Droom, daad. Duigen.

Het had een nieuwe victorie moeten worden, maar het werd een hardhandige ontnuchtering. Waar in eerdere ronden de zweetdruppels op de gezichten van de sterkere opponenten steeds duidelijker zichtbaar werden gedurende de partij, pakte Raika Rapid Feffernitz ons op en gooide ons in een hoekje. De uitslag van 0,5-5,5 was een tikje geflatteerd, maar een matchpunt heeft er geen moment ingezeten. Zo blijven we in de laatste ronde zitten in de tweede zaal.

Het begon al bij Rein die zich al de gehele dag niet zo goed voelde. Dat was duidelijk af te zien aan zijn partij, want hij speelde niet als de energieke Rein zoals we hem kennen.

Verstraeten – Diermair

In deze stelling is er nog weinig aan de hand, maar zwart heeft wel enkele positionele troeven. De pion op a4 houdt de witte damevleugelpionnen in zijn greep en het loperpaar kan op termijn gaan tellen. Hierdoor lichtelijk in paniek probeerde onze benjamin ijzer met handen te breken 19. Tc4? c5! 20. f4?? Dd6 0-1

Aan het eerste bord is het afzien voor mij. Ook nu trof ik een tegenstander van formaat met een rating van 2655, maar aanvankelijk leek er geen vuiltje aan de lucht. De remise was op meerdere manieren te bewerkstelligen, maar ik begon te denken, te dubben en te dwalen:

Leenhouts – Abasov

Zwarts laatste zet was 34…h5 en nu begon ik spoken te zien. Ik vreesde 35. h5 g4 waarna de koning dreigt om via f6 en g5 de h-pion op te halen. Met 36. Ta8 haal ik echter elk klein beetje gif uit de stelling waarna de vredespijp snel gerookt kan worden. Ik koos voor het onhandige 35. Kf3?, maar na 35…Ke5! zijn de kaarten al anders geschud. Het schijnt overigens zo te zijn dat er meer verschillende manieren zijn om kaarten te schudden dan dat er atomen zijn in het heelal, maar dat terzijde. Er volgde 36. hxg5 hxg5 37. g4 fxg4+ 38. Kxg4 Tb2 39. f3 Tg2+  40. Kh5? De vermaledijde veertigste, uitgevoerd met nog enkele seconden op de klok. 40. Kh3 was misschien nog net remise, maar ik had een mooie pointe gemist. 40… Tg4 41. e4 Txf3 42. Txd5+ Kxe4 43. Td4+

Toen ik 40. Kh5! nog snel kon uitvoeren, had ik deze stelling voor ogen, maar ondertussen was het me begonnen dagen dat het einde nabij is na 43…Kf5! De pion nemen is taboe, vanwege mat en het eindspel met de vrije zwarte c-pion wint eenvoudig. Jammer.

Nu wist Helmut ook hoe laat het was, want zijn resultaten en die van mij zijn identiek. Na de vorige ronde was ons boegbeeld uitgekozen voor een random check in de anti-cheatingruimte. Helmut beschreef dat hij naar deze ruimte werd begeleid door een donkere gang, gevolgd door een andere donkere gang om ten slotte een donkere ruimte te betreden. Toen het licht aanging, zag onze man enkel een tweepersoonsbed met twee handdoeken erop. Bijzonder. Aanvankelijk zag het er overigens niet naar uit dat Helmut de 20 zetten ging halen, maar met veel kunst- en vliegwerk bleef hij in de partij

Schreiner – Cardon

De zwarte stelling ziet er gammel uit en ik was onder de indruk van het spel van de Oostenrijker. 11. Lc6+ Ld7 12. Lxd7+ Dxd7 13. Lxf6

Wit heeft net op f6 gepakt en de loper terugslaan lijkt een automatische zet. Toch is 13…Dc6! sterker. De loper op f6 loopt niet weg en op c6 houdt zwart mooi controle over veld e4. Na de partij discussieerden we erover of het voor ons te doen was om Dc6 te vinden en we kwamen tot de conclusie dat echt sterke spelers op dit moment meer tijd uit zouden trekken om de geheimen van de stelling te doorgronden. Helmut speelde dus 13…gxf6 en na 14. Pe4! is het eigenlijk verbazingwekkend dat wit niet direct wint. In de partij gebeurde nog veel, maar na lange strijd moesten we ook hier het onderspit delven.

Thibaut had een moeilijke partij. Tegenstander Danin, vroeger ook nog wel actief in Nederland, kwam uit de opening met een klein voordeeltje en dat behield hij bijna de hele partij. Bijna, want er was een kans op een remise

Danin – Maenhout

De zwartveldige loper kan niet goed verdedigd worden en dus was het hier het moment om de bisschop te blijven achtervolgen met 58…Tb1! 59. La5 Tb5! enzovoort. Na 58… Kf7? 59. Le6+ Ke7 60. Kf5! stortte de zwarte stelling in.

Glen had bij winst een redelijke kans op een GM-norm. Het begin zag er veelbelovend uit

De Schampheleire – Sebenik

Wat opvalt, is dat zwart een gat heeft op d6. Dat gat bezetten met 14. Td6 had een prettig voordeeltje opgeleverd na bijvoorbeeld 14…De7 15. Tad1 Pc5 16. Pg5 Kg7 17. Db2. Glen koos voor 14. Pg5 en na 14…De7 15. Pa4?! Pc5 gleed de partij langzaam uit zijn handen.

0-5 op de eerste vijf borden, maar gelukkig is bord 6 gegarandeerd een vol punt, zeker nu Tom een ratingoverwicht had van ongeveer 300 punten. Of niet?

Pacher – Piceu

De zwarte stelling ziet er verschrikkelijk uit en tot overmaat van ramp is het ook nog wit die een zetje mag doen. Pacher ging voor de schoonheidsprijs met 24. Lh7+ een goede zet en een mooie zet, maar een zwaar stuk op de h-lijn zetten was wellicht eenvoudier. 24…Kxh7 25. Dh5+ Kg8 26. Th3 f6 27 Pf5 Dc5 28. Tg3 Pf7 29.Pd5 29. Dg6 wint eenvoudig, zwart heeft niets beters dan zijn dame te geven met 29…Dxf5, waarna een puinhoop resteert. 29…Lxd5 30. Txg7+ Lxg7 31. Dg6

Hier wachtte Pacher tot Tom zou opgeven, maar werkelijkheid staat wit verloren! Tom speelde 31…La2+ , maar als hij iets langer gekeken had, had hij zeker 31…Dxc2+ 32. Kxc2 Lxe4+ 33. Kb3 Lxf5 met winst gezien. Wit had al te veel materiaal geofferd. In de partij stond zwart een heel klein beetje beter na 32. Kxa2 Dxf5 33. exf5, maar na veel avonturen eindigde de partij uiteindelijk in remise.

Na de zware nederlaag gingen de gesprekken tijdens het eten niet langer over welke illustere tegenstanders we nog konden treffen en met welke vervaarlijke openingsideeën we hen zouden bestrijden, maar het gespreksonderwerp werd verlegd naar de opkomst van de N-VA, het federalisme en het confederalisme, het pact van Marrakech en het wel of niet bestaan van een Vlaamse en Waalse cultuur. U ziet al hoe de stemming was.

Vandaag knallen we nog één keer tegen de lokale favorieten van Buducnost. Tom heeft nog kans op een bordmedaille, maar goud lijkt niet meer realistisch. Voor de rest gaat het erom het toernooi goed af te sluiten en als team hopen we op een notering bij de eerste 20. Om dit doel te realiseren hebben we vanochtend, zoals elke ochtend, een mooie eindspelstudie opgelost.

A. Wotawa, 1960

Wit aan zet wint. Lukt u, wat ons lukte?

HWP Sas van Gent Raika Rapid Feffernitz 0,5 5,5
Koen Leenhouts (2424) Nijat Abasov (2655) 0 1
Helmut Cardon (2398) Peter Schreiner (2453) 0 1
Rein Verstraeten (2379) Andreas Diermair (2475) 0 1
Thibaut Maenhout (2372) Alexandre Danin (2521) 0 1
Glen De Schampheleire (2359) Matej Sebenik (2512) 0 1
Tom Piceu (2354) Simon Pacher (2072) 0,5 0,5

 

 

 

Alleen geregistreerde gebruikers kunnen een reactie achterlaten.