Code rood
Ulcinj daverde gisteren op zijn grondvesten. Dat kwam deze keer niet door ons overweldigende spel, maar wel door het noodweer dat ons teisterde. Ik hoor u al zeggen: ‘In Nederland is het ook slecht weer’. Toch was het hier nog een graadje erger. Straten stonden blank door de overvloedige regenval en het harde onweer deed sommigen de vraag stellen of het complex dit zonder schade zou overleven.
Naast het gegeven dat de donderslagen en de hoosbuien in de speelzaal goed te horen waren, had het slechte weer nog een aantal nare neveneffecten. In een eerder verslag had ik het al over de dress code, meer specifiek artikel B.13.2, waarin het gaat over body odor. Nu het toernooi vordert en er minder ventilatiemogelijkheden waren door het noodweer, hing er een nogal zure lucht in de speelzaal. De Russen uit ronde 2 zitten er zeker voor iets tussen.
Een ander euvel was de toegankelijkheid van de rookruimte. Die bevindt zich juist buiten de speelzaal en om er te komen, moet men door een deur dichtbij enkele borden. Er ontspon zich een situatie waarbij het af en toe moeilijk was om de concentratie te bewaren. Steeds als er een speler de deur opende om naar de rookruimte wilde gaan, kwam een windvlaag langs de borden in de buurt, waarna de deur tenslotte dicht ging met een harde klap. Dit schouwspel van een afstandje bekijkend, viel het me pas op hoeveel rokers er zijn onder deze groep schakers. Het leidde bij de betreffende spelers en captains terecht tot grote verontwaardiging en frustratie, nog meer om de arbiters deden of er niets aan de hand was. Uit arren moede begon een Zwitserse captain een blokkade op te werpen voor de betreffende deur, die door de verstokte rokers keer op keer handig omzeild werd. Pas na een uur kwam men op het idee om een andere rookruimte te maken op een handiger plaats. Voor sommigen had het niet veel langer moeten duren, was mijn indruk.
Over naar de partijen. We speelden tegen onze tweede Deense tegenstander, maar nu van een heel ander kaliber: Køge. We hadden het zwaar. De Denen gaven ons op voorhand een compliment door met een sterke opstelling op te komen: Hammer, Banusz, Papp, Sengupta, Rozentalis en Percivaldi. Onze beste kansen lagen op bord 6, niet alleen om dat daar bij ons Tom zit, maar ook omdat Percivaldi de enige tegenstreven was zonder groot ratingoverwicht.
Rein kwam niet lekker uit de opening en zijn tegenstander gaf hem in het vervolg weinig kansen.
Papp – Verstraeten
Voor zwart is het in deze stelling moeilijk om een plan te verzinnen. Het witte paard dreigt via c2 en b4 naar c6 te springen, waarbij wit alles onder controle heeft. Rein zocht activiteit met 17…Pg4, maar hierop antwoordde wit sterk 18. Lxg4 fxg4 19. f5! met sterke aanval.
Glen is in topvorm en wist met de zwarte stukken Rozentalis te neutraliseren in een Russische opening, waarbij hij op het einde zelfs iets beter stond. Dat was net niet genoeg om door te spelen tegen de sterke, ervaren Litouwer. Mijn eigen partij was een beetje gek. Ik kwam iets minder uit de opening, offerde een pion voor wat compensatie en toen diende het volgende moment zich aan
Hammer – Leenhouts
Wit heeft net 27. Df2 gespeeld en daarmee geeft hij zijn voordeel weg. Ik had me voorgenomen om nu eerst 27… Pxe5! te spelen, waarna 28. Txe5 geforceerd is om dan rustig na te denken of ik op f2 zou pakken of 28… Dc3! zou spelen. Toen Hammer ook daadwerkelijk op e5 terugsloeg, vergat ik dat ik nog moest nadenken en speelde a tempo op 28… Dxf2+. Na 29. Kxf2 Txd6 30. c5 resteerde een eindspel dat in de praktijk bijzonder lastig was. Na 28…Dc3! zou de remise binnen handbereik geweest zijn. Zonde!
Thibaut was inmiddels aan het kraken. Zijn witte opzet kwam niet helemaal uit de verf in onderstaande stelling staat zwart al erg comfortabel
Maenhout – Sengupta
Zonder veel zorgen speelde de Indiër hier het materialistische 23…Lxc3! 24. bxc3 Dxc3 waarna voor wit niets anders rest dan de rommelmodus aan te zetten.
Hier was het verstandig geweest om even de onderste rij te beschermen met 33…Td8!, waarna de zwarte overmacht aan pionnen de beslissing moet brengen. Sengupta koos onvoorzichtig voor 33…Dc1+, maar na 34. Dxc1 Pxc1 35. Ta8! c5 36. g6! was alle gevaar geweken en heel even mocht Thibaut misschien nog aan meer denken. Dat bleef maar beperkt tot een gedachte, want de partij eindigde verder vrij rimpelloos in remise.
Tom speelde weer zeer sterk. Om hem scherp te houden, laat ik hier niet al zijn mooie zetten zien, maar wel de kans die hij miste.
Piceu – Percivaldi
Wit aan zet wint. We keken toe, verwachtten de genadeklap, maar onze captain speelde 33. Pc4? en nu werd het een enorme rommel. We haalden vooral opgelucht adem toen de Deen in onderstaande stelling misgreep
Na 35…Txd4! zou het zweten geweest zijn om remise te behalen. Na 35…Txb2? haalde Tom het punt eenvoudig binnen.
Helmut was traditiegetrouw als laatste bezig en verloor van Banusz. Zijn zetten waren een tijd heel goed, maar zijn tijdmanagement was dat niet. In tijdnood ging een pion verloren en deze sterke tegenstander gaf dit niet meer weg.
Straks tegen Kennemer Combinatie!
