De eeuwige tweede
HWP Sas van Gent wint twee keer kort na elkaar de zondagse Teambattle op Lichess. U heeft er alle belang bij om ons zo snel mogelijk af te stoppen.
De Fransman Raymond Poulidor (1936 – 2019) was een uitstekende wielrenner met heel wat grote wielerklassiekers op zijn palmares. Toch zal men hem het best herinneren voor een niet-gebeurtenis: in 14 deelnames kon Poulidor nooit de Ronde van Frankrijk winnen. Acht keer stond ‘Poupou’ in Parijs op het podium, telkens nipt verslagen door zijn grote rivalen van die tijd, Jacques Anquetil en Eddy Merckx.
HWP, een amalgaamploeg die de onmogelijke culturele verschillen tussen Vlamingen en Hollanders probeert te overbruggen door sportief succes, zoals een huurlingenleger bij elkaar wordt gehouden door plunderingen en een billijke verdeling van de oorlogsbuit, verging het acht weken lang net zo. In acht Teambattles bleef HWP maar liefst zeven keer op het tweede trapje steken, tot wanhoop van het bestuur, de spelers en de regionale sportpers. In sportaangelegenheden is de tweede plaats de meest ondankbare. De bittere pil van de ontgoocheling kan slechts verguld worden door ruime financiële compensaties. U begrijpt meteen waar het schoentje knelt.
Om aan dit euvel te verhelpen, werden de grote middelen niet geschuwd. Zo bracht onze ploegkapitein een geheim wapen in stelling: een zeer sterke IM die ons spijts zijn belangrijke familiale verantwoordelijkheden naar de zege zou voeren. De inzet van een nieuwe voorman bleek ijdele hoop. Onze ‘Principatibus’ keerde snel naar de knusse gezelligheid van zijn woonkamer terug toen hij bij zijn eerste onfortuinlijke aantreden van valsspelen werd beschuldigd.
Vervolgens gooiden we het over een andere boeg. Bij de volgende deelname mikten we op een zo breed mogelijke mobilisatie van HWP’ers. En alhoewel de enthousiaste inzet van ervaren en minder ervaren internetschakers hartverwarmend is, blijft toch het feit dat enkel de tien hoogste scores meetellen in de finale rangschikking. De andere ploegen komen misschien niet in zo’n grote getale opdagen, maar komen kwalitatief toch erg sterk voor de dag.
Een laatste kritische analyse bracht aan het licht dat de negatieve sfeer in het wekelijkse videogesprek onze resultaten ongunstig beïnvloedde. Zo moest ondergetekende het maar al te vaak ontgelden, omdat hij geen loper van een paard kan onderscheiden. Van hogerhand kwam dan ook de instructie om een meer opbouwende, positieve, ‘feel good’ stemming te creëren in de Skype-chat. Het moet gezegd; een constructieve houding gaat de ene persoon al beter af dan de andere. Het verbaast je soms met wat voor autoritaire karakters je een ploeg deelt.
Ondanks de hierboven beschreven inspanningen mocht het allemaal niet baten. HWP bleef de tweede plaatsen aan elkaar rijgen. Tot plots…
Thriller
In de Teambattle van 22 november kon HWP Sas van Gent eindelijk de ban breken. In de laatste seconden wipten we over onze vaste kwelgeesten, het Leidsch Schaakgenootschap. Zoals elke week hadden we het podium steeds in het vizier, maar de Leidenaars gingen nog net iets verwoeder van start en namen een ruime voorsprong. Pas in het laatste kwartier kwamen de scores dichter bij elkaar en beseften we dat er een stunt mogelijk was. Het zou ons wat ver voeren om een volledig overzicht van de gebeurtenissen te geven, maar ik wil er één moment uitlichten.
Johan Derksen (2602) – Koen Leenhouts (2460)
In deze positie staat zwart natuurlijk volledig gewonnen, maar wit kan nog wat tegenspartelen. De opgave van de witspeler, in de absolute slotseconden van de competitie – een voorbeeld van fair play – was echter van grote betekenis. Deze leverde ons immers de 4 punten op die nodig waren om LSG te verschalken. Daarmee is de stelling van J.H. Donner, dat je op de hulp van anderen moet rekenen om een toernooi te winnen, alweer bewezen.
Einmal ist keinmal
Een dergelijke triomf in extremis zorgt natuurlijk voor een gloed die nog lang blijft nazinderen. Hoewel we in de Teambattle van 29 november LSG nog goedhartig de eerste plaats gunden (HWP: 2de), zoals Caesar clementie verleende aan zijn gijzelnemers, was het vorige week weer prijs. Ditmaal drukten de Vlaamse Zeeuwen en de Zeeuwse Vlamingen van begin tot eind hun stempel. Onze topspeler Thibaut Maenhout haalde ook nipt het individueel klassement binnen.
Zo’n ruime zege geeft natuurlijk te denken. Zal er nog een ploeg in staat zijn om ons af te stoppen? Is er iemand die onze van zelfvoldaanheid druipende grijns nog kan ombuigen? Ik wil iedereen in ieder geval van harte uitnodigen om aan de laatste 3 Teambattles van het seizoen deel te nemen. Grijp uw kans om HWP opnieuw naar zijn eeuwige tweede plaats te verwijzen. Het is een (hopelijk) tijdelijk surrogaat voor het echte clubschaak, maar het is het beste wat er momenteel voorhanden is. Dank aan Govert Pellikaan om ons grijze kluizenaarsbestaan wat kleur te geven!
Ik sluit af met een interessant partijfragment, zodat ik mijn artikel nog enige relevantie kan geven. In snelschaak komt het meestal aan op een scherp tactisch reactievermogen, meer dan op de grote strategisch en positionele inzichten. Vindt u in onderstaande stelling de beste zet voor zwart?
Leuk verhaal Glen!