Driseenruutuuttuusenatrèntrèntdrèn
Dinsdag was een bijzonder gure dag in Ulcinj. Het regende, het regende veel en het regende hard. Tom greep het slechte weer aan om ons een lesje West-Vlaams dialect te leren: Driseenruutuuttuusenatrèntrèntdrèn (Er is een ruit uit het huis en als het regent, regent het erin). West-Vlaams en IJslands lijken voor de neutrale toeschouwer vast op elkaar. Misschien was het het slechte weer, misschien waren het de naweeën van de uitgebreide maaltijd van de dag ervoor of misschien was het de spanning voor de aankomende match, maar we kwamen allemaal maar moeilijk op gang. Normaal ontbijten we rond 8.30 uur om erna voor te bereiden en rond 12.45 uur te lunchen, maar nu sloegen sommigen het ontbijt of de lunch over. Wat extra slaap is natuurlijk ook nooit weg. Helmut liet zich niet doen door het slechte weer en besloot niettemin gewoon zijn dagelijkse hardlooprondje op het strand te doen.
Na onze match met de mannen van Sint-Petersburg speelden we weer tegen een stad met een rijke schaakgeschiedenis: Reykjavik! Een leuke affiche tegen een ploeg die op papier iets sterker is dan wij, maar wel beschikt over enkele gerenommeerde namen. Margeir Petursson stond ooit op nummer 33 in de wereld en Helgi Ass Gretarsson won in 1994 het WK tot en met 20 jaar. Zulke adelsbrieven kunnen wij natuurlijk niet voorleggen, maar we begonnen wel met een flinke portie ‘goesting’.
Net als in onze vorige wedstrijd begonnen we ook nu goed. Dit keer, eerlijk is eerlijk, was ik het die de show stal. Met een sneltreinvaart gooide ik er veel zetten openingsvoorbereiding uit en het was mijn tegenstander aan te zien dat hij er nerveus van werd. Net op het moment dat hij alle juiste zetten gespeeld had en ik me bijna neergelegd had met een vroege remise, deed hij een andere, minder nauwkeurige zet waarna ik op mooie wijze een koningsaanval op kon zetten:
Leenhouts – Kjartansson
Hier had ik in de voorbereiding gezien dat 18… Lg4 zonder al te veel problemen remise oplevert. Mijn tegenstander speelde echter 18…Pf7 en dat gaf me de gelegenheid om een koningsaanval te beginnen 19. b4! Le6 20. b5 Pb8 21. Pe4 Txd2 22. Txd2 Td8
Hier speelde ik 23. bxc6+ Pxc6 24. Pc5+ bxc5 25. La5! en hoewel dit ook goed was, was er een betere uitvoering van hetzelfde idee. Dat idee had ik ook gezien, maar ik miste een belangrijke, laatste zet. Ik zag de variant 23. Pc5! bxc5 24. La5 De7 25. bxc6! Kc8 de enige zet 26. c7! ook de beste Txd2
Hier zat ik nog even naar te kijken, maar ik vond de winst niet. Als ik had geweten dat hij erin zat, had ik 27. Lb7+! vast gevonden. Thibaut merkte op dat het maar goed was dat ik dit niet gespeeld had, omdat er anders vast verdenkingen van cheaten geweest zouden zijn, maar met mijn resultaten van het laatste jaar, is de kans daarop klein. In de partij hield ik mijn voordeel en niet veel later werd de belangrijke openingstreffer genoteerd.
Glen vergrootte de voorsprong in een partij die op het eerste gezicht erg overtuigend leek, maar nadere beschouwing leerde dat de machine ergens gehaperd had waarop de tegenstander die kans miste. Glens partijen zitten hier vol spanning en sensatie waardoor hij vast snel de status van publiekslieveling opgespeld krijgt. De Montenegrijnse lucht doet hem zichtbaar goed. In de Lage Landen zijn zijn partijen, volgens een van de teamleden, maar een toonbeeld van saaiheid.
Helmut maakte er 3-0 van en dat was fijn. Zowel voor het team als voor hemzelf om eindelijk op het scorebord te komen. In het begin zag het er nochtans niet naar uit:
Gretarsson – Cardon
In deze stelling heeft wit alle troeven in handen. Helmut vond niets anders dan 22… Ta8! Het idee achter deze ‘mysterious rook move’ is dat de pion op a7 over een zet of 7 misschien eens aangevallen wordt en dan staat de toren vast op a8. Gretarsson raakte de draad kwijt, Helmut verdedigde meesterlijk en het punt kon worden genoteerd.
De matchwinst werd veilig gesteld door Rein. Dat was leuk voor het team, maar hijzelf baalde van een gemiste kans na een sterk gespeelde beginfase
Verstraeten – Ezat
De zwarte dame zit een beetje in de knoei. Rein speelde 23. Lg5 Dh5 en hier was 24. De3! winnend. Er dreigt dan 25. h3 met loperwinst en bovendien kan wit met Ld8 de zwarte damevleugel ontmantelen. Na het gespeelde 24. Pb5 Le2 25. Pxc7 Dg4 26. Pe8 Dc8! verzandde het eindspel in remise.
Thibaut had op papier waarschijnlijk de zwaarste opgave, maar dat was nog geen reden om een pion te verblunderen. Jammer, maar zulke dingen gebeuren.
Petursson – Maenhout
Thibaut speelde nog zorgeloos 14… Lf7? maar na 15. Lxd6! was hij een pion kwijt. Dappere strijd met misschien nog een kansje hier en daar mocht niet meer baten.
Tom is onze grote troef. Rustig en met vaste hand knoopt hij zijn tegenstanders op en de verwachting is dat dit nog vier keer gebeuren zal. Deze ronde ging het eenvoudig, hoewel de afwerking nog iets sneller had gekund. Zo werd het 4,5 – 1,5 tegen een toch niet misselijke tegenstander: een prachtig resultaat.
Vandaag spelen we – in de eerste zaal – tegen onze tweede Deense tegenstander. Op papier weer een leuke affiche, want ze spelen met vijf sterke grootmeesters (Hammer, Banusz, Papp, Sengupta en Rozentalis) en een jeugdige IM. Op bord een wacht Hammer mij op van wie ik twee keer eerder verloor. Die twee eerdere nederlagen lieten me aanvankelijk de moed in de schoenen zakken, maar ik vind troost in Karel ende Elegast dat we net behandeld hebben in 5H (volgende week toets jongens, goed leren!). Karel is pas overtuigd dat het menens is als de engel voor de derde keer in zijn droom verschijnt. Dus het komt helemaal goed vandaag!
| HWP Sas van Gent | Reykjavik Chess Club | 4,5 | 1,5 |
| Koen Leenhouts (2424) | Gudmunder Kjartansson (2454) | 1 | 0 |
| Helmut Cardon (2398) | Helgi Ass Gretarsson (2415) | 1 | 0 |
| Rein Verstraeten (2379) | Mohamed Ezat (2452) | 0,5 | 0,5 |
| Thibaut Maenhout (2372) | Margeit Petursson (2464) | 0 | 1 |
| Glen De Schampheleire (2359) | Ingvar Thor Johannesson (2352) | 1 | 0 |
| Tom Piceu (2354) | Omar Salama (2193) | 1 | 0 |
