Jorden doet het weer: Tata Steel ronde 11
Kill or be killed, dat motto zal vast in het hoofd hebben gezeten van beide heren. Anish, uit op bloed om in het spoor van Magnus te kunnen blijven en daarmee zicht te kunnen houden op de titel. Jorden, simpelweg voor deze ronde al met 7 beslissende partijen uit 10 wedstrijden. Ondanks deze gegevens had ik een halfje verwacht. Duidelijk fout, want de heren gingen ervoor. Wellicht dat voor Anish ook de eer nog meespeelde, een revanche voor de misgelopen titel van vorig jaar.
De partij begon al meteen goed. Jorden opende weer met 1.d4 en in de Nimzo speelde Jorden de Sämische variant 4.a3! Mij was altijd geleerd dat 4.a3 nooit zo goed was, want daarmee speel je zwart alleen maar in de kaart. De typische midden- en eindspelen waarin wit een dubbele c-pion heeft waar zwart rustig tegenaan speelt werden mij als voorbeeld gegeven. De laatste tijd wordt 4.a3 weer meer aangeraden in boeken en de immer goed voorbereide Jorden speelde het ook. Anish trok ook fel van leer tegen de c4-pion van Jorden, maar in ruil daarvoor kreeg Jorden het centrum. Een thematisch -maar daarom niet minder mooi- kwaliteitsoffer op de zwarte koningsstelling van Anish luidde vervolgens een aanval in die Jorden niet meer uit handen gaf. Heerlijk zette Jorden de druk om in steeds groter voordeel, terwijl hij al zijn stukken manoeuvreerde naar de zwarte koningsvleugel. Al met al een toppartij. Jammer voor Anish, maar zeker mooi voor Jorden.
Een bedenkelijk kijkende Giri na het offer op f6 (© Lennart Ootes)
Tevreden Jorden na de partij (© Lennart Ootes)
Magnus zal wel blij zijn geweest met het resultaat van zijn secondant. Als spreekwoordelijke derde hond kon hij er met het been vandoor gaan. Bijna kneep hij zoals alleen hij dat kan water uit steen. Hij vond de winst echter net niet en moest daarom berusten in een halfje. Aangezien Dubov wegens corona zich toch nog uit het toernooi moest terugtrekken, heeft Carlsen nog een vol punt tegoed. De titel is daarmee erg dichtbij.
Richard Rapport volgt Carlsen op de 2e plek met een halfje minder, na vandaag een vol reglementair punt te hebben gekregen door Dubov’s afwezigheid. Alleen Caruana wist daarnaast nog een vol punt te pakken, door de jonge Praggnanandhaa te verslaan. De overige partijen eindigden remise.
Challengers
Bij de Challengers was er ook een Nederlandse wedstrijd. Lucas van Foreest en Max Warmerdam speelden ondanks een scherpe opening toch een redelijk bloedeloze remise. Erwin l’Ami mocht zijn geluk beproeven tegen koploper Erigaisi en dat lukte aardig. Zonder al te veel moeite hield hij de koploper op remise. Erigaisi is er nog niet, maar heeft met 1,5 punt meer dan de jonge Deen Bjerre en de Tsjech Nguyen zeker goede papieren om volgend jaar bij de Masters mee te mogen spelen.
Dank voor je inzichtelijke analyse, die helder aangeeft waar het in deze partij om draait. Euwe is helemaal niet negatief over de Sämisch variant in zijn openingsdeeltje over het Nimzo-Indisch. Hij geeft de wederzijdse kansen goed weer met voor wit de mogelijkheid van een aanval op de koningsvleugel. En als zwart drie stukken op de a-lijn positioneert, dan laat hij dat terrein ook helemaal open voor wit. En die profiteert daar prima van.
In Van Foreest-Giri is 12… 0-0-0 eerder gespeeld, waarbij zwart won (al heb ik het idee dat wit een beetje meewerkte). Zwart heeft op zijn linkerflank in ieder geval geen problemen om zijn stukken bij de verdediging te betrekken, en die dubbele c-pion staat wit in de weg. De zet e5 lijkt me in aanmerking te komen voor twee vraagtekens. Met al die zwarte stukken op de damevleugel zal iedere 1800+-speler aan Txf6 denken. Giri dacht er lang over na, dus ik dacht dat hij iets briljants gevonden had. Ik heb er niets van gemerkt.
chessgames.com/perl/chessplayer?pid=23751
youtube.com/watch?v=dgoxteyh1ZU
Wit koos hier voor de Sämisch-variant van de Nimzo-(indische) verdediging.
Fun fact: de heren Sämisch en Nimzowitsch speelden vaak keer tegen elkaar, waarbij laatstgenoemde bijna altijd won. Maar tijdens een toernooi in Berlijn verloor Nimzowitsch een keer van Sämisch en miste daardoor de eerste prijs. Hij was hierdoor zo van slag dat hij op een tafel klom en luidkeels door de speelzaal schreeuwde: Gegen diesen Idioten muss ich verlieren!
Hans Kmoch heeft dit verhaal van Sämisch zelf gehoord en toen opgeschreven, maar waarschijnlijk betrof dit de finale van een snelschaaktoernooi in cafë König in Berlijn in 1928. Overigens won Sämisch wel één keer van Nimzowitsch in een klassieke partij, maar dat was in 1925 in Baden Baden.
nimzowitsch.net/gegen-diesen-idioten-muss-ich-verlieren.html
In de databanken vind ik twee partijen van Sämisch tegen Donner, uit 1953 resp. 1968, beide door Donner gewonnen. Uit Sämisch’ laatste jaren moet een niet teruggevonden remisepartij zijn waarvan ik me kan herinneren dat Donner schreef: “Iedereen wint van Sämisch behalve ik.”
De tussenstand na ronde 11 van Ayacucho’s Ranglijst Avontuur
Als we kijken naar de podia van Gestegen8, Gestegen9, Gestegen10 en Gestegen11,
dan zien we voorbij komen
020 hetgeen mij doet denken aan dat toernooi voorbij 020 (en natuurlijk ook aan die club uit 020),
011 deze dubbelteller bestaat niet, maar doet mij denken aan 010, niet alleen een netnummer,
maar ook een (keurig) net nummer. Ik ben een keer in 010 geweest, ik stond in de gang, en aan
het einde van de gang ontwaarde ik een oneindig mooi wezen, een WIM Arianne Caoili-achtig wezen!
Ik denk aan haar en nog voordat ik
Arianne Caoili
kan schrijven schieten mij de tranen in de ogen, barst ik in huilen uit, de tranen lopen mij over de
wangen. Hoe oneerlijk het leven kan zijn!
Ik ben een harde, mijn vader was een harde, een harde wijker ook (maar geen Harderwijker!)
maar mijn vader brak ook, net voordat ie Gommert wilde zeggen, toen hij mij belde dat zijn broer,
mijn oom, overleden was op de werkvloer.
En dan Aicha, nu we het toch over schatjes hebben. Een knapperd, een lachebekje,
net als ik, een lieverd, net als ik, waar ik een tijdje iets mee heb gehad. Ik zei een keer dat ze
dom was, en toen begon ze keihard te lachen. Toen wist ik, dat zit goed tussen ons! Hoe ik haar
hart veroverd heb? Ik heb tientallen, misschien wel tegen, tegen de honderd brieven voor haar
(letwel voor haar, niet aan haar) geschreven, ik heb zelfs een excel urenregistratiesysteem voor
haar gebouwd! Hoeveel moet je dan wel niet houden van een vrouw?
030 Utreg Me Stadsie! In utreg wonen voornamelijk domme en dommige mensen.
Dat is naar verluid ook de reden, dat ze onze kathedraal, historisch de Sint-Maartenskathedraal,
De Dom zijn gaan noemen. Het schattige van utreg is, dat je daar ook hele superintelligente
mensen in het wild kan tegenkomen. Bij Hercules speelde ik in een team met Bert de Bakker,
Jan knapperd de Professor en Rob knapperd de Professor. Ze hebben, al heb ik me dat toen nooit
gerealiseerd, hetzelfde type beroep: mensen in leven houden.
Bert de Bakker
is een lelijkerd, een dikkerd, een Engelsman zou zeggen een fatso (maar geen fatSo, want de
Filipijns schaker GM Wesley So is helemaal niet dik), maar dat hebben we hem nooit gezegd!
Hij deelde dezelfde passie met ons: voetbal. En dat is hoe het werkt, vraag maar aan die
dikke vettige afek dikkerd, voluit geheten Yochanan Afek, Schaakcomponist, Arbiter en Trainer,
die zijn afekjes publiceert op www.schakers.info/.
Yochanan Afek
is een Internationaal Arbiter (1988),
is een Internationaal Arbiter schaakcomposities (1988),
is een IM (1993),
is een FM schaakproblemen oplossen (2005)
en een GM schaakcomposities(2015) !!!!!
Waarom kan er geen plekje voor hem ingeruimd worden op schaaksite vraag ik mij dan meteen af.
Bert is ook een ‘man’, hij is dus netjes getrouwd. Maar ga me niet vertellen
dat dik, vet of lelijk een normaal iets is. En ga me ook niet zeggen dat er gediscrimineerd
wordt in Nederland. Tegen Mohamed, de broer van Aicha, die regelmatig klaagde bij mij dat ie het
gevoel had dat ie gediscrimineerd werd, zei ik altijd
“Gewoon doorgaan of doe anders een HermanBroodje!”. Een HermanBroodje is een soort van
op de grond gevallen Broodje Mario waar het beleg van tussen uit gevallen is. Noem je zelf
Michel, als in Michel Platini, zei ik weleens, en verkoop jezelf als een Fransman, maar dat
wilde Mohamed niet. Zie hier de klassieke variant van een Dubovje.
Heel bijzonder: Hercules heeft, net als Liverpool, zijn eigen fabulous 4: Marcel, Mark, André
en Kees. Die gasten konden voetballen, ongelooflijk! Ik zelf heb mijn hele jeugd, zodra ik kon
lopen, achter een bal aan gerend. De hele lagere school elke dag gevoetbald, overdag op het
schoolplein, na schooltijd achter de zeven huizen, tot een uurtje of half negen. Samen met Teus!
Onze vaders gingen met elkaar om. Wij vonden elkaar blindelings. Als wij bij elkaar in het team
zaten dan wonnen we altijd, ongeacht of het andere team 1, 2 of meer spelers had!
Op een gegeven moment werd t de anderen te gortig, wij mochten niet meer bij elkaar.
Ook pingpongden en schaakten we met elkaar.
Maar het schaken heb ik geleerd van Adri, waarmee ik ook voetbalde op het schoolplein.
Boerenzoon Adri leerde mij, ook een boerenzoon, schaken, in de 2e of 3e klas dacht ik.
Hij liet me het bord en de stukken zien, we deden een potje, het was liefde op het eerste gezicht.
Ik hield van het bord, ik hield van de stukken. Ik was verkocht!
Adri, ik schiet weer vol, ik barst weer in huilen uit, dank je wel dat je mij schaken hebt geleerd,
rust zacht, ik hou van jou, voor altijd!
Later, bij Hercules kwam ik lieverd, grappigerd, knapperd Ralf tegen. Hij voelde dat ik van hem
hield, hij voelde dat ik hem zocht, hij voelde dat ik hem in de gaten hield, als hij ging kreeg hij
de bal van mij, als ik ging kreeg ik de bal van hem. En dat is hoe het spelletje dat voetbal heet,
gespeeld moet worden. Ik kan mij herinneren dat we een keer een partijtje 5 tegen 5 deden op
de training. Barend en Ralf voor, ik achter, al snel stonden we 5-0 achter. Toen greep ik in,
ging voor spelen, in de buurt van Ralf. En in een mum van tijd kwamen we 6-5 voor en wonnen
we dat partijtje. En niemand die door had wat er was gebeurd. We hebben het er nooit over gehad
want Ralf en ik konden niet met elkaar praten. Ralf kon alleen maar grappig over bier babbelen,
en ik kon weer niet en grappig en over bier babbelen.
Maar in het veld en op de training begrepen we elkaar.
En dan Barend waarmee ik ook in een zaalvoetbalteam zat, die snapte niks van het spelletje.
Barend had altijd het woord op een prettige manier vooraf in de kantine, in de kleedkamer en na
afloop. Hij babbelde altijd tegen iedereen aan, ook tegen mij, hetgeen ik wel prettig vond.
Hij babbelde altijd dat ik meer de bal moest afspelen, ook toen ik al maandenlang de topscorer
en de assistkoning was hahaha. En Barend? Die scoorde nooit en gaf ook nooit een assist.
Barend bleef maar tegen me aan babbelen dat ik meer de bal moest afspelen (maar ja de bal
afspelen daar word je geen betere voetballer van, vraag maar aan Romario), ik werd daar wel
behoorlijk kriegel van hahaha dat zagen de anderen ook wel. We hebben op het punt gestaan
om Barend uit het team te flikkeren, Aart-Jan begon er keer over tegen mij, en als ik toen ja
had gezegd dan was het gebeurd denk ik. Maar ik heb nee gezegd, iedereen hield van Barend,
dat wist ik wel, en ook ik. En dat is dus de enige reden dat ie in ons team bleef, puur voor de
kleedkamer en de 3e helft, want je had niks aan hem hahaha. Barend was wereldkampioen
babbelen, aardig en gezellig zijn, aandacht geven!
Het mooiste compliment dat ik ooit gekregen heb, dat was niet van een knapperd, maar van een
lelijkerd, een misvormde, een gedrocht bijna. We waren aan het voetballen op het veldje naast
mijn huis in de tijd dat Romario bij PSV speelde. Romario was mijn voorbeeld, ik wilde een
betere voetballer worden, dus ik pingelde veel. Dat gedrocht waarmee ik samenspeelde werd
op een gegeven moment zo kwaad, het schuim stond op zijn lippen “GODVERDOMME GEEF DIE
BAL EENS EEN KEER AF!!!, DENK JE SOMS DAT JE ROMARIO BENT?”. En ja verdomd! dat dacht ik
inderdaad! hahaha
070, Den Haag, die missen we nog als we het bij de Randstad houden, maar gaan we niet meer zien,
want Dubov is naar huis geschopt.
HIER KAN ALLEEN EEN MOSTERDPLEISTER UITKOMST BIEDEN!!
Of een transfer.
Of eindverantwoordelijken die zich realiseren dat niet iedere toevoegde tekst ook een toegevoegde waarde heeft.
dat toernooi voorbij 020 is natuurlijk dit schaaktoernooi waar de heren en dames schakers
nu allemaal zo van genieten, en van gaan genieten, waar we mooi schaak hebben gezien,
en nog gaan zien,
en die club uit 020 is natuurlijk Ajax waar je heen kan gaan als je mooie voetballers,
mooie acties, mooie goals en mooi voetbal wil zien.