Over periodes van rust
Het zijn rare tijden. Ik bedoel, als je vaak zegt dat het rare tijden zijn, wordt het een cliché. Maar het is aan de andere kant ook raar om niet te zeggen dat het rare tijden zijn. Rare tijden.
Wat ook raar is, is dat we zeeën van vrije tijd hebben gekregen maar dat er geen officiële schaakpartijen meer gespeeld worden. Je zou kunnen denken dat dat de tijd geeft om flink aan de schaakstudie te gaan – en ondertussen online interessante partijen te spelen. Voor mezelf echter geldt dat ik me op internet bij lange na niet zo kan motiveren om te presteren – laat staan dat ik me thuis kan opladen om te studeren. Ik heb mezelf dan ook even een sabbatical gegeven zolang er niet fysiek geschaakt wordt: geen of nauwelijks schaakstudie en slechts af en toe meedoen aan een van de vele online toernooien die nu georganiseerd worden.
Begin Corona kreeg ik echter een recensie-exemplaar van ‘The Modernized Sveshnikov’ in de bus. Thinkers Publishing mag openingen graag moderniseren (zie bijv. deze recensie), maar dat mag in dit geval ook wel: het was onderwerp van de theoretische discussie in de laatste WK-match. Tot voor kort was ik er echter niet aan toegekomen om dit boek goed te lezen. De Sveshnikov draait toch meer om concrete varianten dan om abstracte ideeën en dat betekent dat zo’n boek minder geschikt is om te bestuderen tijdens een periode van rust.
Aan het werk van Ris heeft het niet gelegen: hij heeft een uitgebreide studie van de opening gemaakt en dat toont zich in het 336 pagina’s tellende boek. Ik heb zijn kennis van de opening eerder aan den lijve ondervonden: op een jeugd-NK versloeg hij mij met wit al eens geruisloos in een Sveshnikov. Ook nu lijken zijn aanbevelingen hout te snijden, ondanks dat hij niet altijd de meest gangbare zetten aanraadt. Zo blijkt hij in dit boek een fan te zijn van de zet Pc6-e7, zowel in de positionele hoofdvariant (met 9.Pd5 en 11.c3) als in de ‘moderne hoofdvariant’ met 7.Pd5 (de hoofdzet van Caruana in de WK-match).
Wat ik in dit boek wel miste, was een algemene inleiding op de opening zelf. Als je het mij vraagt zou elk boek over de Sveshnikov op zijn minst iets moeten vertellen over de strijd om het veld d5, wat zwart met zijn vijfde zet …e7-e5 ernstig verzwakt. Met die achtergrondkennis zijn de openingszetten namelijk een stuk beter te begrijpen en dus te onthouden. Verder vielen me toch wel een aantal slordigheden op, zowel tekstueel als typografisch. Het bizarre voorwoord van Loek van Wely is ook het vermelden waard: Loek schrijft een verhaal dat voor intimi misschien leuk is, maar dat Robert tussen de regels door eerder afbrandt dan aanprijst.
Al met al is dit nieuwe boek over de Sveshnikov een gedegen werk, maar vooral interessant voor mensen die al aardig bekend zijn met de Sveshnikov en nu behoefte hebben aan een update van de theorie. Ik zet het boek in ieder geval voor nu weer in de kast: wellicht dat het na mijn sabbatical weer tevoorschijn komt!
| Boek: The Modernized Sveshnikov
Auteur: Robert Ris Uitgeverij: Thinkers Publishing Jaar van uitgave: 2020 Aantal bladzijden: 336 |
