Na Slag bij Vlissingen ook Slag bij Wijk aan Zee (5 en slot)

 

Pas werd bekend dat het Scheepvaartmuseum in Amsterdam de duurste aankoop heeft gedaan uit de geschiedenis van het museum. Het gaat om twee zeldzame metersgrote tapijten die ontworpen zijn door Willem van de Velde de Oude. Op deze tapijten wordt de Slag bij Solebay getoond. De schilder Van de Velde was bij deze zeeslag aanwezig en legde vanaf een zeilschip de gebeurtenissen vast in tekeningen. Hij was met zijn zoon Willem van de Velde de Jonge (ook zeeslagschilder) verhuist naar Engeland en in dienst getreden van Karel II van Engeland. Zij zijn vooral bekend van hun schilderijen van zeeslagen tijdens de Nederlandse-Engelse Oorlogen. De luitenant-admiraal-generaal van de Nederlandse vloot was Michiel Adriaenszoon de Ruyter. Hij wordt algemeen beschouwd als de grootste admiraal van zijn tijd. Op elfjarige leeftijd ging hij als hoogbootsmansjongen al mee op een oorlogsschip.

Slag bij Solebay (1672), 4,5 bij 3,3 meter, het Britse vlaggenschip Royal James staat in brand

Ontwerp: Willem van de Velde de Oude

De Ruyter is geboren in Vlissingen en daar staat ook een mooi standbeeld op de Vlissingense Boulevard. Het standbeeld is uit 1841.

De Slag bij Vlissingen in 2007

De jonge en in Nederland onbekende schaakgezel Fabiano Caruana kwam op 15-jarige leeftijd naar Vlissingen, de geboortestad van onze zeeheld, om vreedzaam te strijden op de schaakborden van het Hogeschool Zeeland Toernooi in 2007. Op zijn veertiende scoorde hij al zijn derde GM-norm en was dus bij zijn komst al schaakgrootmeester. Zijn doel was de Elo-grens van 2600 te slechten en op weg te gaan naar de 2700-grens. Want Fabiano, met een Italiaanse en Amerikaanse nationaliteit, wilde professioneel schaker worden. Hij zou graag mee willen doen in de B-groep van het Corus-toernooi. Zijn ouders besteedden 40.000 euro per jaar voor training en reizen naar internationale toernooien. Zijn trainers waren tot dan toe GM Alexander Chernin een leerling van de beroemde trainer Mark Dvoretsky, Paul Benkö en Boris Zlotnik. In 2007 was er een sponsor gevonden.

Caruana won, op weerstandspunten, het Hoogeschool Zeeland Toernooi waaraan ook o.m. Tiviakov, oud-wereldkampioen Kasimdzhanov, Zaragatski en Daniel Stellwagen meededen. En bij de dames het Franse talent Marie Sebag en onze Petra Schuurman.

Velen voorspelden toen dat we nog meer van dit talent zouden horen.

Lees ook: 

Wie is Fabiano Caruana?, Sfeerverslag Hoogeschool Zeelandtoernooi 2007, Teun Koorevaar, 9 augustus 2007

Fabiano Caruana, zondagskind, Hans Ree (NRC), 18 augustus 2007

Onthoud de naam Fabiano Caruana, Johan Hut, 18 augustus 2007

Opmars Caruana begon in Vlissingen, Johan Hut, 8 september 2018

De Slag bij Wijk aan Zee in 2020

Terwijl alle ogen gericht waren op Carlsen, Giri en de jonge talenten Van Foreest en Firouzja deed Fabiano Caruana gewoon wat hij moest doen: goed schaken en winnen! Alhoewel hij bij het ingaan van de laatste ronde de Slag bij Wijk aan Zee al gewonnen had ging hij er toch nog eens goed voor zitten en won na 6 uur spelen in 65 zetten van Artemiev, terwijl Carlsen er tegen So een dolletje van maakte met als eindresultaat een zeer snelle remise met bijna alle stukken van het bord. En veel bekijks van diverse grootmeesters rond zijn bord! Ze hadden aan het eind van hun partij meer tijd over dan bij aanvang! De overige partijen van de laatste ronde waren allemaal remise. De helden waren vermoeid en wilden zo snel mogelijk naar de erwtensoep.

Caruana behaalde 10 punten met een hoge score van +7! Carlsen was al blij geweest met +5 maar bleef steken op +3 en is hier zeker niet tevreden mee. Hij is toe aan een periode van rust en zal dit ook zeker nemen. Carlsen complimenteerde Caruana en vond dat hij verdiend winnaar was zeker gezien zijn zeer goede spel in de tweede helft van het toernooi, al won hij onverdiend van Anand in de achtste ronde. Maar een score van 6 punten uit de laatste zeven partijen mag er zijn.

Firouzja had in de vijfde ronde het bootje van Giri doen kapseizen in een mooi positioneel gevecht maar dit lukte hem niet tegen de vier andere kanonniers, Carlsen, Caruana, So en Anand. De eerste toernooihelft zat hij op rozen, de tweede helft op doornen. Hij verloor de strijd tegen de toppers door gebrek aan kennis en ervaring op dit niveau en kende zijn plaats weer. Natuurlijk geen schande, zeer leerzaam voor hem en hij speelde een goed toernooi.

Naast verlies tegen Firouzja wist Giri alleen te winnen tegen nummer laatst Kovalev. Elf remises weer, hij zal wel met zijn hoofd bij het komende kandidatentoernooi geweest zijn. Hopelijk zien we daar een vlammende en beter presterende Anish. Hij wil Magnus naar de kroon steken.

Jorden van Foreest speelde een geweldig toernooi en eindigde, onverwacht, op de vierde plaats boven Anish Giri. In de laatste ronde moesten ze tegen elkaar en Jorden wist fraai het op remise te houden. Zoals al eerder vermeld is Jorden nu de top100 binnen gestormd en is hij op weg naar de 2700-grens.

Onze ‘Willems’ heten Alina en Pia

Waar de Van de Veldes de zeeslagen vastlegden in tekeningen en schilderijen werd de Slag bij Wijk aan Zee op de gevoelige plaat vastgelegd door Alina en Pia. Alina l’Ami is de toernooifotograaf (en ook fotograaf van Chessbase). Zij heeft weer prachtige foto’s gemaakt. De mooiste vond ik die van Sopiko (de vrouw van Anish) met hun zoontje, de 3-jarige Daniel. Kijk eens naar zijn grote Tata Steel Chess 2020 badge!

De driejarige Daniel Giri als gast, hij hoopt dat zijn vader eerste of tweede wordt

Bron: Tata Steel Chess Tournament, foto Alina l’Ami

 

Veel remises went nooit

Jammer dat het aantal remises niet (substantieel) afnam. De Masters hadden 64% remises en de Challengers 57%. Bij de Masters speelde de wereldtop de meeste remises. So en Giri ieder 11x, Carlsen 10x en Anand 9x terwijl je betere resultaten van hen zou mogen verwachten. Alleen Caruana presteerde conform zijn tweede plaats op de wereldranglijst! Hij staat nog maar 20 ratingpunten achter Carlsen. Giri is even uit de toptien.

Alhoewel de meningen verschillen is 64% remises in zo’n deelnemersveld wel erg hoog. Natuurlijk waren er ook mooie remises bij waarvoor hard is gestreden. Of moeten we er maar aan wennen dat dit percentage normaal is in deze digitale tijd. Of spelen de heren (te)veel en (te)veel tegen elkaar?

Aan het komende kandidatentoernooi doen allemaal 2700+ spelers mee. Zou het percentage remises dan nog hoger uitkomen? Volgens velen gaat de strijd tussen Caruana en Ding. Een gezegde luidt: ‘Als twee honden vechten om een been dan …’. Het belooft een spannend toernooi te worden.