Simon de Schaker: Oma’s schat
Een jaar nadat Simon de Schaker ons wereldje binnenkwam (zie hier mijn recensie van vorig jaar) verscheen deze zomer deel 2. In het eerste deel werd afgerekend met Akelige Arnold, het nieuwe boek laat de hoofdpersonen zoeken naar Oma’s schat. De oma van Simon, die al een heldenrol speelde in deel 1, krijgt aan het begin van het nieuwe verhaal een ongelukje. 
Ze valt van een trappetje en moet naar het ziekenhuis. Daar blijkt dat ze in de war is, er is iets mis met haar geheugen. Daarom moet ze worden opgenomen in verzorgingshuis Alvergeten. Dit is echter een misverstand, het geheugenverlies is tijdelijk en de slimme oma is al snel weer de oude. Gek genoeg ziet alleen Simon dat, zijn ouders laten zich inpakken door het strenge personeel.
En dat is me een stel. Wat te denken van verpleegster Lisetje Treitersma, een akelige witte heks. Of de grote ambulancebroeder, die ruikt naar bezwete scheenbeschermer. Of de directeur, die aan het eind opduikt, mevrouw Hoogindeboom.
Simons moeder kan niet altijd helpen, want zij is straaljagerpiloot en wordt soms plotseling opgeroepen. En zijn vader zit steeds op zijn telefoon te kijken, wat later in het verhaal wel handig is, omdat hij dan niet alles van de kinderen ziet. In deel 1 was oma’s vaste chauffeur van de invalidentaxi Henk de onderwaterworstelaar nog de grote held, maar hij is vertrokken naar de Noordpool om een booreiland te saboteren, want Henk doet alles voor de ijsbeer.
Fantasie
Het is duidelijk, schrijfster Joyce van der Meijden heeft een grote fantasie. Vergelijkingen volgen elkaar in hoog tempo op en ze is soms opvallend exact. Enkele voorbeelden.
Mijn oma is nog steeds net zo slim als mijn opa was. Echt, als die twee nog samen waren, dan zaten we allang te kwartetten op Mars.
Er zit een enorm brok cement vast in mijn keel. (…) De brok in mijn keel is inmiddels formaat ananas. (…) Ik heb opeens ook nog een rotsblok in mijn maag.
Tom kijkt alsof hij een rauwe inktvis heeft ingeslikt.
Het is duidelijk dat mijn vader niet graag over zijn broer praat. Hij kijkt net zo lelijk als wanneer ik op de reservebank zit tijdens een voetbalwedstrijd.
Koen weet wat zo’n tehuis is. Hij heeft een buurman gehad die vorig jaar opeens stond gras te maaien in z’n blootje en toen moest hij ook naar zo’n tehuis.
Mijn moeder kijkt of ze 364 keer 1512 moet uitrekenen, maar dan knikt ze.
Simon schrikt van de aanwezigheid van de ambulancebroeder op het station van Amsterdam. Maar alles blijkt anders te zijn dan hij denkt.
De vader van Koen en Nikki wil heel graag klussen, maar hij kan het niet zo goed. De laatste keer dat hij een lamp repareerde, zat de hele straat zonder stroom.
Het grasveld is dertien koprollen lang. Dat weet ik, ik heb het getest.
Zoektocht
Maar goed, verder met het verhaal. Simon is de enige die ziet dat oma gewoon weer de oude is. Hij weet wel zijn zusje Afke, zijn vriendjes Koen en Kris en zijn vriendinnetje Nikki hiervan te overtuigen. Samen vormen ze een oma-bevrijdingsfront. Want oma moet weg uit huize Alvergeten.
De slimme oma zet Simon op een spoor en de kinderen gaan op zoektocht. Daarbij komen ze stiekem in Amsterdam, maar het blijkt dat ze het dichter bij huis moeten zoeken. Daar wordt hen aanvankelijk de voet dwars gezet door de knotsgekke meneer en mevrouw Lawaai. Maar vanaf dat moment is niets meer wat het lijkt. Er volgt een verbijsterende rij van mysteries en onthullingen.
Schaakcomputer
Net als bij deel 1 vind ik dat ook deel 2 een beetje langzaam op gang komt. Daarom vind ik het niet nodig dat de schrijfster van 165 pagina’s naar 249 pagina’s is overgestapt, de inleiding had korter gekund. Maar misschien verklaren liefhebbers van kinderboeken me wel voor gek. Toen het verhaal eenmaal losbarstte, las ik het boek in één adem uit.
Gaat het over schaken? Nee, het gaat over Simon de Schaker. De schaakcomputer van oma speelt wel een heel mysterieuze rol en Simon heeft zeker de slimheid van de schaker. De laatste pagina doet vermoeden dat deel 3 volgend jaar zal gaan over het wereldkampioenschap schaken in Charkassië, maar misschien begrijp ik dat verkeerd. Een boek over schaken is het niet, een leuk kinderboek is het wel.
Aanstaande vrijdag van vier tot vijf is er bij boekhandel Los in Bussum een evenement rond het boek, met een simultaan van Nederlands kampioene Iozefina Werle-Paulet en uiteraard met aanwezigheid van de schrijfster.
Het boek is verkrijgbaar (of te bestellen) bij de reguliere boekhandel in uw stad of dorp.
Simon de Schaker
Oma’s schat
Schrijfster: Joyce van der Meijden
Illustraties: Oirik
Uitgever: FC Klap
