schaakstukje

Columns 12 januari 2021 10:17 juliusbosma 1

Aapjes kijken

Een delegatie van maar liefst 7 uitverkorenen van schaakclub Sneek bracht gistermiddag een bezoekje aan de dierentuin van Wijk aan Zee. Met opa Dirk, oom Anne en de neefjes Wytse, Ger, Tjitze, Johnny en Julius werd koers gezet richting het enige echte schaakwalhalla ‘Corus’ waar de diersoort schaker aanschouwd mocht worden.

Reden van dit alleraardigste uitstapje was de KNSB-prijs die onze club ten deel viel voor de grootste ledengroei in 2007. Met een toename van liefst 24 (!) nieuwe (jeugd)leden op een bestand van 50 leden, voorwaar geen geringe prestatie.

In het uit de kluiten gewassen vehikel van Anne was het goed toeven. Met ‘Langs de lijn’ op de radio werd niets gemist van het scoreverloop van het voetbal en de rondetijden van het WK sprint in Heerenveen. In Zurich werd Johnny opgepikt zodat het nog lekker knus werd op de achterbank. De Engels sprekende navigator bracht ons gezwind in het zeer winderige staaldorpje waar alles deze weken weer in het teken staat van de mooiste aller denksporten.

Tussen het geouwehoer door van explicateur Lex Jongsma in de grote tent mochten, apetrots, voorzitter Dirk Schild en Wytse Wiersma de prijs in ontvangst nemen. Nu zult u denken leuk zo’n kadobon ter waarde van 100 euro te besteden bij de plaatselijke kruidenier, of een ingelijste oorkonde met een tuut van miss Wijk aan Zee. Niets van dat alles. In het kader van de miljoenen die Sneek afgelopen weken aan prijzen mocht ontvangen deelt ook sc Sneek mee in de vreugde. We mogen een heuse IGM uitnodigen voor een schaakclinic van enkele uren! Dat dit de ledenaanwas ten goede komt zal geen verbazing wekken.

Na deze zeer aangename verrassing bleven Dirk en Anne nog even voor een interview t.z.t. te lezen in ‘Schaakmagazine’ terwijl de rest de dieren ging voeren. Prachtig zo’n zaal vol schakers van diverse pluimage. Wat moet dat goed voelen, schaken tussen de wereldtop aan grootmeesters, meesters en hoofdklassers. Tussen een tiental zuilen met daarop grote lcd-schermen met live partijen, (iets voor de club?) konden de supergrootmeesters bekeken worden als de gorilla’s in Bokitodorp.

Daar zat dan de wereldtop schakers. Een ijsberende Gelfand, de in crèmewit pak gestoken dandy Topalov, de corpulente, ietwat shabby Timman, de schaapachtige en uit z’n hoofd schakende Ivantsjoek, moeke Polgar, schooljongen Carlsen, oude rot Kortsnoi, braafste jongetje van de klas Leko en nog vele andere schaaknerds en -breinen, zo weggelopen uit Bordewijks Bint. Bekeken door vele schaakliefhebbers die hun vrije zondagmiddag graag besteden aan dit diergaardevertier.

Ik ben vroeger eens met mijn vader naar een schaaktoernooi geweest waar ook grootmeester Ree aan meedeed. Mijn vader wees mij op deze nette verschijning totdat hij de rafels onderaan zijn broek opmerkte en de echte schaker zich blootgaf. Zo hoort een schaker eruit te zien, maar dit geheel terzijde. Rafels heb ik gistermiddag niet kunnen ontdekken, maar wat een uitgelezen optocht aan schaakcoryfeeën, jong talent en vergane glorie.

Ondertussen liep het al tegen zessen, begonnen de magen te knorren en werd besloten huiswaarts te keren en al dit fraais achter ons te laten met genoeg inspiratie voor de rest van de competitie. In de auto werd druk gediscussieerd over de in te huren grootmeester. Een Fryske topper, een leuke Rus of toch maar een Hollands sprekende IGM. We zullen het zien.

Johnny gaf maar weer eens imitatie van Boudewijn de Groot ten beste, zodat de stemming er rap in zat. Bij Van der Valk in Wieringerwerf was het vol zodat in een gezellig wegrestaurant in Zurich de dag besloten werd met een voortreffelijk maal met in het verschiet nog enkele uren schaakles als toetje.