Giri snel uitgeschakeld bij Fide GP Jeruzalem
Anish Giri is al in de eerste ronde van de Fide GP Jeruzalem uitgeschakeld. Nadat de reguliere partijen van zijn match tegen de Chinees Wei Yi in remise waren geëindigd, verloor hij de rapidtiebreak met 1.5-0.5. Gevolg is dat onze landgenoot in de totaalstand van de Grand Prix ergens onderaan eindigt, maar zijn ratingplaats voor het kandidatentoernooi komt niet in gevaar. Grischuk is inmiddels zeker van een plek in de top twee van dit klassement en mag zich hierdoor ook opmaken voor het kandidatentoernooi.
De toenemende populariteit van knock-out-matches zijn niet gunstig voor Giri, want het systeem lijkt hem niet te liggen. Drie keer speelde hij een GP-toernooi dit jaar, drie keer lag hij er in de eerste ronde uit. In de Worldcup wist hij nog wel twee matches te winnen (tegen relatief zwakke spelers) maar was de derde ronde het eindpunt. Vooral de rapidtiebreak gaat hem niet goed af en wat dat betreft was het raar dat hij zijn reguliere witpartij al na tien zetten remise gaf tegen Wei Yi. Was onze landgenoot bang rating te verliezen? Was het de schrik van de dag ervoor toen hij met zwart een heel benauwde remise maakte? Of vond hij het wel prima om rapid te spelen? Daarin was Wei Yi toch wel de favoriet. De Chinees was ooit een supertalent, maar lijkt wat te blijven hangen. 2725 is een hoge rating voor een 20-jarige, maar de doorbraak naar de absolute top is nog uitgebleven, al kan die er natuurlijk nog komen. Misschien is dit toernooi het begin? Het verloop van de rapidpartijen was niet heel verrassend: Giri maakte met wit weer snel remise, kreeg vervolgens met zwart een kans op voordeel, had echter weinig tijd, blunderde en Wei Yi is door. Maar om het positief te bekijken: het levert Giri wel extra tijd op om zich voor te bereiden op Tata, een toernooi dat hem beter ligt.
Heel jammer dat Giri in de Grand Prix series zo kwetsbaar blijkt te zijn tegen jongere schakers, zoals eerder tegen Dubov en deze keer tegen Wei Yi. Ook in de World Cup tegen Xiong verloor Giri in de rapid partijen. Dankzij jullie analyses zie ik ook overeenkomsten. Xiong en Wei Yi trekken ten aanval, nemen risico’s en dan komt Giri tot een zet, die een tegenaanval wil inleiden, maar wordt hij juist onder de voet gelopen. Voor Giri komt er een mogelijkheid tot revanche, want zowel Dubov als Xiong spelen in de Masters in het Tata Steel toernooi 2020 en daar zijn nog een paar jongere schakers aanwezig. Dus, zet hem op Giri!
Wanneer je in een match van twee partijen na tien witte zetten remise geeft, is er iets niet in orde met je wedstrijdmentaliteit.
Aansluitend hierop iets wat ik in deze hele cyclus van GP-toernooien (Moskou, Riga, Hamburg, Jerusalem) helemaal niet heb begrepen: zo onevenredig veel mini-matches die met twee korte remises in 1-1 eindigen, waarna de spelers de volgende dag gaan vluggeren om de volgende ronde te bereiken. Waarom zouden spelers (van beide kanten) daar doelbewust op aansturen, terwijl een overwinning in twee (klassieke) partijen niet alleen wordt beloond met een plaats in de volgende ronde (dat kan via de rapids en blitz uiteraard ook nog), maar je krijgt er een rustdag én een bonuspunt voor de GP-stand voor! Lijkt me toch extra de moeite waard om daarvoor te strijden.
De uitzondering is Maxime Vachier Lagrave, die in Riga 3 en in Hamburg 2 bonuspunten meenam door overwinningen in de matches over twee klassiek partijen. Hij staat in het klassement tweede achter Grischuk en lijkt nu voorzichtiger te spelen. Hij is nog niet zeker van plaatsing voor het kandidatentoernooi, maar als hij van Andreikin wint komt dat wel een stuk dichterbij.
Tot nu toe slechts 4 van de 28 normale partijen in een beslissing geëindigd, van mij mogen ze die knock-out onzin zo snel mogelijk afschaffen.
Wei Yi zelfs in de finale zonder ook maar één “echte” partij te hebben gewonnen 🤮
Ik geef je helemaal gelijk. Deze vorm van de Grand Prix geeft net als in de vorige edities veel te veel remises. Ook is het niet leuk dat je al zo snel uit het toernooi kan vallen, zoals Giri helaas overkwam. Misschien is een poule systeem een goed alternatief, waarbij overwinningen extra punten opleveren in de poule en voor de Grand Prix eindstand. Dus 4 dubbelrondige poules, waarvan de winnaars zich plaatsen voor de eveneens dubbelrondige finalepoule. Zo’n soort opzet zie je bij veel sporten.
Goed plan, Wim! Je kunt voor een volgende GP-cyclus 16 toppers nomineren, die net als nu in vier evenementen tegen elkaar uitkomen, maar dan in elk evenement met vier poules van vier spelers, die in hun poule een dubbelrondige vierkamp spelen. En in ieder evenement een andere groepsindeling. Voor een overwinning krijg je 2,5 punt en voor een remise 1 punt. Voor iedere winstpartij 3 punten, zoals tot een paar jaar geleden bij de London Chess Classic werd toegepast kan ook, maar ik vind het wat erg zwaar wegen. Na vier evenementen een klassement opmaken en de top vier gaat naar de GP-finals voor een dubbelrondige vierkamp waarin twee tickets voor het kandidatentoernooi zijn te verdienen.
Het wiel hoeft niet opnieuw te worden uitgevonden. Al 160 jaar geleden bestond er een eenvoudige remedie tegen salonremises (en remises in het algemeen) in knock-out toernooien, die hier op neer kwam:
Een remise werd niet beschouwd als een geldig resultaat. Aansluitend moest onmiddellijk met een nieuwe partij worden begonnen, en als die ook in remise eindigde, werd er ook een derde partij gespeeld. En een vierde, een vijfde, en zesde, enzovoort. Net zo lang tot er een beslissing viel. Ja, dat kan dan nachtwerk worden. Soit.
Dit lijkt mij nog steeds een perfect systeem om ongefundeerde remises te voorkomen. Het heeft immers geen nut om een gelijke of zelfs betere stand remise te geven. Er volgt dan direct een nieuwe partij.
@ Peter Huisman Je hebt mijn idee goed begrepen. Elke overwinning zou in mijn optiek ook moeten meetellen in het eindklassement van de Grand Prix. Ik denk dat het wel goed zou zijn als de top vier zich plaatst voor het kandidatentoernooi. Plaatsing op rating zou afgeschaft moeten worden, want spelers met een hoge rating kunnen teveel op remise spelen, omdat ze geen ratingpunten willen verliezen. En ook geen wild card, want die kan leiden tot het deelnemen van een schaker aan het kandidatentoernooi, die daarvoor weinig hoeft laten te zien. Dan houden we verder de finalisten van de World Cup en de winnaar van de Grand Swiss. Toch jammer dat ik niet tot voorzitter van de FIDE ben verkozen!
OK, we schrappen de GP-finals en we laten de top 4 van het klassement na vier GP-evenementen meteen toe tot het kandidatentoernooi. De wild card heeft al genoeg stof tot discussie gegeven en de gemiddeld hoogste rating over de laatste 12 ratinglijsten (= 1 jaar) blijkt ook niet op te leveren wat men vooraf had gehoopt, namelijk dat daar de “beste van de laatste 12 maanden” uit rolt. Dus die twee plekken kunnen best sneuvelen ten faveure van de nummers 3 en 4 van de GP. Mijn idee voor een Final 4 was gebaseerd op de Grand Chess Tour, met de finale in London, hoewel dat vrijwel meteen na Kolkotha toch ook geen Nobelprijs voor Logistiek waard bleek.
En verder sluit ik me aan bij de campagne “Wim for President”! 🙂