Tijd geleden: weer eens op bezoek bij de tegenstander!

Op de voorgrond Henk van de Poel, achter een “kuchscherm”.

Voor velen is 7 maart 2020, alweer anderhalf jaar geleden, de laatste KNSB wedstrijd geweest sinds het coronatijdperk. Schaken heeft op locatie voor velen stilgelegen, en online spelen gaf toch niet dezelfde energie. Des te leuker om weer aan een nieuw seizoen te beginnen. Weer eens op reis gaan met het team. Voor de Stukkenjagers nog altijd in de zuidelijke regionen van het land. Ditmaal mochten we de 1^e ronde uit naar Bussum, waar we speelden met bijzondere ‘kuch’schermen. Dat werkte best goed moet ik zeggen.

Een wedstrijdverslag, op volgorde een rondje langs de borden:

Luuk Baselmans kreeg het Scandinavisch voorgeschoteld door Iskander Schrijvers. Lange tijd blijven de stukken op het bord zonder centrumpionnen en leek de stelling in evenwicht te zijn. Wit zette zijn stukken net wat beter neer en uiteindelijk vond Luuk een gaatje in de zwarte verdediging. Zo begon hij met een invasie op de 8^e rij in combinatie met het uitschakelen van de sterke zwartveldige loper. Dit resulteerde in een pionwinst, wat Luuk stevig wist uit te spelen naar winst.

Stefan Beukema mocht met zwart aantreden tegen Timon Brouwer. Wit speelde positioneel, zwart speelde voor activiteit. Net na de openingsfase bracht de tactiek het voordeel naar Stefan, die handig zijn paard omspeelde van a6-c5-e6-d4, waar het paard een verdediger van een stuk op e4 in gevaar bracht. Stefan bleef actief met de stukken in het centrum en wit kon verder stukverlies niet voorkomen (een ingesloten loper op a6).

Nick Bijlsma (ikzelf) mocht met wit een Engels-achtige structuur opzetten met iets minder symmetrie dan gewoonlijk. Na een positionele blunder gaf ik het initiatief aan mijn tegenstander Ton van der Heijden. Zwart kreeg de zwarte velden ineens onder controle en de positie van mijn sterke paard op d5 was wankel. Het positionele voordeel voor zwart werd groter, zelfs nadat ik even in tijdnood een winst had gemist na een fout (…Pc2) van zwart. Het dubbele toreneindspel met gelijke lopers leek verloren voor wit, maar na stug verdedigen wist ik er na 4,5 uur schaken toch een halfje uit te slepen.

Sam Baselmans kon in een Konings-Indisch geen vuist maken tegen het sterke spel van Ewoud de Groote. Met het sterke paard op d5 speelde Ewoud het nog sterkere Da5. Ineens stond pion c7 aangevallen, waardoor Sam met …b7-b6 een zwakte moest creëren. Het paard op d5 werd te machtig en uiteindelijk moest Sam een kwaliteit inleveren. Na nog de stelling bij elkaar gehouden te hebben, kon wit na nauwkeurig spel de laatste pion bemachtigen. Sam gaf daarna op.

Herman Grooten kreeg in een zijvariant van het Dame-Indisch met wit een klein initiatief door met de toren de 7^e rij binnen te dringen. Tegenstander Henk van der Poel kon daardoor pionverlies niet voorkomen. Toch bleef zwart in de tijdnoodfase kansen te creëren en in tijdnood maakt Herman een verzwakking in zijn koningsstelling met f2-f4. Meteen sloeg zwart toe en werd de pion teruggewonnen. Het eindspel met dame en toren tegen dame en toren werd snel remise.

Sjoerd van Roon kwam gezond uit de opening (Rossolimo) tegen Jesper de Groote. Wit kreeg langzaam positioneel de zaken op orde en lanceerde een aanval op de koningsvleugel. Na stukkenruil bleven er alleen zware stukken over. Dit was in wit’s voordeel, vooral vanwege het feit dat de witte koning een stuk veiliger bleek dan de zwarte. Door een combinatie van dreigingen kreeg Sjoerd niet het gewenste tegenspel op het bord, waardoor wit uiteindelijk zegevierde.

Erwin Kalle speelde op bord 7 tegen de ervaren IM Frans Borm. Erwin werd verrast in de opening, en wist de theorie even niet meer. Nadat Erwin zijn zinnen zetten op de koningsvleugel kreeg zwart controle over de e-lijn, wat uiteindelijk belangrijker bleek te zijn. Het resulterende eindspel was gunstig voor zwart, mede vanwege enkele zwaktes aan de witte kant. In tijdnood kon Erwin de stelling niet meer houden.

Mark van Beurden mocht invallen in het eerste team. Dat deed hij verdienstelijk door de opening goed te spelen tegen Ruben Hilhorst. Mark kreeg kansen om op de koningsvleugel ook een initiatief op te starten, maar vermeed de ruil van stukken. Ondertussen zette zijn tegenstander druk op het centrum, wat Mark niet meer kon voorkomen. Door overmacht moest zwart uiteindelijk opgeven.

César Becx was in zijn element met wit tegen Ashley Krishnasing. Na de opening ging het spel over de gaten in de witte stelling, maar de ruimte van wit bracht de stelling in evenwicht. Zwart wachtte te lang met het ontwikkelen van alle stukken en daardoor kon César een tactische wending inbrengen met Pe5. Damewinst lag op de loer en toen maakt zwart een positionele fout. Dit kwam niet meer goed.

Tommy Grooten kon het niet bolwerken tegen de ervaren Coen van der Heijden. In een Dragadorf-variant van het Siciliaans (combi tussen de Draak …g6 en Najdorf-variant …a6) was wit er als de kippen bij toen Lb6 de zwarte stelling doorboorde. Vooral omdat er al een paard op d5 stond moest Tommy materiaal geven.

Al met al een teamwedstrijd waar niet veel meer in heeft gezeten voor ons. Op naar de volgende!

De persoonlijke uitslagen:

(De foto’s zijn van Herman Grooten)