Charlois Europoort – BSG 5½ – 4½ (verslag BSG)

Achteraf misschien wel de kampioenswedstrijd, al moeten er nog een paar belangrijke wedstrijden gespeeld worden. Charlois Europoort werd kampioen in 1969 en 1973 (beide keren met een zeer jonge Cor van Wijgerden) en in 2015, met Loek van Wely en Erik van den Doel. Lukt het dit seizoen voor de vierde keer? In een kort eerder verslag schreef ik (Johan Hut) al dat we nog zaten te wachten op de verslagen van de clubs. Het zij Lars Ootes (BSG) vergeven, want het verslag is er nu met uitgebreide analyses. Dat vroeg natuurlijk wat tijd.

Op een verrassend zonnige dag stond de kraker tegen Charlois Europoort op het programma. Beide teams wisten in de meesterklasse te verassen met een perfecte score. Een overwinning zou zowel BSG als Europoort een goede boost geven om voor het kampioenschap te gaan.

Bij aankomst in de Rotterdamse schoollocatie was nog weinig te merken van een dodelijke pandemie veroorzaakt door een nieuw type coronavirus die door veelvuldige, random gegenereerde mutaties een stabiele aanhechting aan de menselijke mucosa (slijmvlies) heeft ontwikkeld. Alsof een nieuwe schaakopening, laten we zeggen een opening zoals 1.e3, viraal door de schaakwereld aan het gaan is.

Een van mijn weinige verstandige moves op de speeldag was de elleboogshake om mijn teamgenoten te begroeten. Natuurlijk was het doel om geen disrespect af te geven, dus mijn openingszet zou een goed gecalculeerde moeten zijn.

Al snel na de start van de wedstrijd was het duidelijk dat de teams aan elkaar gewaagd waren. Zowel wij als Europoort hadden een gemiddelde rating boven de 2400. Met een interessante bordvolgorde probeerde Europoort daar nog een stuk voorbereidingsverwarring bovenop te gooien. Als resultaat was er geen enkele partij klaar voor het derde uur. Elke wedstrijd zou kunnen afstevenen op een tijdnoodduel.

Wie als eerste klaar was, dat mag Joost weten. Maar hieronder een plausibele volgorde van de wedstrijd.

Lees verder op de website van BSG.