schaakstukje
De vereniging
Bijna iedereen in en buiten Friesland kent de Friese Elfstedentocht. De tocht der tochten gereden op de de schaats langs de elf Friese steden. De tocht die voor het laatst in 1997 is gereden. Waarschijnlijk voor het laatst door de aanhoudende temperatuurstijging.
Nu is het aardige dat de vereniging De Friesche Elf Steden gewoon jaarlijks vergadert. Tijdens de ledenvergadering zit de zaal stampvol! Waarom? Om niks. Hierdoor is sprake van een unieke club. De enige club waarvan de leden niet de sport beoefenen waarvoor hij is opgericht. Men zit er voor spek en bonen bij. Grappig is ook dat per rayon de materiaalmensen regelmatig de opgeslagen spullen (kussens, matten, hesjes, lampen) controleren. Voor het geval dat.
Wat heeft dit met schaken te maken denkt u? Precies helemaal niks. Maar stel nu eens voor dat er ergens in het land een schaakclub bestaat waar niet geschaakt wordt. Door wat van oorzaak dan ook. Door de huidige coronacrisis zou dit een reden kunnen zijn. Maar goed, het virus zal wel een keer verslagen worden en dan kan er weer geschaakt worden.
Toch is er ergens in het noorden van het land een schaakclub waar nooit geschaakt wordt. De naam ga ik niet prijsgeven, men wil absolute exclusiviteit. Dat moet ik uiteraard respecteren. Maar waarom schaakt men dan niet? Eenvoudig omdat men het niet kan. De leden vertikken het om het spel te leren. Men vindt het spel veel te moeilijk. Waarom dan toch lid? Puur en alleen om de chique uitstraling die er van een schaakclub uitgaat. Het staat goed op je cv en op je werk word je voor vol aangezien. ‘Wist je dat Jan lid is van een schaakclub?’ Nou daar kun je mee thuiskomen. Het kost je jaarlijks wat contributiecenten, maar dan ben je ook iemand in aanzien.
Nu nog schaken leren.
Julius
