Titelaspiraties krijgen een knauw
Terwijl in Sas van Gent de Lidl even gesloten was door een brandje, zetten de HWP’ers gisteren in Montenegro de borden in vuur en vlam. We speelden dus tegen Primorsky District en nader onderzoek leerde dat dit een wijk is in Sint-Petersburg. Onze tegenstrevers hadden namen die in Nederland niet allemaal even bekend zijn – Sjugirov, Alekseev, Rakhmanov, Kokarev, Rozum en Sychev – maar met een gemiddelde rating van meer dan 2600 was vooraf duidelijk dat het een zware dobber werd.
We speelden in de eerste speelzaal. Op weg naar die eerste speelzaal kruisten we Andreikin die op pad was naar zaal 2. Dat was een eerste morele opsteker. De beide speelzalen zijn comfortabel. In zaal 1 spelen 18 teams uit de ‘algemene’ categorie en alle damesteams. In zaal 2 zit de rest. Primorsky District was gehuld in een fraai blauw teamtenue, zoals de dress code aanbeveelt. Artikel B.13.2 van diezelfde dress code luidt: ‘The trousers, the jeans as well as the shirts and polo’s worn should be crisp and show no excessive wear, no holes and shall be free of body odor.’ Of dit laatste helemaal het geval was, laat ik in het midden.
Na een paar uurtjes zag het er allemaal niet zo slecht uit. Alleen ikzelf had het zwaar tegen Sjugirov die duidelijk goed voorbereid was.
Sjugirov – Leenhouts
In deze stelling staat het volgens de computer gelijk, maar het was me wel duidelijk tijdens de partij dat het snel mis kon gaan voor me. Wit heeft voor de pion een gevaarlijk initiatief en mijn stukken staan niet zo actief. Om de druk op de stelling wat te verlichten speelde ik hier 22… Pb3? maar dat was een blunder. 22…Tad8 was bijvoorbeeld beter. Sjugirov antwoordde snel en doortastend met 23. hxg6 hxg6 24. Lxg6 fxg6 25. Dc2 en de boel stort in elkaar.
Dit was nog niet zo erg, want op de andere borden ging het goed. Helmut had een plusje, bij Rein was het spannend, Thibaut leek te pushen, Glen had groot voordeel en Tom ook. De tegenstanders, aanvankelijk nog vrij onbezorgd, begonnen ook zichtbaar steeds nerveuzer te worden.
Thibaut kon uiteindelijk net niet doordrukken en speelde remise tegen Dmitry Kokarev. Die was vroeger op de jeugdkampioenschappen, als ik het me goed herinner, een concurrent van Moosa Azadmanesh. Nu ik dit zo bedenk en schrijf, realiseer ik me dat dit wel al heel lang geleden is.
Glen was bezig aan een positioneel meesterwerkje. Met zwart overklaste hij zijn gerenommeerde opponent dusdanig dat deze niets beter had dan materiaal te geven voor vage overlevingskansen
Rozum – De Schampheleire
De witte stelling doet pijn aan de ogen. Rozum zag (en had) niets beters dan 28. Pf4 Lxf4 29. gxf4 Dxf4 30. De3
Hier was 30…Dh4! erg sterk. Zwart houdt de aanval draaiende en tegen de invasie van de toren is weinig te beginnen. Glen speelde 30…Pc5 wat ook nog niet slecht was, maar beetje bij beetje werd het steeds lastiger, totdat het zo stond
De computer vindt inmiddels dat wit iets beter staat na 39. Pc7, maar Rozum ging voor 39. b4? axb4 40 cxb4 en hier zag Glen het niet meer, speelde 40… Pd3 waarna het remise werd door eeuwig schaak. ‘Eenvoudig’ winnend was 40… De1+, gevolgd door 41…Dxb4.
Op ongeveer hetzelfde moment bleek dat Helmut en Rein het niet gingen redden. Dat was vooral bij Helmut zonde, want zijn stelling leek aanvankelijk haast niet te verliezen. Een kleine onoplettendheid gaf Alekseev het initiatief en dat gaf hij niet meer weg. Rein leek een mooie combinatie te hebben in onderstaande stelling:
Vol verwachting wachtte ik af tot Rein 17… Lxa3 zou spelen, want dit leek toch gewoon een pion te winnen? Immers, de loper slaan met 18. Lxa3 is taboe, vanwege 18…Pxd4 met winst. Rein dacht lang na en sloeg niet op a3 en dat bleek hij goed gezien te hebben. In plaats van terugslaan op a3 heeft wit het sterke 18 . Pe4! met sterke aanval. Rein koos dus iets anders en werd beetje bij beetje teruggedrongen.
Tom werd onze man van de match. Hij pakte de Ben-Oni van Sychev voortvarend aan en kwam met een mooie plus uit de opening. Die plus verdween eigenlijk nooit, hoewel het niet altijd even makkelijk was. De knock-out kwam hier:
U mag zelf uitzoeken hoe Tom de winst binnenhaalde. Wit aan zet wint.
Zo verloren we met 4-2. Er zat meer in, maar tegelijkertijd kunnen we niet anders dan tevreden zijn over de teamprestatie. We ‘vierden’ onze nederlaag met een maaltijd in de oude stad en dat was een verademing; Palata Venezia is een aanrader voor als u nog eens in de buurt bent. 
Vandaag spelen we tegen de IJslanders van Reykjavik. Op papier zijn we aan elkaar gewaagd, dus dat is leuk. Leuker bijvoorbeeld dan LSG en En Passant die vandaag tegen elkaar spelen. Wordt vervolgd!
| Primorsky District | HWP Sas van Gent | 4 | 2 |
| Sanan Sjugirov (2657) | Koen Leenhouts (2424) | 1 | 0 |
| Evgeny Alekseev (2623) | Helmut Cardon (2398) | 1 | 0 |
| Aleksandr Rakhmanov (2638) | Rein Verstraeten (2379) | 1 | 0 |
| Dimitry Kokarev (2601) | Thibaut Maenhout (2372) | 0,5 | 0,5 |
| Ivan Rozum (2593) | Glen De Schampheleire (2359) | 0,5 | 0,5 |
| Klementy Sychev (2578) | Tom Piceu (2354) | 0 | 1 |
Mooi zo’n verslag. Inderdaad zijn Sjugirov, Alekseev en Rakhmanov sterke tegenstanders. Alle drie deden ze mee aan de Grand Swiss. Sjugirov en Rakhmanov ook aan de World Cup. Rusland grossiert in sterke grootmeesters.