Young, gifted and black and white
De laatste zaterdag van het jaar staat voor menig Noord-Hollandse schaker in het teken van het viertallentoernooi van Schaaklust. Daarvoor moeten ze wel naar Andijk rijden, maar dat is voor een aantal spelers van Santpoort, Chess Society Zandvoort, De Vennep (Nieuw-Vennep), Pegasus Amstelveen (‘KLM’ is begin dit seizoen uit de naam verdwenen) en zelfs het Friese Emanuel Lasker (Sint Jacobiparochie) geen bezwaar. Ze nemen het op tegen veel Westfriese toppers, van wie Daan Geerke, Yong Hong de Rover, Danny de Ruiter en Jos Vlaming de beste zijn. Het kwartet van De Waagtoren uit Alkmaar wint alle – zes – wedstrijden.
Twintig teams melden zich in de cultuurzaal van dorpshuis Centrum bij de organisatie. Het inschrijfgeld bedraagt een tientje per deelnemer, die in ruil daarvoor na twee ronden mag aanschuiven bij de lunch, bestaande uit soep naar keuze, een broodje kroket, een broodje ham of kaas en koffie of thee. En in het bedrag is een hoop gezelligheid en hilariteit inbegrepen.
Het oudejaarstoernooi van Schaaklust heeft ondertussen een mooie traditie opgebouwd. Tot de millenniumwisseling ging het om de snelschaaktitel van Westfriesland die ooit eens door een baron is veroverd. Eind 1959 was Wolfgang Onno Camstra baron Thoe Schwartzenberg en Hohenlansberg komen aanwaaien bij Caïssa (Hoorn), waar hij één seizoen meespeelde in de clubcompetitie. Clubgenoten haalden hem over om mee te gaan naar ‘dat leuke toernooi in Andijk’. Zijn sterkte was niet bekend. Thoe Schwartzenberg haalde de finalezeskamp en versloeg daarin vijf Andijkers: Ben van den Braber, Jan Dekker, W.H. Vriend, Wim Gutter en Siemen de Vries. De kersverse snelschaakkampioen was een gerenommeerd speler van het Bussums Schaakgenootschap en bij BSG beter bekend als ‘Wolf’. Als nationale subtopper reisde hij voor alle bondswedstrijden van Hoorn naar Bussum.
Toen de belangstelling voor het snelschaken minder werd, maakte Schaaklust er een viertallentoernooi van. Met als leuke bijkomstigheid dat je voor een opgegeven team een naam moest bedenken. Eind 2010 zegevierde GVW, het Genootschap Van Wouter. Oud-Aartswoud-topper en regelmatig deelnemer Wouter Waagmeester was naar Amersfoort verhuisd en daar lid geworden van Schaakgenootschap Amersfoort. Hij had zijn clubgenoten Arjan Tissink, Hans van Doorn en grootmeester Matthew Sadler meegenomen naar Andijk.
Twee jaar later kreeg het evenement opnieuw een internationaal tintje met de deelname van David Garceran Nieuwenburg – oprichter van Caissa Chess Club Hong Kong – en zijn kinderen Miguel Angel en Mei Jing. Ze waren op familiebezoek in Rotterdam en wilden een schaaktoernooi in Nederland meepakken. Davids vader Miguel Angel Garceran Wang completeerde het team. En op deze laatste zaterdag van 2019 geeft Nizar Alayoubi, de Syrische speler van Caïssa-Eenhoorn (Hoorn), acte de présence.
Hij vertolkt een van de twee hoofdrollen in de bizarre ontknoping van de wedstrijd Caïssa-Eenhoorn – Aartswoud. Bij een stand van ½-1½ staat Sernin van de Krol verloren tegen de talentvolle David Verweij. In zijn openingswoord heeft mede-organisator Cor Gorter gezegd dat bij een onreglementaire zet van zijn opponent een deelnemer winst kan claimen. Sernin heeft een dame achterstand en geeft met zijn enige stuk, een loper, schaak. Als David dat niet opheft, kan de gelijkmaker op het wedstrijdformulier. Vervolgens staat ook Davids vader Michel gewonnen. Met een stuk en drie pionnen meer tegen Nizar bedenkt hij een slotaanval door met een paardvork een gepende loper aan te vallen. Dat verschaft de Syrische schaker de gelegenheid om een dameschaak te geven. Als de witte koning niet in de verdediging kruipt maar naar het centrum gaat, zit er opeens een mat in drie in de stelling. Familieschaak in optima forma. In plaats van een ½-3½ uitslag wordt 2½-1½ de eindstand.
Veel ploegen zijn aan elkaar gewaagd, maar dat geldt niet voor De Waagtoren dat alles wint. Hert verschil met de nummer 2 (Het Schaakkasteel) is drie punten, net zoveel als het verschil tussen de nummers 2 en 9. Yong Hoon de Rover en Danny de Ruiter zijn vaak naar Andijk gereden. De titelhouders van de Alkmaarse schaakvereniging De Waagtoren vormden diverse keren de helft van de vriendenploeg van Tom Balla die steevast op de eerste plaats eindigde. Zonder de teamleider van Caïssa-Eenhoorn lukt het ook. Met hun clubgenoten Daan Geerke en Jos Vlaming zijn ze oppermachtig.
Het viertallentoernooi van Schaaklust kent een goede bezetting. Twintig teams nemen het met zes ronden rapidschaken tegen elkaar op. De beslissende wedstrijd is in de vierde ronde, waarin het Alkmaarse kwartet met 2½-1½ te sterk is voor Het Schaakkasteel, bestaande uit de tweelingbroers Bas en Daan Haver, Wim-Laurens Gravemaker (alledrie van Santpoort) en Richard Schelvis (De Wijker Toren, Beverwijk).
Daarmee neemt De Waagtoren drie punten voorsprong op de grootste concurrent die een ronde eerder 2-2 had gespeeld tegen Vrienden van Bakkum. Beide ploegen zegevieren ook in hun laatste twee duels, waardoor De Waagtoren eerste wordt met de score van honderd procent ( 12 punten) en Het Schaakkasteel tweede met 9 punten. De Onderdanen van Toine (de Aartswoud-spelers Marc Helder, Jeroen Bakker, Jessica Stratmann-Koning en van Caïssa-Eenhoorn Sjoerd Kelder) legt met 8 punten beslag op de derde plaats.
Danny de Ruiter wint al zijn partijen, net als Pieter Hopman (Effe Kijke, uit Purmerend). Bas Haver heeft vijf uit vijf, maar wordt in de slotronde verslagen door Hopman.
Schrijver dezes is chauffeur voor de Caïssa-Eenhoorn-talenten Mason Brouwer, Jelle de Jong en Kevin de Rooij. We noemen ons Young, Gifted and Black and White, een samenvoeging van de reggaehit ‘Young, gifted and black’ van Bob & Marcia (favoriet nummer van de chauffeur) en de beide schaakkleuren. Jong en begaafd zijn de drie jeugdspelers zeker en ondanks sterke tegenstand eindigen we keurig in de middenmoot. Wie reggae zegt, zegt Caraïben en wie Caraïben zegt, zegt ananas. Bij de prijsuitreiking mogen we naar voren komen voor een verrassingsprijs. En die is voor elk van de vier spelers… een ananas.