“Geiten en ander klein leed” door Manuel Nepveu
Het was een buitengewoon aardig idee van de grote Magnus om een internettoernooi te houden met een keur van de sterkste GMs ter wereld. Acht kanonnen spelen tegen elkaar minimatches van vier rapidpartijen, waarna de sterkste vier via een afvalsysteem om de eerste plaats gaan strijden. Als een minimatch gelijk eindigt komt er een Armageddonpartij om te bepalen wie de match wint. Magnus heeft al bij voorbaat aangegeven de concurrentie te willen verpletteren, alsof dat niet vanzelf spreekt. Op het moment dat ik dit schrijf zitten we zo’n beetje halverwege en de wereldkampioen is hard op weg om zijn woord gestand te doen. Wanneer u dit leest is een en ander definitief duidelijk.
Het geheel is te volgen op magnuscarlsen.com, elke dag klokke vier. Het geheel wordt becommentarieerd door enkele vaste commentatoren als Svidler, Gustafsson, Trent en er zijn ook gasten die hun licht laten schijnen over wat er op de borden gebeurt. Wat mij steeds weer opvalt is dat de Rus Peter Svidler zo goed Engels spreekt en soms woorden gebruikt die ik toch echt moet opzoeken in mijn woordenboek. Heeft hij soms Engels gestudeerd? Het mag dan zo zijn dat het Engels sinds de tweede Wereldoorlog de “lingua franca” is die door iedereen min of meer gesproken moet kunnen worden, maar dat wil niet zeggen dat iedereen daar even goed in slaagt. Svidler duidelijk wel.
Er is me bij het commentaar ook wat minder leuks opgevallen. Svidler en medecommentator Jan Gustafsson proberen zoveel mogelijk zakelijk commentaar te geven, maar de andere reguliere medecommentator, Lawrence Trent, kan klaarblijkelijk de verleiding niet weerstaan om te gaan “geiten”. Zeker bij partijen waarbij de gebeurtenissen snel op elkaar volgen is dat ronduit hinderlijk. Ik wil graag kort en krachtig geïnformeerd worden over wat er op de borden nu eigenlijk gebeurt en dan helpt het niet dat Trent gebbetjes zit te maken die vooral op “inside information” berusten en dus voor outsiders zinloos zijn. Het op de hak nemen van Peter Svidler is misschien een keer leuk, maar dan moet het kappen. De vaste gastcommentator “Sasha” Grisjtsjoek geeft commentaar met een droog soort humor. Ook humor, maar zonder te “geiten”. Zo kan het dus ook.
Er is nog ander klein leed: het presteren van Anish Giri tot nu (26/4) toe: Neêrlands hoop in bange dagen doet het niet lekker. De commentatoren beweren bij hoog en bij laag dat hij alles weet van de openingen en dat hij een verdomd sterk schaker is, maar het komt er niet uit. Volgens mij – al ben ik dan maar een heikneuter – ook niet voor het eerst. Rekening houdend met de serieuze mogelijkheid dat zij niet onhoffelijk willen zijn voor de camera: wat zouden zij nu echt van hem denken? Enfin, we gaan zien hoe hij het verder doet. Zet ‘m op, kaaskop!
Naschrift: enkele uren nadat ik dit stukje ingeleverd had, gaf Giri de magnifieke Magnus zijn vet. Wauw!
