Tata in de media (1) : Anish Giri optimistisch naar Wijk aan Zee
Als de kwalificatieregels voor het WK-kandidatentoernooi anders waren geweest, had Anish Giri zich ook geplaatst. Dat zegt hij in een interview met Robèrt Misset in de Volkskrant aan de vooravond van het Tata Steel Chess Tournament. Verder spreekt hij over zijn openingsvoorbereiding met computers, het combineren van Wijk aan Zee met het kandidatentoernooi en over zijn toekomst.
Anish Giri met Jorden van Foreest tijdens de ‘Tata-meet and greet’ in het PSV-stadion, deze week.
Het interview verscheen vandaag. Hieronder enkele citaten.
Giri bereikte het WK-kandidatentoernooi, Maxime Vachier-Lagrave niet.
“De Grand Prix was een ramp, maar ik heb mijn doelen bereikt. In Shenzen won ik eindelijk een toptoernooi, het was ook een mentale kwestie. Je zag het bij Vachier-Lagrave die telkens een kans miste om zich te kwalificeren voor het kandidatentoernooi. Het werd onbewust een psychologisch spel, een barrière in zijn hoofd. Of hij de plek bij het kandidatentoernooi meer verdiende dan ik? Sommige mensen vonden het oneerlijk dat ik me op basis van mijn rating over 2019 wist te plaatsen. De kwalificatie is veranderd, maar bij elke andere regel zou ik ook bij de acht spelers voor het kandidatentoernooi hebben behoord.”
Wil Giri met het oog op het kandidatentoernooi zijn openingsgeheimen wel prijsgeven in Wijk aan Zee?
“Het kan ook voordelig uitpakken. Ik wil plan B spelen in Wijk aan Zee en soms is dat beter dan plan A. Ik ontdekte tijdens diverse rapidtoernooien dat zelfs een slecht idee rendement kon opleveren. Ik ben benieuwd hoe ver ik kom met deze aanpak, al wordt het lastig wanneer Carlsen en Caruana hun plan-A inzetten tegen mijn plan B.”
Niet in Wijk aan Zee spelen heeft Giri geen moment overwogen. Daaraan voegt hij toe:
“Schakers zijn bijgelovig. Caruana won het kandidatentoernooi in 2018 nadat hij slecht had gespeeld in Wijk aan Zee. En dus kiest hij dezelfde route, al verwacht ik niet dat Fabiano net zo slecht wil spelen als twee jaar geleden.”
Over voorbereiding met computers die steeds sterker worden:
“Je krijgt als schaker steeds meer informatie, maar de analyses verlopen ook sneller door de kracht van de computer. In 2010 zou je tien dagen nodig hebben voor een diepgaande analyse van een stelling. Twee jaar geleden kostte het twee dagen en tegenwoordig heb je de oplossing in een half uur gevonden. Zelfs varianten die al duizenden keren zijn gespeeld krijgen door de zich telkens vernieuwende schaakcomputer een andere dimensie.”
Over zijn toekomst:
“Een tweekamp met Carlsen is de gedroomde stimulans in mijn loopbaan. Van uitdager tot wereldkampioen; die stap is niet uit te drukken in prijzengeld of Elo-punten. Ik weet dat Caruana, Ding en Nepomniatsjtsji het kandidatentoernooi kunnen winnen. Maar ik zie mijn weg naar de eindzege en daarmee een WK-match voor me, ik weet op welke gebieden in het schaakspel ik beter ben dan mijn tegenstanders. Al zal ik ook de wind in mijn rug nodig hebben.”
Ik heb het interview gelezen, en Giri zegt veel dingen waar ik me wel in kan vinden. Echter, van één uitspraak (“Ik vind het vreemd dat Nepomniatsjtsji zich op het laatste moment terugtrok. Typisch divagedrag, hij wil laten zien hoe bijzonder hij is.”) hoop ik maar dat Misset het verkeerd heeft verstaan/begrepen/opgenomen heeft. Nepomniatsjtsji heeft afgezegd omdat hij oververmoeid was, en dat was te begrijpen. Hij heeft een uitzonderlijk drukke tweede helft van 2019 achter de rug, wat hem na zware strijd uiteindelijk een plekje in het Kandidatentoernooi heeft opgeleverd. Een aantal toppers liep in november en december werkelijk op de laatste benen. Giri liet evenementen lopen (Grand Swiss Open op Isle of Man), omdat hij zich hoopte of meende te kunnen kwalificeren op basis van zijn rating, en vooral niet teveel punten wenste te verspelen bij een minder goed resultaat. Dat is zijn goed recht, en het heeft ook goed voor hem uitgepakt, maar met die strategie in het achterhoofd lijkt me dat juist Giri de keuze van Nepomniatsjtsji zou moeten kunnen begrijpen. Maar de interviewer van de Volkskrant was Misset, en geen Gert Ligterink, dus wie weet een kwestie van lost in translation…
Ik vind wel dat Giri zich terecht op rating geplaatst heeft voor het kandidatentoernooi, want hij staat qua rating al jaren heel hoog op de lijst. Maar hoe had hij zich kunnen plaatsen, als het zoals in de jaren van de interzonale toernooien vanaf 1950 tot in de jaren ’90 niet op rating mogelijk was geweest. In de Grand Prix series drie keer in de eerste ronde uitgeschakeld en in de World Cup in de derde ronde. Denkt hij dat hij de Grand Swiss wel zou hebben gewonnen. Maar misschien lees ik het verkeerd en bedoelt hij het toch anders.
Het is leuk dat Giri mee mag doen met het kandidatentoernooi en zijn plaatsing is uiteraard volkomen terecht. Maar zijn kans om het kandidatentoernooi te winnen, schat ik zeer laag in. De kracht van Giri is dat hij nauwelijks verliest. Maar voor een toernooioverwinning zijn een aantal winstpartijen nodig. Plus twee zal wel niet voldoende zijn, en plus drie geeft nog geen garantie. De eventuele tiebreak werkt ook in het nadeel van Giri: er wordt eerst gekeken naar het aantal winstpartijen. Stel dat Giri een wonder verricht en +3 =11 -0 scoort, dan zal hij op tiebreak alsnog verliezen van een speler met score +4 =9 -1, hoewel beiden dan 8,5 punt hebben. Die +4 =9 -1 scoorde Karjakin in 2016 als ik me niet vergis. Giri speelde toen al zijn partijen remise.
Een onzekere factor is nu wel de deelname van de outsider Alekseenko. Tegen hem willen de anderen minimaal 1,5 punt tegen scoren, denk ik, maar dat zal in de praktijk vermoedelijk toch niet eenvoudig zijn.