Giri mist winst in rapidschaak en komt daardoor niet in finale
Na het vorige verslag van collega Dimitri Reinderman, waarin hij liet zien hoe Anish Giri met verfrissend spel de halve finales van de GP in Belgrado had behaald, pakken we de draad op bij zijn K.O.-tweekamp tegen Dmitry Andreikin. De andere halve finale ging tussen Maxime Vachier Lagrave en Richard Rapport, waarin laatstgenoemde vrij verrassend de winst pakte.
De strijd tussen Giri en Andreikin werd een fascinerend gevecht, voornamelijk aangegaan door onze landgenoot. Want het “verfrissende spel” dat hij liet zien in de voorronden, kwam ook weer tot uiting in deze halve finale. Niettemin bleek de Rus een zeer taaie opponent te zijn, waardoor Giri in de eerste twee partijen met het reguliere speeltempo niet verder kwam dan twee remises. Dus moest er een barrage aan te pas komen om te bepalen wie er naar de finale zou mogen. In de eerste rapidpartij, waarin Giri zwart had, nam hij genoegen met een zetherhaling, terwijl hij mogelijkheden had om wellicht voor meer dan de remise te gaan.
Maar met wit slaagde hij erin om de tegenstander zwaar onder druk te zetten en op een gegeven moment had hij zelfs beslissend voordeel in handen. Dat was eindelijk allemaal niet eenvoudig, hij koos een paar keer voor de suboptimale voortzetting. De Nederlander merkte later op dat hij op een gegeven moment, toen hij in tijdnood kwam, “veel dingen begon te missen”. Het is altijd zo dat als er een scherpe stelling op het bord komt – en dan voornamelijk bij het rapidschaak – om toch nauwkeurig te blijven rekenen, maar ook soms op je intuïtie te vertrouwen. Dat lukte niet en helaas raakte Giri de draad volledig kwijt in het woud aan varianten.
Met een paar rake klappen sloeg Andreikin het initiatief af en slaagde hij erin om op fraaie wijze af te wikkelen naar een gewonnen paardeindspel. Dat was een hard gelag voor onze topspeler, omdat hij bij het bereiken van de finale een forse stap had kunnen zitten in de strijd om zich te kwalificeren voor het kandidatentoernooi. De hoop om ooit wereldkampioen te worden is nog altijd een brandend verlangen en zou natuurlijk ook fantastisch zijn voor het Nederlandse schaak! Ik laat aan de hand van een paar diagrammen Giri’s verrichtingen in deze tweekamp tegen Andreikin zien; de volledige analyses treft u aan in de viewer verderop.
Giri, Anish – Andreikin, Dmitry (eerste matchpartij, regulier tempo)
Wits onconventionele maar energieke spel heeft hem in no-time een vrijwel gewonnen middenspel opgeleverd.
20. Pxf7?
Waarom? Met het simpele 20. Ph3! Pc6 21. Lxc4 kon hij een gezonde pion voorkomen. Zwart heeft geen mogelijkheden om te profiteren van de ongedekte positie van Lc4. Bijvoorbeeld: 21…Pxe5? 22. Lxe5 Dxe5 23. Dxd7+ Kf8 24. Dxb7 wint voor wit omdat Lc4 taboe is: 24…Txc4 25. Da8+ en mat volgt. Nu kon zwart na 20…Kxf7 21. bxa5 zich terug in de partij vechten.
Giri blijft het frivool spelen. De tekstzet houdt een dubbel kwaliteitsoffer in. Maar hij heeft uitstekend ingezien dat zijn lopers in deze stelling net zo goed zijn als de zwarte torens.
23…Lg5 24. Txg5 hxg5 25. Dd4
Met 25. Dxc4! kon wit de stelling in evenwicht houden. 25…exd5 [Minder goed voor zwart is 25…Dxc4 26. Lxc4 exd5 (26…Txc4? 27. Txd7 Txh5 28. Txa7 en wit heeft uitstekende winstkansen.) 27. Lxd5+ Kh7 28. Ld4 Tc7 29. g4 Tb8 30. a6 (zie diagram)
Zoals het nu ging, ontstond de volgende stelling:
31…Tf8 brengt ook niets.
32. a4 Tb1 33. Lf3
Hier besloten de spelers tot remise. Zwart heeft nog altijd twee kwaliteiten meer maar het is typisch een stelling waarin diagonalen net zo belangrijk zijn als open lijnen. Een interessant gevecht!
½-½
Giri, Anish – Andreikin, Dmitry (tweede rapidpartij)
We nemen de draad op in het verre middenspel waar de zwartspeler de fout in gaat.
31…Dxa3?
Een mispeer! Noodzakelijk was 31…Dc7!⩲ 32. Txf8+ Kxf8 hoewel wit dan ook met 33. Df6 de overhand had kunnen krijgen. De zwarte stukken staan volledig passief en werken niet samen.
32. Txf8+?
Dat is heel jammer. Met 32. Pb5! kon wit zichzelf min of meer de winst bezorgen. Bijvoorbeeld: 32…Dc5 [Ook na 32…Da2 volgt sterk 33. Pd6] 33. Pd6 Dreigt Dxf7+! 33…Txb8 34. Txb8+ Kh7 35. Tb5 Dc6 36. Dxf7 Dxc3 37. Df6! (zie diagram)
Dat gebeurde allemaal niet. Giri verzuimde het voordeel te grijpen en moest toen op zoek naar gelijkspel. Dat levert de volgende stelling op waarin hij zojuist een miscalculatie heeft gedaan.
In deze stelling heeft Giri zojuist het verkeerde 36. Pxg6? uit zijn vingers laten komen. Een paardoffer dat gebaseerd is op een rekenfout.
36…Dc6!
Deze tussenzet moet hij gemist hebben. Het idee zal 36…Kxg6 37. Dg4+ Kh6 38. Txf7= geweest zijn. Overigens kan wit hier ook niet winnen na 38…Tf8 39. Tb7 a4 40. Df4+ Kh5 41. g4+ hxg3 42. Dg4+ met eeuwig schaak.
37. Txf7+
Wit heeft geen herhaling van zetten vanwege 37. Ta7 Db6 38. Td7 (zie diagram)
Dit alles leidde tot een stelling waarin zwart gewonnen kwam te staan in de volgende stelling:
45…De3+ 46. Kh2 Dg3+ 47. Kg1 De1+ 48. Kh2
Hierbij de analyses via de viewer:
Voor zover ik heb kunnen achterhalen is 11.g3 in chessgames.com/perl/chessgame?gid=2256489 afkomstig van Jacob Murey 1974.
In de invitatievierkamp van het Noteboom-toernooi 1972 won ik in de derde ronde met 11.c3 Pxb3 12.axb3 Le7 13.Dd5 Tb8 14.Txa6 Lxg5 15.Dc6+ Kf8 16.Lxg5 Dxg5 17.Dxc7 Td8 18.Txd6 en pas eergisteren leerde ik van de online engine van ChessBase dat 17… Te8! = is, dat enkel en alleen 14.f4! wint. Zwart verwierp 13… Tc8 wegens 14.Dc6+ Kf8 15.Dxa6 en de toren blijft hangen, overzag daarbij 14… Dd7!, het boek van Keres 1969 geeft alleen 14.Txa6, ook hier is 14.f4 de beste zet. 13… o-o werd in dat boek zwakker genoemd, is volgens de engine het sterkste.