Vincent Keymer, het Duitse talent
Tegenwoordig gaat er in de schaakwereld terecht veel aandacht uit naar de prestaties van Alireza Firouzja, die vaak als ’the next big thing’ wordt gezien. Iets minder bekend bij het Nederlandse publiek is het Duitse talent Vincent Keymer. Hij speelt reeds 2 jaar in Wijk aan Zee mee bij de Challengers, maar viel daar niet in extreme mate op. Wel is hij bekend van zijn sensationele winst tijdens GRENKE Chess Open 2018, waar hij de hoofdprijs mee wist te pakken. Tja, als je dat kunt en daarbij een Richárd Rapport achter je laat, dan kun je wel wat. Vincent combineert het schaken met zijn school, en is daarom wat minder zichtbaar in de toernooiarena dan Firouzja. De coaching van Keymer is door Peter Leko ter hand genomen.
Recent heeft Keymer meegedaan aan het Biel Chess Festival, waarvan ik later misschien nog eens een verslag hoop te schrijven. In dit artikel wil ik een ander, online gespeeld toernooi behandelen: een kwalificatietoernooi uit de Chess24 Banter Series. Het toernooi werd gespeeld volgens een knock-outformule, waarbij de speler die het eerste 4,5 punt haalde naar de volgende ronde ging. De tijdcontrole was 3 minuten, vermeerderd met 2 seconden increment per zet. Net als in de Banter Blitz Cup moesten de deelnemers tijdens het spelen van hun snelschaakpartijtjes commentaar geven op hun zetten. Dit commentaar is bij veel spelers overigens best wel leerzaam; ik kan het van harte aanbevelen. Keymer liet in dit toernooi goed spel zien, en daarom neem ik hier met behulp van zijn eigen commentaar een aantal partijtjes onder de loep.
Ronde 1: Keymer (2568) 4,5 – 0,5 Bacrot (2673)
In de eerste match kwam Keymer uit tegen tophonderdspeler Étienne Bacrot, die in 2005 het gehele jaar door bij de beste tien van de wereld stond. Toch werkelijk geen pannenkoek, deze Fransman, maar hij kwam er in deze match niet aan te pas. Misschien was de tweede partij wel de meest analysewaardige partij van de match:
Na twee keer de onderliggende partij te zijn geweest, leek er in de derde partij een grote kans voor Bacrot aan te komen. Hij bevond zich de gehele partij in een gemakkelijke stelling. Die had hij juist bedorven toen deze stelling (Bacrot wit) op het bord stond:
In de vierde partij vluchtte Bacrot, die langzamerhand toch een keer moest winnen, in een schrale Leningrader variant van het Hollands. Keymer had er weinig moeite mee.
Na dit debacle stevende de vijfde partij op een remise af. Er was echter nog één curieus moment (zwart aan zet):
Ronde 2: Keymer (2568) 5 – 1 Huschenbeth (2612)
De tweede ronde was voor Keymer een tweekamp met zijn landgenoot Niclas Huschenbeth. Deze doet wat dingetjes voor Chess24 en is al jaren een van de sterkste Duitse grootmeesters. Een tricky tegenstander dus, maar Keymer won opnieuw dominant.
Misschien was de eerste partij wel de spannendste. Ik heb die partij voor u geanalyseerd.
In de tweede en derde partij volgden kansen voor der Niclas. Uit beide kansen haalde de arme Huschenbeth in totaal slechts 0,5 punt…
In deze stelling heeft Keymer net 25…Dc5+ gespeeld. Waarschijnlijk zijn laatste truc, want wit heeft al een vork in de stelling gevlochten en dit schaak moet eenvoudig op te lossen zijn. Wel is enige oplettendheid geboden, want Lc4 dreigt onder omstandigheden de witte dame op te sluiten. Welke van de mogelijke oplossingen biedt (of bieden) wit inderdaad eenvoudig een kwaliteit meer bij goede stelling?
Na deze ramp ging het bergafwaarts bij Huschenbeth. In de vierde partij bezweek hij op het eind onder Keymers druk, in de vijfde partij verprutste hij remisekansen en in partij zes kwam hij er in het geheel niet aan te pas.
Ronde 3: Keymer (2568) 2,5 – 4,5 Narayanan (2618)
In de finale kwam Keymer uit tegen Narayanan. Deze finale ging niet soepel bij Vincent. In de eerste partij blunderde hij mat in een stelling waarin hij over minimaal remise beschikte. Een moeilijke stelling in de tweede partij werd dan wel weer naar remise gespeeld. Narayanan maakte vervolgens het spel in de derde partij, nam iets teveel risico maar kwam ermee weg doordat Keymer niet de juiste afstraffing vond. Keymer dicteerde de vierde partij en stond totaal gewonnen, toen hij opnieuw een mat blunderde. Narayanan had hierna slechts nog één punt nodig, en ondanks twee nederlagen in de vijfde en zesde partij bereikte hij de score van 4,5 punten zonder al te veel problemen.
Narayanan ging dus door naar het hoofdtoernooi, maar Keymer demonstreerde tijdens deze kwalificatie in elk geval dat we nog veel meer van hem gaan horen!
De damevangst in Keymer-Bacrot deed me denken aan Ilescas-Sadler (Linares, 1995) waarbij zwart een paard offerde op a5. Met dank aan het meesterwerkje van Richard V!
Je bedoelt ‘My horse for a kingdom’, het meesterwerkje dat de derde Richard over Shakespeare schreef?