nodig vond om dit te verbieden. Ook een bewijs dat het met het eergevoel van schakers wel snor zit. Ze vragen anderen niet om hulp, ze vragen engines ook niet om hulp. Op enkele sporadisch voorkomende, beklagenswaardige figuren na. Op dergelijk gedrag moeten natuurlijk sancties staan, en er moet ook ruchtbaarheid aan gegeven worden. Maar we moeten niet gaan overdrijven.
Is er een verschil tussen een schaker die een scan wijgert of een wielrenner die de dopingcontrole weigert? Door mee te doen aan een schaaktoernooi of -competitie commiteer je je aan de aldaar geldende regels. Wil je dat niet, beperk je dan tot een partijtje met de buurman. Door een schaakapp te gebruiken pleeg je fraude, waarmee je niet alleen de schaaksport schaadt, maar je ook nog eens wederrechtelijk prijzengeld toeëigent. De hoogte van het bedrag doet niet ter zake.
Bij grote internationale toernooien, zoals Olympiades en EK’s zijn er zelfs detectiepoortjes waar je doorheen moet. Wil je dat niet, dan kom je niet binnen. Ik heb in Batumi zelf ervaren dat niet alleen de spelers en de coaches door de poortjes moeten, maar zelfs de pers. Ondanks mijn perskaart moest ik door dezelfde poortjes als de spelers, maar vervolgens mocht mijn telefoon toch mee naar binnen. Tot op de 4e dag, toen mocht het opeens niet meer.
Interessant is de vraag of deze speler anoniem kan en mag blijven. Als de KNSB een schorsing uitspreekt, en wat kan de KNSB anders, dan moet de naam in de openbaarheid komen. Hoe kun je als toernooi-organisatie anders weten dat deze speler is geschorst. Dan kan de speler dus gewoon doorgaan met het inkasseren van prijzengeld. Zie dan achteraf dat geld nog maar eens terug te krijgen. Zolang de KNSB geen uitspraak heeft gedaan heeft de verdachte recht op anonimiteit, is er een schorsing opgelegd dan moet de naam bekend worden gemaakt om hiervoor genoemde reden.
Overigens is de naam heel gemakkelijk te achterhalen via de toernooi-uitslag.
Een zijsprong: op deze pagina wordt meerdere keren het woord fraude gebruikt (6x op het moment van schrijven).
Fraude volgens Van Dale is: bedrog, gepleegd door vervalsing van administratie
Dat is iets anders dan ongeoorloofde hulp gebruiken bij een schaakpartij. Het gepleegde bedrog is dus geen fraude.
Hm, volgens mij is de term “fraude” hier uitstekend te gebruiken. Zie ook deze uitleg.
Ik lees in de link: Fraude is een vorm van bedrog. Daarbij worden zaken anders voorgesteld dan ze zijn, door op papier of digitaal een onjuiste weergave te geven van de werkelijkheid.
Lijkt toch erg op de uitleg van Van Dale. Zoals ik het lees is fraude boekhoudkundig bedrog.
We zullen nog even op de uitspraak en sanctie van de FIDE moeten wachten, maar ik ben wel benieuwd naar hoe deze fraudeur aangepakt zal worden. De zaak in Dieren is duidelijk, maar hoe worden de toernooien in Hilversum, Amsterdam en Haarlem behandeld? Worden de uitslagen in die toernooien ook gecorrigeerd? Worden de ELO-berekeningen achteraf hersteld? Worden de ten onrechte uitgekeerde prijzengelden teruggevorderd? Krijgen de juiste prijswinnaars alsnog hun beloning?
Wordt vooral schokkend is in deze kwestie is het vermoeden dat deze man al meer dan een jaar met zijn bedrog bezig is geweest. Misschien komt dat door de lage rating-categorie waarin hij opereerde. Bij eerder bekende Nederlandse gevallen van schaakfraude ging het om spelers rond 2200 ELO, nu gaat het om ca. 1500 ELO.
Bij eerdere toernooien is niet aangetoond (bewezen) dat sprake is van bedrog. Lijkt me dat deze resultaten blijven staan. Vergelijkbaar met dopingzaken.
Uiteraard kun je daar je bedenkingen bij hebben, maar zo werkt ons rechtssysteem: niet bewezen is onschuldig.
Voor de duidelijkheid (nogmaals): ons rechtssysteem heeft er niet zo veel mee te maken. Private organisaties mogen hun eigen procedures en sanctiebeleid hanteren. Het enige wat een rechter kan doen (als de onderhavige persoon een civiele procedure begint) is kijken of die organisatie zijn eigen regels heeft gevolgd en of die regels niet onevenredig belastend zijn voor de klager (denk aan het Bosman-arrest in de voetballerij).
Als ik per ongeluk mijn prehistorische telefoon (geen smartphone, geen apps) in mijn broekzak laat zitten tijdens een wedstrijd en ik krijg daarvoor een schorsing van drie jaar vanwege fraude, dan zal ik dat waarschijnlijk met enige kans op succes kunnen aanvechten in een civiele procedure. Maar in het geval waar we het over hebben, zal een rechter waarschijnlijk oordelen dat de schaakbond niet onredelijk handelt als hij de speler schorst en eerdere resultaten annuleert op grond van een zeer waarschijnlijke overtreding.
Daarentegen zal een civiele procedure tegen de speler om hem prijzengeld te laten retourneren, minder kans maken. Dan zal een rechter hardere eisen aan bewijzen stellen, vermoed ik. Vergelijk het met overtredingen op het voetbalveld met letsel tot gevolg: voor een rechter zal een schorsing vanwege vermoeden van opzet niet onredelijk zijn en niet tot correctie leiden, en een klacht wegens mishandeling (door die overtreding) zal alleen in uitzonderlijke gevallen gehonoreerd worden. ‘Jullie hebben binnen jullie sport afspraken, los het dus eerst zelf maar op.’
Maar het afhankelijk stellen van de lengte van de schorsing van de bereidheid om prijzengelden terug te betalen, zoals ik eerder geschreven heb, lijkt me wél houdbaar in een civiele procedure.
Deze hele affaire kan nog een aardig staartje hebben voor de jongen in de rest van z’n leven. Grotere schaaksites mogen zijn naam niet noemen, dat laat onverlet dat een Google opdracht op zijn naam meteen klinklare resultaten geeft van sites waar hij wel met naam- en toenaam (en foto) wordt genoemd. Dat draagt hij wel zijn verdere leven mee. Een werkgever googled al snel bij een sollicitant… Dat de schaakgemeenschap boos op hem is, is tot daar aan toe. Maar dat Google hem omarmd heeft, is denk ik nog wel de grootste schade voor hem.
Wat zijn schaaksterkte betreft. Op ChessBomb zijn enkele partijen te vinden: www.chessbomb.com/arena/2019-amsterdam-science-park-chess-tournament
De partij in ronde 9 tegen Alla Kastanieda is veelzeggend.
Ik bedoelde ‘mogen’ niet in de betekenis van toestemming hebben. Ik had beter ‘mogen dan’ kunnen schrijven. Oftewel dat dat een gegeven is…
Het is niet nodig om namen of foto’s te plaatsen. Het gaat hier om de daad zelf.
Overigens was recent een expert op dit gebied te gast bij de Perpetual Chess Podcast. Het hele verschijnsel valsspelen bij schaken (en meer) wordt behoorlijk grondig besproken. De moeite waard!
ik vind dat het optreden van deze arbiters tegen een valsspeler een pluim verdient. Dit is geen gemakkelijke taak, die naar behoren is opgepakt. Voor het overige zou ik nogmaals willen verwijzen naar het FIDE-handboek. Ik neem aan dat de KNSB zich daar ook nog eens in zal verdiepen en kijken hoe dit valsspelen goed aangepakt kan worden.
Sanctions for cheating-related offenses are prescribed in the Fide Handbook (e.g.
B.01.045, A.09.3.2). These include, notably: return of awards; a ban up to 15 years
on taking part in a chess competition or in any chess-related activity; revocation
of titles and sport results; fines up to $25.000.
Het is in Dieren goed aangepakt. Ik ben niet zo geïnteresseerd in de juridische aspecten, maar ik ben vooral benieuwd of de schaakwereld in de (nabije) toekomst bestand is tegen allerlei nieuwe technieken op dit gebied. Een simpel voorbeeld is de Apple Watch, het zal steeds verder gaan en moeilijker traceerbaar. Mede daarom pleit ik nu voor harde maatregelen, voor je het weet zijn we te laat. Op dit moment lijkt me een vrij eenvoudig middel om alle elektronica in de speelruimte uit te bannen (ook van bezoekers, alleen een uitzondering voor arbiters die snel moeten kunnen communiceren), dus gewoon niet meenemen of in bewaring geven aan de organisatie bij de ingang. Dit is wat gedoe maar dat moet dan maar. Verder zou een speler zonder toestemming van een arbiter nooit de speelzaal mogen verlaten. Deze dingen kun je vooraf in de toernooiregels vastleggen. Toernooien die hier niet aan willen voldoen zouden m.i. niet voor rating in aanmerking mogen komen. Minder strakgeregelde toernooien kunnen wel blijven bestaan maar dat zou dan de consequentie moeten zijn. Dan blijft over het aloude praten over partijen, of het op een of andere manier signalen doorgeven aan een speler. Daar zou de (zelf)discipline ook wel aangehaald mogen worden en ik denk dat daarnaast de alertheid van arbiters van belang is. Ik ben niet bang dat mijn pleidooi het spelplezier in de weg staat, integendeel, het geeft vooral meer duidelijkheid.
Eric,
Bewijs eerst maar eens dat het probleem zo groot is als jij denkt dat het is. Ik denk dat iedereen elkaar wat dat betreft maar een beetje napraat. Elk bekend geval komt in het nieuws. Als schaaksites het niet zelf brengen, is er altijd wel een forumbezoeker die het meldt (ik, in dit geval, op deze plaats). Hoeveel gevallen heb jij het afgelopen jaar in het nieuws gezien? Wat voor aanwijzingen heb je dat dit slechts ‘het topje van de ijsberg’ is?
Dat kan ik natuurlijk niet bewijzen en ik weet niet om hoeveel gevallen het gaat (ik ben het met je eens dat er tot nu toe maar sporadisch sprake is van bewezen ‘oplichterij’) maar ik ben voorstander van heldere regels die zo eenvoudig mogelijk zijn te handhaven. Wat daar op tegen is begrijp ik niet zo goed, je mag dat overregulering vinden of zo, maar ik zie dat anders.
Eric,
‘Heldere’ regels die eenvoudig te handhaven zijn, bestaan niet. Niet bij het schaken, en daarbuiten ook niet. De Cheating guidelines beschouwen de uitkomst van software die correlatie tussen menselijke en enginezetten bekijkt, op zichzelf niet als overtuigend bewijs, en terecht. Je moet er altijd van uitgaan dat iemand ook de partij van zijn leven gespeeld kan hebben; 32 keer rood achter elkaar op een roulettetafel is óók voorgekomen.
Ik heb op chessbase (naar aanleiding van het geval-Rausis) al eens de vraag gesteld hoeveel mensen op grond van verdachte resultaten in de gaten gehouden worden door de FIDE (of de nationale bonden). Dat gebeurt namelijk. Of dat systematisch gebeurt, is me niet bekend. Ik zou graag zien dat dat soort cijfers eens in de openbaarheid kwam. Hoeveel gevallen, op een hoe grote populatie, met hoeveel positieve, onbepaalde en negatieve resultaten, en hoe systematisch.
Ik denk bij dit soort discussies wel eens aan de figuur Goldstein in Orwell’s 1984. Niemand weet of hij echt bestaat, maar je moet wel allemaal tegen hem zijn.
Ik zie net dat Peter Doggers er op chess.com ook een artikel aan weidt. Dat zal weer flink wat reacties opleveren. Een geval in een lagere groep op een relatief klein toernooi in Nederland is dus interessant genoeg voor een grote (de grootste?) internationale schaaksite. Waar zijn al die andere gevallen dan, waaruit zou moeten blijken dat dit een gigantisch probleem is?
Wat mij betreft worden mobiele telefoons weer gewoon toegelaten op toernooien.
Wat mij betreft, worden alle partijen van een toernooi ingevoerd en bekeken door een speciaal computerprogramma dat vrij simpel kan aantonen of er (systematisch) is gefraudeerd. Als dat teveel werk is, dan kan dit ook steekproefsgewijs worden gedaan. Sowieso zouden alle partijen van de prijswinnaars door deze scan gehaald moeten worden.
Was dat gebeurd met de eerdere toernooien waaraan deze oplichter heeft meegedaan, dan was hij onmiddellijk gesnapt. Zie ook de hierboven door FlatlandR genoemde partij uit ronde 9 van het SPA toernooi. Daarin speelde hij zonder engine, zodat zijn ware speelsterkte zichtbaar werd. Deze schat ik (op basis van deze ene partij) niet eens op 1500, maar hooguit 1200. Ook het doorspelen met een volle toren achterstand is opvallend.
Vormt zo’n computerscan een keihard bewijs? Wat mij betreft wel. In het toernooireglement dient dit vooraf vastgelegd te worden: als de computer zegt dat er sprake is van enginegebruik (met een grote zekerheid van bijv. 95%), dan geldt dit als (ondersteunend) bewijs van fraude.
Ik ben het geheel eens met eric 64. Je kunt pas bewijzen dat dit het topje van de ijsberg is als je ook daadwerkelijk de regels gaat handhaven en controleren. Voor toernooien onder auspiciën van de FIDE zou ik zelfs willen pleiten voor onafhankelijke, internationale controleteams die bewapend met alle mogelijk technisch en juridisch toegestane middelen aan de slag gaan.
En let wel. De doortrapte, sluwe valsspeler laat zich niet zo makkelijk betrappen. Op een iets hoger niveau dan (laten we zeggen) rating 1600 hoef je maar enkel het medium in te schakelen of hulp van derden te regelen tijdens de cruciale momenten (1,2 of 3 keer) van de partij om beslissend voordeel te verkrijgen. Die jongen in Dieren had het mobieltje veel vaker nodig en dat was er m.i. ook mede de oorzaak van dat ie wel heel knullig tegen de lamp is gelopen.
De betreffende arbiters in Dieren hebben uitstekend gehandeld. Discreet en consciëntieus.Een dergelijk geval gaat ze denk ik niet in de koude kleren zitten.
Ik vind van wel. Niet in een rommelige doos, maar met een degelijk ‘garderobe-systeem’, nummertje erbij en klaar is Jaap. Jammer van je handdoek maar die lag niet achter slot en grendel, denk ik zo.
Pfff, laten we vooral geen nieuw boerkaverbod creëren: allemaal nieuwe regels verzinnen voor iets wat slechts zeer incidenteel een probleem is.
Ik vind dit een heel rare vergelijking. Het gaat hier niet om het bedenken van nieuwe regels maar om het handhaven van reeds bestaande regels.
Vals spelen komt echt regelmatig voor, ook op hogere niveaus. De FIDE is heel alert en heeft een speciale Fair Play commissie in het leven geroepen. Zie dit verslag van de voorzitter daarvan.
G.M.Rausis was caught cheating when his mobile phone was found in the toilet by the team of Fair Play Commission headed by Yuri Garrett, working in concert with the tournament’s arbiters. Garrett wrote:
Een mooi stuk proza ter promotie van de FPC. De foto die circuleert met Rausis op het toilet met gsm is genomen door andere schakers en daarna door de toernooi arbiters gebruikt tegen Rausis. De FPC heeft Rausis niet gepakt.
Eén voorbeeld vind ik nu niet echt een onderbouwing van de stelling “vals spelen komt echt regelmatig voor”. Kan je uit de afgelopen 5 jaar meer dan 10 voorbeelden geven? Mij lukt dat nl bij lange na niet….
Prachtige, ontroerende citaten van de betreffende speler in het stuk van Doggers. Ik moet bijna huilen om deze heilige.
Goed te horen dat er meerdere versies van dit verhaal zijn. Mijn intentie was te laten zien dat de FIDE anti-cheating regels heeft en dat toernooien, die zouden moeten opvolgen. ABC gaf dit.
Sneaking off to the bathroom with your smartphone to check the best way to beat your opponent is probably the worst move you can make in a game of chess, but that’s the accusation being leveled at grandmaster Igors Rausis after he was allegedly caught in the act on Friday, July 12.
Rausis was playing in a tournament in Strasbourg, France, when he headed to the bathroom for a break. A short while later, a smartphone was found in the cubicle, with the chess player subsequently signing a declaration confirming that the device was his.
Pressure on the player grew when social media users started circulating a photo — also published by The Times — purporting to show Rausis during Friday’s bathroom break. In the image, he can be seen checking his phone while sitting on the closed lid of the toilet.
Erg veel ophef om een jongen die gewoon hulp nodig heeft. Psychologisch minstens zo interessant wat daar allemaal achter steekt (die ophef bedoel ik dus) dan het vergrijp zelf. Het is in Dieren goed aangepakt denk ik, maar het artikel had voor mij niet gehoeven. Ach, het volk wil smullen, zie ook de voorpagina van de Telegraaf van vandaag.
In dit artikel wordt de naam van de dader of zijn familie niet genoemd. Op de voorpagina van de Telegraaf wordt de naam van de moeder van een dader genoemd. Nogal een verschil.
nog even in het algemeen. Dit artikel, van de arbiter, is ook erg nuttig als waarschuwing tegen potentiele bedriegers: we zijn alert.
Dat mag zo zijn maar toch frappant dat net dit artikel nu aan zijn 55-e reactie toe is.
Wat dus mijn stelling ondersteunt, 300 reacties: de mensen smullen van vals spel (mijzelf incluis hoor).
Aan Pipo Koeien: dit is maar één geval dat vorig jaar in Noorwegen veel stof heeft doen opwaaien en veel te laat ontdekt werd! Dus moeten de schaakbonden er direct op zitten, zoals de Fair Play Commissie van de FIDE ook wil. Anders wordt schaken een lachertje!
A visually impaired chess player has been permanently banned by the Norwegian Chess Federation (NSF) after having been caught red-handed with an earplug glued to his palm during a game against a nine-year-old girl. Norwegian chess reporter Tarjei J. Svensen tells the story.
The player, 52-year-old Stein Tholo Bjørnsen, was caught just two months after he had completed serving a two-year ban for prior cheating.
The verdict in this remarkable cheating case, reached at a board meeting of the federation at the end of May, was historic. It’s the first time in the history of the NSF that a player received a life-time ban from domestic competition. Although Bjørnsen still has the opportunity to appeal the suspension, the evidence and severity of the case leaves little hope for the verdict to be changed.
“We have zero tolerance when it comes to cheating, and we want all our members to play according to the rules,” Morten L. Madsen, President of the federation, said in a statement.
The verdict is likely to be the end of what is the biggest scandal in Norwegian chess ever. How could an unknown beginner manage to go 56 games undefeated, without anyone taking action?
Dit geval kende ik al en ik kom nog steeds niet aan 10 voorbeelden uit de laatste 5 jaar….
Jij wel?
Beste Pipo,
Kun je 10 toernooien uit de laatste 5 jaar noemen waarbij men actief op mobieltjes en ander vals spel heeft gecontroleerd?
Ik vind dit een heel rare vergelijking. Het gaat hier niet om nieuwe regels maar om het handhaven van reeds bestaand regels.
Ik bedoel die vergelijking van Pipo op 13 augustus.
Ik heb over deze zaak genoeg gelezen en geen zin in het ingaan op gelijkhebberigheid van welke kant dan ook, zelfs niet van mezelf :). De standpunten zijn wel duidelijk, zoals met alles lopen die uiteen en daar is natuurlijk niks mis mee. De ‘bevoegde instanties’ (KNSB-FIDE) zullen wel meelezen en hopelijk doen die er hun voordeel mee.
Beste Toon,
Nee, ik ken ook geen 10 toernooien opnoemen waarbij men actief heeft gecontroleerd, maar ik vind dat eerst de stelling onderbouwd mag worden dat “vals spelen echt regelmatig voorkomt – wimw) alvorens allerhande draconische maatregelen overwogen moeten worden. Ik vind het aantal (bekende) gevallen namelijk in het niet vallen bij de enorme aantallen schaakpartijen die dagelijks in toernooien over de hele wereld worden gespeeld.
Het gaat inderdaad om het handhaven van bestaande regels (telefoon uit, niet op het lichaam dragen) en dat is prima. Sommigen hadden het echter al over het verplicht inleveren van alle telefoons voor aanvang van een ronde (eric64) of het accepteren van computeranalyse als bewijsmateriaal (Eric César). De vraag is hoe ver je wilt gaan in de opsporing. Hoeveel overlast wil je de overgrote meerderheid bezorgen om die enkeling eruit te halen?
Laten we vooral de boel leuk houden, veruit de meesten onder ons spelen voor de lol en zullen er denk ik weinig voor voelen om op elk toernooi(tje) bij voorbaat al met wantrouwen tegemoet te worden getreden.
Eh, het accepteren van een computeranalyse als bewijsmateriaal is:
Je zou dit moeten zien als een kwaliteitskeurmerk van een schaaktoernooi.
De organisatie garandeert dat er niet wordt gefraudeerd.
Daar wil ik dan best een tientje extra inschrijfgeld voor betalen, bijvoorbeeld, om de extra kosten te dekken.
De computeranalyse moet niet de enige maatregel zijn. Ook steekproefsgewijze controles met scanapparatuur e.d. dienen te worden toegepast. Ik zie niet in waarom dit “draconische” maatregelen zouden zijn.
De vraag is of we het schaken als sport serieus nemen, en dus de mogelijkheid tot fraude uitsluiten, of meer beschouwen als een grappig spelletje waarin je natuurlijk ook wel eens voor de gek gehouden kunt worden door een malle puber met een telefoon in zijn onderbroek.
Het FIDE handboek over computeranalyse: “The results of the screening test are to be kept confidential and are only meant to assist the Chief Arbiter in identifying cases that may call for further measures to assure that players are adhering to the rules”
De resultaten van de computer screening vormen dus geen bewijs, maar kunnen aanleiding geven tot verder onderzoek. Ik denk dat in de praktijk vaker uitzonderlijke resultaten, veelvuldig verlaten van de speelzaal en vermoedens van andere spelers aanleiding zullen zijn voor nader onderzoek.
Voor mij en voor de meeste schakers is het schaken een serieuze amateursport. Simpele maatregelen om fraude tegen te gaan zijn prima, maar we moeten wel alles in perspectief blijven bezien. Hierin sta ik gelukkig niet alleen, zelfs de FIDE Anti Cheating Committe schrijft in hun richtlijnen : “In tournaments open to amateur players, the prohibition to introduce electronic devices in the playing venue may, and indeed should be waived.”
Met een computeranalyse is niks mis als ondersteunend bewijsmateriaal maar ook met name voor vrijpleiting. Op het EK individueel werd een Oostenrijker beschuldigd van vals spelen, maar de beschuldiger (via radiointerview) had niks gecheckt, alleen gezien dat de Oostenrijker een boel punten had. Datzelfde is in een damestoernooi ook al eens gebeurd. Met standaardchecks en slimme computeroutput blijkt al snel dat je een hoop mensen niet hoeft lastig te vallen 🙂
Hoi Pipo,
Dan ben ik het toch wel voor een groot deel met je eens.
Probeer nou gewoon komende tijd eens te kijken hoe je e.e.a. preventief kunt verbeteren zonder al te veel overlast. En dat is per toernooi/wedstrijd afhankelijk van de mogelijkheden en beperkingen. Bijvoorbeeld duidelijke scheiding van speelzaal en analyseerruimte/kantine/toiletten, zodat tijdens lopende partijen de spelers niet van hot naar her kunnen lopen; geen apparatuur van toeschouwers in de speelzaal; geen geleuter in de speelzaal; coaches en begeleiders van jeugd instrueren; en neem af en toe een paar steekproeven met de metaaldetector; sowieso bij verdacht gedrag.
Op FIDE niveau zullen nog wel scherpere maatregelen komen verwacht ik.
@ Pipo Koeien: In die genoemde gevallen van vals spelen zijn er tientallen schakers gedupeerd. Dat zou al voldoende reden moeten zijn om de regels tegen vals spelen goed toe te passen. Omdat ik ook buitenlandse schaaksites volg, zie ik vals spelen regelmatig vermeld. Ik herinner me nog de Bulgaar Borislav Ivanov, die iets in zijn schoenen leek te hebben, maar ze niet wilde laten inspecteren door de arbiters. Dat was wel eind 2013, maar het blijft je bij. Een Italiaan, die in 2015 met Morsetekens bezig was en uit wedstrijd genomen werd, was een ander geval.
Natuurlijk moeten de regels tegen vals spelen goed worden toegepast! Dat ben ik helemaal met je eens en ik vind dat de schuldigen met een langdurige schorsing mogen worden bestraft.
Waar onze wegen zich denk ik scheiden is bij de noodzaak van nog scherpere regels.
p.s. Ivanov, de Italiaan met zijn Morse-tekens, de half blinde Noor, Rausis, zo’n 2 jaar terug een Nederlander in Oost Europa, nu het ONK – ik kende ze ook maar kom nog steeds niet aan 10 😉 Misschien kunnen andere lezers helpen om het lijstje aan te vullen….
Op de FIDE website (Ethics Commission) staan de schorsingen voor cheating opgenomen, in totaal 4.
Dit is een verslag van de Amerikaan Walter Brown van oktober 2017. Het geeft aan dat binnen de FIDE aan het inleveren van het mobieltje gedacht wordt, als middel om vals spelen tegen te gaan.
The Anti-Cheating Commission (ACC) meeting was next for me. Members of the Commission feel that the measures in place at the 2016 Olympiad in Baku were a good starting point but can and must be improved. An example would be a player who is to play in a round and takes his cell phone with him. He is checked when he walks in and hands over the cell phone for safe storage. He finishes his game, and goes out and collects his cell phone. He must now exit. He cannot go back in to watch his teammates if he has his cell phone with him. They want even arbiters and other officials not to have cell phones in their possession while in the playing area. Some cases were discussed and it was mentioned that in a few countries, cases are being prosecuted by the civil authorities on fraud charges.
Dank voor dit complete verhaal, het wordt zeer op prijs gesteld!
Het is even zoeken naar de gevallen van vals spelen, waar ik de afgelopen jaren over gelezen heb, maar nu heb ik er twee tegelijk uit 2015.
Under the headline “‘Outside’ help lands chess player in trouble” the story was broken by Rakesh Rao, permanent sports and chess reporter for one of India’s most prestigious newspapers. He decries cheating in chess, which is “rampant with mobile technology increasingly playing a role, and lesser-rated players taking ‘outside’ help during a game.”Rakesh tells the story of the latest episode, that comes just two weeks after a player was caught using his smartphone, which was hidden in a toilet cubicle during the Dubai Open, to enhance the quality of his moves. The player, Gaioz Nigalidze, was a grandmaster who had sensationally won the Georgian Championship twice in a row. The player who was caught during the fifth round of the inaugural Dr. Hedgewar Open Chess Tournament in New Delhi, was rated 1517, but he outplayed GM Praveen Thipsay, who is almost 900 points higher on the Elo scale. The player who outplayed the GM in 87 moves was 19-year-old Dhruv Kakkar. Long before the game ended his opponent had complained to chief arbiter. “I noticed that he was taking around two minutes for every move, whether it was a complex move or a simple piece-capture with a pawn,” Thipsay told The Hindu. “I expressed my doubts to the chief arbiter, who asked me to continue. By the 29th move, I was clearly lost and chose to offer a draw. He promptly declined the offer. My doubts stood confirmed when he missed simple winning lines, as though he waited for a confirmation from someone. At times I thought he misheard the move and played incorrectly.” After the GM had finally resigned the game Kakkar was whisked away to the tournament office and frisked. There it was discovered that the 1517 player was wearing not just one … but two Android phones taped to his body. In addition it was discovered that neatly tucked away around his waist ..Kakkar had a pouch, strapped to his belt, two nine-volt batteries. The batteries were connected to a loop of wire around his neck, hidden under the shirt. They were also connected to the phones strapped to each foot, just above the ankle. The player also carried two spare batteries in his bag, presumably for the next round. Finally the inspectors found a micro-speaker tucked in Kakkar’s left ear. This allowed him listen to the moves dictated by his friend Shubham, who sat before a computer using chess software Fritz, around 220 km away at Yamuna Nagar in Haryana. Dhruv Kakkar, a second year engineering student in Electronics from JMIT in Yamuna Nagar, confessed to cheating in a written letter. He admitted to The Hindu that he used the contraption to win the first four rounds (against players rated 0, 1913, 2104, and 2258). “I made this device and practised with my friend for three days before using it in this event” he said. Apparently his collaborator would dictate possible moves made by my opponent and Lallar would tap his foot when the correct move by Thipsay came up. Fritz would then calculate a reply, which Shubham would read out and Kakkar would play.
Deze zoektocht naar andere cheaters laat meteen de extra straf bovenop de schorsing zien. Schakers die allang en breed hun straf hebben uitgezeten, blijven bij elk nieuw fraude verhaal opgerakeld worden. Het blijft zo levenslang. Oftewel het is in het belang van de oude cheaters dat er geen nieuwe cheaters bijkomen ironisch genoeg.
Artikel maar weer eens bovenaan gezet. Wat is nu de beste oplossing om dit bedriegen in de toekomst te voorkomen?
Precies Kees Schrijvers. Dat is wat ik bedoel (de): “ WAt nu?” Tegen mobieltjes is nog wel op te treden ( evt met scanners bij Grote toernooien) maar optreden tegen “kletsen “blijft een groot probleem en natuurlijk hou mij alle “slimme” opmerkingen ten goede als “ bewijs het maar eens” “ iemand is pas een cheater als het het bewezen is zo gaat dit nu eenmaal in een rechtstaat” etcetera
van Marwijk. er is niet een totaaloplossing. Het enige dat helpt is alert zijn. Regels toepassen. En oh: niet naief zijn.
Hinderen van de tegenstander, op welke wijze dan ook, is verboden (Artikel 11.5 van het FIDE-reglement). Daar valt ook “kletsen” onder; alleen al het wekken van de indruk dat je het met iemand over de partij hebt, kan bijzonder hinderlijk zijn. In zo’n geval kan de arbiter een speler voor de duur van de partij verbieden met iemand te praten.
Ik denk dat het vals spelen via elektronische apparaten flink teruggedrongen kan worden door de smartphones te laten opbergen in kluisjes en de arbiters de bevoegdheid te geven om schakers daarop te scannen, als ze dat wenselijk vinden. Op vergelijkbare manier zijn ook motortjes in racefietsen van wielrenners ontdekt. Ik heb inmiddels over de periode 2010-2019 al bijna 20 twintig gevallen van vals spelen ontdekt, maar het gaat vooral op de enorme impact die dat heeft, omdat er tientallen schakers gedupeerd zijn. De maatregelen van de FIDE om op de Olympiades geen smartphones in de speelzaal meer toe te laten, komt waarschijnlijk voort uit het vals spelen van het Franse team op de Olympiade van 2010, waarvan ik zelf niet op de hoogte was, maar dat me wel geschokt heeft.
In 2010, three French players (2 GMs and 1 IM), including then national team captain, were caught cheating after it was alleged they used mobile text messages, a remote chess computer, and coded signals to beat the opposition at the 2010 Chess Olumpiad in Khanty-Mansiysk. The players were GM Sebastien Feller, GM Arnaud Hauchard, and IM Cyril Marzolo. The cheating was intended to benefit GM Feller. The players were accused of cheating at the 2010 Paris Open, 2010 Bienne Open, and the Chess Olympiad. Marzolo watched Feller’s games, which were broadcast online, and used a computer to suggest moves. He then transmitted the suggested move to Hauchard, who then used a code to relay the move to Feller. Feller won the Paris Open and an individual gold medal at the 2010 Chess Olympiad. FIDE barred Hauchard from participation in FIDE events for 3 years. Feller was barred for 2 years and 9 months. Marzoo, who confessed and cooperated with the investigation, was barred for 18 months.
Welke straf? NRC 17-9-98
De sporter die wegens dopinggebruik wordt bestraft, wordt uit de uitslag van de desbetreffende wedstrijd verwijderd, moet eventueel prijzengeld inleveren en wacht bovendien een schorsing die hem van deelname aan andere wedstrijden uitsluit. Wanneer de op doping betrapte sporter van een team deel uitmaakt, kan ook dat team worden bestraft. Onder meer de internationale volleybalfederatie (FIVB) en de internationale hockeyfederatie (FIH) kennen bepalingen om de uitslag van een wedstrijd te veranderen of een team uit een toernooi te verwijderen wanneer een enkele sporter op doping is betrapt.
Schorsingen
Het IOC maakt in zijn aanbevelingen voor de duur van schorsingen onderscheid tussen enerzijds het gebruik van efedrine, fenylpropanolamine, pseudo-efedrine, cafeïne, strychine en verwante stoffen (categorie 1) en anderzijds de andere verboden farmacologische groepen en methoden (categorie 2). Wanneer (overmatig) gebruik van een middel uit groep 1 is vastgesteld, beveelt het IOC de volgende schorsingen aan:
maximaal drie maanden na de eerste overtreding;
twee jaar na de tweede overtreding;
levenslang na de derde overtreding.
Voor categorie 2 hanteert het IOC de volgende normen:
twee jaar na de eerste overtreding;
levenslang na de tweede overtreding.
Het staat de internationale sportfederaties vrij zwaardere en aanvullende straffen op te leggen. Sommige organisaties kennen als strafmaat bijvoorbeeld een schorsing van vier jaar bij de eerste overtreding in categorie 2.
Straforganen
Het is niet altijd duidelijk welke sportorganisatie bevoegd is tot het opleggen van een straf. Nadat zich daarover in het verleden de nodige competentiekwesties hebben afgespeeld, geldt nu als vuistregel dat het IOC die bevoegdheid heeft tijdens de Olympische Spelen; bij andere internationale evenementen valt de verantwoordelijkheid in principe toe aan de desbetreffende internationale sportfederatie. Nationale sportorganisaties zijn verplicht de dopingregels van hun internationale federatie in grote lijnen over te nemen.
Hoger beroep
Bij nationale wedstrijden zal de sporter in principe worden bestraft door de tuchtcommissie van zijn nationale bond. Meestal kan hij daarna in beroep bij een nationale arbitragecommissie. Sommige sporten (zoals atletiek) kennen daarna een beroepsmogelijkheid voor de sporter bij de arbitragecommissie van de betrokken internationale sportfederatie. Deze commissie behandelt ook geschillen tussen nationale bonden en de internationale federatie.
Tegen de uitspraak van deze arbitragecommissie kan beroep worden ingesteld bij het Court of Arbitration for Sport, het CAS. Dit arbitrage-instituut bestaat sinds 1983 en is speciaal opgericht voor geschillen in de sport. Het wordt als zodanig erkend door het IOC en een aantal sportfederaties. Behalve een rechtsprekende taak heeft het CAS ook een adviserende functie bij reglementaire of juridische kwesties. Het CAS kan er zo ook aan bijdragen dat het internationaal sportrecht meer uniform wordt doordat er jurisprudentie ontstaat.
Burgerlijke rechter
Sportorganisaties kunnen in hun reglementen niet uitsluiten dat een sporter ook nog een beroep doet op de burgerlijke rechter, omdat dit een grondwettelijk recht is. In de praktijk stelt een civiele rechter zich terughoudend op tegenover tuchtrechtelijke beslissingen. Hij beoordeelt of een sportorganisatie de eigen regels correct heeft toegepast en de opgelegde straf redelijk en billijk is.
FIDE maakt m.i. terecht onderscheid tussen evenementen waarbij standaard maatregelen van toepassing zijn en evenementen waarbij extra zware maatregelen vereist zijn.
(zie: www.fide.com/FIDE/handbook/Anti%20Cheating%20Guidelines.pdf)
Gezien het relatief zeer kleine aantal gevallen dat de afgelopen jaren aan het licht is gekomen, zie ik geen enkele reden de richtlijnen voor amateurtoernooien aan te passen. Sommigen zullen me naïef noemen omdat het bedrog “natuurlijk véél vaker voorkomt”, maar met evenveel recht kan ik zeggen dat zo een bewering puur speculatief is.
Dus bij amateurtoernooien en teamwedstrijden: telefoon uit en niet op het lichaam dragen. Vals spelers graag een flinke schorsing.
Verder hoop ik dat het er op de diverse clubavonden nog soepeler toegaat. Bij ons op de club loopt iedereen met zijn mobieltje rond en kijkt daar (vooral op avonden dat er Europees voetbal is) ook regelmatig op. Niemand haalt het in zijn hoofd om een schaakprogramma te consulteren, de vele erbarmelijke zetten zijn daarvan het zichtbare bewijs 🙂
Pipo,
Blij dat jij het stokje hebt overgenomen, dan hoef ik me zelf niet te (blijven) herhalen…
Ik heb sterk de indruk dat de angst voor valsspelers aanzienlijk groter is dan de dreiging van valsspelers. En dat om die reden veel schakers maatregelen wensen die niet in verhouding staan tot de dreiging, en voor iedereen over het geheel ook veel belastender zijn dan die heel enkele keer dat ze met die dreiging geconfronteerd worden. En ik vermoed dat die angst niet weggenomen wordt door die maatregelen, maar eerder vergroot wordt. Het feit dat al die maatregelen er zijn, vormt het bewijs dat de dreiging bestaat – en dus dat er valsspelers rondlopen die die maatregelen gaan ontwijken.
Voor mij, eveneens als pure amateur, is schaken een sociale bezigheid. Ik kom oude bekenden tegen en daar praat ik mee, ook tijdens de partij. Ik wil dat het mogelijk is dat ik een heel enkele keer een fantastische partij of toernooi speel, zonder dat ik gelijk verdacht wordt van valsspelen. Ik wil niet gefouilleerd of zelfs maar gescand worden tijdens de beoefening van een onschuldige hobby. Ik zie de reacties van een aantal forumbezoekers hier als een veel grotere bedreiging voor mijn plezier in het spel dan die enkele valsspeler vormt.
Wat de KNSB of de FIDE zou moeten doen, is eerst eens een onderzoek instellen naar de werkelijke omvang van die dreiging, en de resultaten daarvan publiceren. Al ben ik bang dat dat al een gepasseerd station is.
Beste Frits,
Kwestie van spelopvatting. Wil je “sociaal” schaken, ga dan gezellig met elkaar in de kroeg zitten en blijf a.u.b. weg bij serieuze wedstrijden als je je niet aan de regels (en uiteraard handhaving daarvan) wil committeren (club- en KNSB- competitie en toernooien) Met geklets e.d. bederf je wel het schaakplezier van de serieuze denksporter en heb je toch de schijn tegen je qua vals spel.
Beste Toon,
Als ik je goed begrijp moet ik vanwege jouw spelopvatting voortaan maar in de kroeg gaan schaken. Ik kan je verzekeren dat ik het schaken zeer serieus benader. Ik heb echter nog nooit reden gezien om tegenstanders serieus te verdenken van valsspelen. (Hoewel, eenmaal tegen een Kroatische IM viel het me op dat de man aan het einde van een ingewikkelde theoretische variant wel erg lang bij het boekenstalletje bleef. Ik vond dat wel grappig.) Waarom zou ik dan blij moeten zijn met voornamelijk op ongezond wantrouwen gebaseerde (en deels gelukkig nog niet ingevoerde) regels? In de vijftig jaar dat ik georganiseerd schaak (waarvan zo’n veertig jaar in de KNSB) heb ik vele tegenstanders (de meerderheid?) een praatje zien maken tijdens de partij, zonder er iets achter te zoeken. Omgekeerd kan ik me niet herinneren ooit meegemaakt te hebben dat mijn tegenstanders er moeite mee hadden als ik hetzelfde deed. En nu moet ik geloven dat ik de schijn tegen heb van vals spel?
Misschien is het geen kwestie van spelopvatting, maar van instelling. Vals spel komt een enkele keer voor en er moet tegen opgetreden worden, maar gebrek aan onderling vertrouwen is een veel grotere bedreiging voor het spel.
Nu over een oplossing die er nooit helemaal zal zijn, maar wel de sport schoner maakt. Laten wij schakers accepteren dat willekeur WEL is toegestaan, dus geen gezeur over etnische profilering et cetera. Waarom dan?
Stel ik zou wedstrijdleider zijn, dan wil ik graag de mensen aan de top / mensen in het geld extra checken met de scanner. Logisch, geld is motivatie om te frauderen.
Ook wil ik zonder rekenschap te hoeven geven (cq bron te vermelden of waar het vermoeden vandaan komt) schakers kunnen uitpikken voor een scan. Laten we deze willekeur accepteren als schakers. Beetje in de lijn van als je toch geen bom plaatst of omaatje gaat beroven, waarom dan moeilijk doen over een beveiligingscamera.
Daarnaast trekt de wedstrijdleiders wat spelersnummers die ergens op die dag, als een geschikt moment zich aandient, een scan krijgen.
———–
Stel ik was rechter, dan zou ik dit denken:
-Het is genoegzaam bekend onder alle schakers dat een engine sterker is dan de wereldkampioen.
-Om alle twijfel uit te sluiten, is het op het lijf dragen van elektronische apparatuur daarom niet toegestaan in de schaaksport met als gevolg een sanctie.
-De sancties zoals de schaaksport heeft bepaald zijn redelijk.
“Daarnaast trekt de wedstrijdleiders wat spelersnummers die ergens op die dag, als een geschikt moment zich aandient, een scan krijgen.” Prachtig plan. In de atletiek (marathon) en het wielrennen al erg gangbaar: daar moeten meestal de top drie finishers (en bijvoorbeeld bij een grote ronde ook de leider in het algemeen klassement) naar de dopingcontrole, maar bepaalt de jury door loting dat daarnaast ook nog eens drie andere lopers/renners gecontroleerd worden. Dat kan bij schaken uiteraard ook, maar dan dus scannen in plaats van plassen.
Aan Pipo en Frits: het is natuurlijk prima dat er zo’n gezellige sfeer is op de schaakclub en bij schaaktoernooien. Dat wil ook ik graag zo houden. Maar gezien de ernstige gevallen van vals spelen zal de Anti-Cheating Commission van de FIDE tijdens het congres wel weer overleggen over het aanscherpen van de regels. De KNSB zal zich m.i. hieraan conformeren. Ik denk dat er over het weren van smartphones in meer schaaktoernooien zal worden nagedacht. En daarnaast hebben arbiters bepaalde bevoegdheden nodig om het bewijs te leveren om het vals spelen aan te tonen. Maar voorop zal m.i. staan dat slechts bij zeer hoge uitzondering iemand gescand zal worden en alleen bij ernstige verdenkingen.
Al te goed van vertrouwen zijn kan het opsporen van vals spelen bemoeilijken. Daarbij wil ik toch het grootste dopingschandaal ooit vermelden. Na de eerste etappe van zijn eerste Tour werd bij Lance Armstrong in zijn urine een verhoogde waarde aan cortisone gevonden, maar hij werd geloofd toen hij zei dat hij cortisonezalf gebruikte tegen een steenpuist. Dat is toen niet gecontroleerd, met alle gevolgen van dien. Soms is het helaas nodig voor arbiters om door te pakken en ik wil nogmaals een pluim aan deze arbiters geven dat ze dat gedaan hebben.
Beste Wim,
“Maar voorop zal m.i. staan dat slechts bij zeer hoge uitzondering iemand gescand zal worden en alleen bij ernstige verdenkingen”: ben ik het helemaal mee eens en is ook (tenminste nu nog) de normale procedure. Al moeten die verdenkingen wel ergens op gebaseerd zijn. Maar laat ik even wat andere citaten geven die toch ietsje verder gaan:
Waar zijn hier de ‘ernstige verdenkingen’, Wim?
Je mag dus niet meer boven jezelf uitstijgen.
Ik moet dus aan de wedstrijdleider vragen of ik naar de wc mag of een kopje koffie mag kopen?
Er is dus blijkbaar een groot probleem, volgens sommigen althans. En wat mensen dus al doen sinds het schaakspel bestaat, bijvoorbeeld gewoon een grapje maken tegen een andere deelnemer als je niet aan zet bent, ook in grootmeestertoernooien, is blijkbaar voldoende voor een serieuze verdenking van vals spel.
Die spande voor mij wel de kroon. We zijn als schakers blijkbaar niet meer voor het overgrote deel liefhebbers, maar moeten of potentiële professionals zijn, of die would-be profs niet voor de voeten lopen.
En dat vanwege een probleem waarvoor ik nog steeds geen bewijs heb gezien dat het zo groot is als door velen wordt voorgesteld.
Inderdaad. Jij vindt zelf dat je je niet aan de regels hoeft te houden en je wil ook niet meewerken aan controle op die regels. Dan denk ik bij mezelf: “Ga je hobby ergens anders uitoefenen waar je kunt doen waar je zelf zin in hebt. (kroegschaken, huisschaken etc.)”
Als dit betrekking heeft op wat Frits Fritschy, dan vind ik “Ga je hobby ergens anders uitoefenen waar je kunt doen waar je zelf zin in hebt. (kroegschaken, huisschaken)” wel een erg rigide stellingname. Ik lees in de bijdrage(n) van de heer Fritschy niet zozeer dat hij zich niet aan regels meent te hoeven houden en ook weinig zin heeft om mee te werken met de controle op die regels. Volgens mij gaat het ook meer om de grootte/omvang van het probleem. Er zijn excessen, en daar moet tegen op getreden worden, zeker daar waar de belangen (en de bijbehorende financiën) groot zijn. Of er detectiepoortjes moeten staan bij ieder buurthuis waar een schaakclub is gehuisvest, en dat op de clubavond iedereen zijn smartphone in een kluisje vóór de ingang naar de speelzaal te leggen, alvorens naar binnen te stappen, en er vanaf start partijen niet meer gesproken mag worden, behalve dan “Ik bied remise aan” of “Ik geef het op” betwijfel ik ten zeerste. Dan vind ik “Aanraken is zetten” en “Je mag de tegenstander (en andere spelers) niet hinderen” belangrijker. Wat praten betreft: Genna Sosonko heeft wel eens verteld dat hij en Jan Timman op olympiades de gewoonte hadden bij hun wandelingetjes te praten, en dan ging het niet hun eigen partij, noch over andere partijen, maar veelal over hoe de dame aan het eerste bord van … eruit zag. Mij is geen zaak bekend waarin een tegenstander van Nederland heeft geprotesteerd omdat men Timman tegen Sosonko heeft horen zeggen “zou je niet eens op g6 slaan? Dat wint regelrecht in de aanval!” Overigens is me ook geen zaak bekend van een land dat tegen Nederland heeft geprotesteerd omdat hun eerste bord speelster last had van #Metoo, maar dit uiteraard ter zijde.
Misschien goed om noch even de aanleiding voor het voetlicht te brengen. De betreffende speler had een rating van nauwelijks meer dan 1500 en had opeens in een aantal toernooien achter lekaar buitengewoon hoge scores (die zouden hebben geleid tot een rating winst van meer dan 300 punten binnen 3 maanden). Dat is een absolute uitzondering en daarmee maakte hij zich ook verdacht. Stel dat je tegenstanders systematisch gebruik zouden maken van cheaten, dan zouden ze toch al lang niet meer zo’n lage rating hebben?
Ik ben het volstrekt eens met Frits Fritschy. Als we op amateur niveau het wantrouwen als vertrekpunt gaan nemen, dan gooien we het kind met het badwater weg.
Aansluitende op het vorige: het gaat me natuurlijk niet alleen om clubpartijtjes; het open NK in Dieren is natuurlijk gewoon een vakantietoernooi, ook in de hoofdgroep. Casper Schoppen wordt vast grootmeester (als hij dat intussen nog niet is; ik houd niet alles bij), altijd leuk als je erkenning krijgt voor je talent en harde werken; maar ik vermoed dat hij geen professional gaat worden. Kortom, een verzameling mensen die het leuk vinden om iets heel erg goed te kunnen en daar erg hun best voor te doen. Je kunt er een prijsje mee winnen en daarmee je vakantie betalen en nog een keertje lekker uit eten gaan. En als je student bent, wordt je leven voor een paar weken iets gemakkelijker. Je komt wat vrienden tegen, praat over waar je graag over praat en waar je in het dagelijks leven geen kans voor krijgt, omdat geen mens je begrijpt. Als je wint is het leven mooi, als je verliest is je verdriet verklaarbaar, en om te zetten naar iets positiefs. Meer is het niet. En is dat niet genoeg?
Op zo’n toernooi komen ook mensen die niet alleen fanatiek zijn, maar ook af en toe een beetje onaangenaam. Soms vallen die onder de noemer ‘kleurrijk’. En een heel enkele keer gaat een enkele van hen te ver. Rustig afvoeren door de zijdeur, zou ik zeggen. Mensen die zich vreselijk benadeeld vinden door zo iemand, mogen klagen zo veel als ze willen. Maar doet dat nou echt zo veel afbreuk aan de rest? En wat is nou echt de kans dat dat gebeurt? Wat is nou echt belangrijk aan dat prijsje? En waren er niet ook wat andere factoren die de kans op dat prijsje beïnvloedden? Haal je schouders op als je tegen een niet helemaal kosjere tegenstander hebt verloren en geniet van de volgende partij. Dat geldt voor 1800-spelers zowel als voor 2100- spelers, en vermoedelijk voor alle spelers die geen professionals zijn. En ik hoop voor de meerderheid van hen ook.
Dit was mijn laatste bijdrage aan deze discussie.
Frits,
Zoals het hoort geef je een mooie samenvatting in je laatste bijdrage: “..een heel enkele keer gaat een enkele van hen te ver. Rustig afvoeren door de zijdeur..” Helemaal mee eens!
Toon Janssen,
Ga eens kijken bij een willekeurig toernooi, iedereen maakt wel eens een praatje! Lees de eerdere bijdragen eens beter door: nergens beweert iemand dat hij zich niet aan de regels wil houden. De discussie gaat volgens mij vooral over (a) hoe groot is het probleem nu eigenlijk en (b) hoever willen we gaan met controlemaatregelen.
Wimw,
Ik zie geen enkele reden voor de FIDE Anti Cheating Commissie om hun richtlijnen te veranderen. Toernooien worden in 3 categorieën ingedeeld, die elk hun eigen minimum vereisten kennen mbt anti-cheating maatregelen. Toernooien waaraan amateurs meedoen vallen (uiteraard) in de lichtste categorie. Om ook de analogie met andere sporten eens aan te stippen: ik heb in mijn tijd als hardwerkende rechtsback van Zwart-Wit C4 nooit mijn plasje hoeven in te leveren. Ook in andere sporten richt de controle zich vooral op de (professionele) top.
ama.teur : iemand die iets uit liefhebberij beoefent
@Toon: Je twee vragen zijn m.n. door Frits (en anderen) tot in den treure en afdoende beantwoord. Het antwoord op vraag a was: Het probleem is niet groot, bestaat zelfs nauwelijks. Het antwoord op je vraag b (automatisch volgend uit antwoord a) was: niet ver en niet verder dan nu het geval is.
De toekomst zal uitwijzen wie er hier gelijk krijgt.
Misschien jij wel, Toon. Want een nuance: ik geloof niet dat er een probleem is m.b.t. de smartphone, vroeg of laat eindigt dat altijd met die toilettaferelen (zoals ook in Dieren) al dan niet met de broek op de enkels. De smartphone lijkt me inmiddels een compleet achterhaald instrument tot vals spel. Echter: misschien is de tijd niet meer ver (of is die al aangebroken) dat er veel geavanceerdere methoden op dat gebied komen. Systemen die onzichtbaar zijn en veel moeilijker of zelfs helemaal niet op te sporen zijn b.v. iets met implantaten of iets wat op afstand bestuurbaar is. Gecombineerd met schaaksoftware die zo slim is dat ze b.v. computerachtige zetten afwisselen met meer menselijke zetten om geen argwaan te wekken (maar in de long run resultaat oplevert). Ongekende mogelijkheden, die best nog eens tot de doodsteek van het topschaak kan leiden. Je ziet: ik heb hier veel over gefantaseerd… 🙂
Discussie lijkt mij onderhand wel klaar denk ik. Vanaf morgen plaats ik het artikel wat minder prominent op de Schaaksite.
Ja, we moeten het afwachten. De vals spelers worden ook slimmer in hun methoden, zoals uit dit blog van een paar geleden blijkt. Maar goed het kan ook meevallen, dat moeten we afwachten.
By Valeri Lilov – blog post
This article is devoted to a sensitive topic, particularly in chess, one that has been discussed and decided upon for the last few years. The matter to be discussed today is namely chess cheating.
After a spike of tournament cheating cases in recent years throughout Europe and around the world, we have become increasingly sensitive to the sudden displays of extreme genius over the board by otherwise consistently average players. A case of similar kind has been widely covered by me in 2013, which as a result, led to the exposure of the notorious cheater Borislav Ivanov who was further caught in the act and banned permanently.
Now, in my video below, I want to cast some light on a recent case which in some ways resembles Ivanov’s cheating, though this time, the person is much smarter in trying to avoid all the concrete and circumstantial evidence. Certainly, guilt cannot be unilaterally proven without the relevant FIDE anti-cheating measures being put in place for this type of events, but I can at least give you my point of view on how a carefully planned and crafted cheating may lead to a profitable “career”.
Ik hoop eerlijk gezegd echt dat ik ongelijk krijg. Maar laten we niet naïef zijn. Die jongen die nu betrapt is, is wel heel klunzig bezig geweest. Wat dat betreft heb ik ook wel wat medelijden met hem t.o.v. de doortrapte cheater die zich “never de nooit” laat pakken. Dit zullen ze hoop ik wel in de strafmaat meenemen. Dan kom ik wat terug op mijn eerste reactie van levenslange schorsing. Als je het vals spelen doseert, je zorgt dat je rating niet te hard stijgt en je raadpleegt je mobiel alleen in de cruciale stellingen, kan iedereen die dat nu wil de boel belazeren zonder betrapt te worden. En we moeten ook de omstandigheid meenemen dat door de vergrijzing het toiletbezoek onder de senioren enorm is toegenomen, wat hen niet direct verdacht maakt. 🙂 Na de partij houd ik ook wel van een grapje en een biertje……. Iedereen, ook de kroeg- en praatschakers, een mooi schaakseizoen toegewenst met mooie, schone partijen.
Medelijden is nog wat voorbarig, want ik heb gelezen dat de verdachte alle beschuldigingen tot dusver glashard ontkent. Dit is typerend in dit soort gevallen.
Ik heb maar 1 vraag: hoe staat het met geweten van de mens?