Schaaksupporter
Schaken is sinds 2018 officieel geen sport meer, slechts een aardig, misschien zelfs cultureel, tijdverdrijf. Maar wel een tijdverdrijf dat door het IOC als een sport beschouwd wordt, en trainingen van onze topschakers worden ook door ons NOC financieel ondersteund.
Morgen alweer de negende dag dat we kunnen genieten van topprestaties op het schaakbord van topgrootmeesters, die daar al jarenlang voor trainen en studeren. Over de hele wereld wordt dit toernooi met grote belangstelling online gevolgd. Zo groot is die belangstelling dat er zelfs bots ingezet worden op chatvensters, ook om schakers te pesten. Nou ja, waar niet tegenwoordig.
Voor de supporters van sporters en sportclubs is sport ook zeker een aardig tijdverdrijf. Hoe mooi is het als je favoriet goed presteert, en hoezeer voel je plaatsvervangende schaamte als je favoriet door een fout onderuit gaat.
In vroeger tijden (nou ja, misschien nog maar 40 jaar geleden) was je als schaaksupporter afhankelijk van een ter plekke aanwezige schaakmeester die live de partijen van een match of toernooi van deskundig commentaar voorzag. Dat gebeurt tegenwoordig ook nog, maar nu kun je als supporter de prestaties van je favoriet(en) nog van veel dichterbij volgen. Gebruikmakend van je favoriete engine, of via de met engines verrijkte websites waarin de partijen op de voet gevolgd worden.
En dat levert vergelijkbare ervaringen op als die van een voetbalsupporter die naar een wedstrijd zit te kijken: een plotselinge verandering van de stellingswaardering door een goede of slechte zet geeft eenzelfde adrenalineschok als het missen of benutten van een grote scoringskans!
Delen uit een screenshot van Chess24.com
(Waarbij ik wel moet aantekenen dat de engine die Chess24 gebruikt me wel een paar keer op het verkeerde been gezet heeft. Een evaluatie-sprong van 0.4 naar + of -5.0 gaf me een grote schok, maar bleek na een paar seconden toch loos alarm)
De gespeelde partijen zijn meestal van hoog niveau, en vaak zo gecompliceerd dat ook een GM grote moeite heeft om in te schatten hoe het er nu echt voor staat. En dan is het fijn dat er sterke engines zijn die hun objectieve inschatting van de situatie geven. En toch, ook die objectieve inschatting vertelt niet het hele verhaal. Er zijn recente voorbeelden. Bijvoorbeeld hoe Carlsen in de WK-match van Nepomniatsji won in een theoretisch remise-eindspel. Of Jorden van Foreest die Vidit zodanig onder druk hield dat die in tijdnood toch in de fout ging, en gisteren Anish Giri die Esipenko wist te verschalken. In al deze gevallen stond de verliezende speler al heel lang onder druk om steeds de beste verdedigingszetten te vinden, terwijl de aanvaller hoogstens het risico loopt om op remise uit te komen. Die enorme mentale druk registreren de engines niet.
Gelukkig maar, dat houdt de spanning er in.
Is de eerste schaakhooligan al gesignaleerd?
