Hoogspanning in Rijswijk bij het NK t/m 12 jaar

NK Jeugd 29 mei 2022 14:34 Herman Grooten 2

Na een pauze van twee jaar (vanwege corona) werd het afgelopen Hemelvaartsweekend in Rijswijk weer het Nederlands Jeugdkampioenschap t/m 12 jaar gehouden. Maar de mensen van de Haagse Schaakbond, onder de bezielende leiding van toernooidirecteur Ted Barendse, slaagden er opnieuw in om een prachtig toernooi te houden, waar geen wanklank gehoord werd. Zoals te doen gebruikelijk vond het evenement plaats in Don Bosco, waar naast het toernooi zelf veel gelegenheid is voor vertier van de deelnemers. Er was dit jaar één lastige bijkomstigheid, namelijk dat een grote zaal, waar traditiegetrouw de bar te vinden was, op de laatste speeldag niet beschikbaar bleek te zijn. Die was al verhuurd aan een andere groep, zodat men “verbannen” werd naar de gang en naar andere krochten in het gebouw. Zelf weet ik als schaakouder dat het soms niet meevalt een plekje te bemachtigen aan een tafel met een stoel, maar dit jaar was dat geen probleem omdat men mij had “gebombardeerd” tot toernooicoach. Zo had men mij voorzien van een grote tafel met een schaakbord en de nodige stoelen. Als een speler klaar was met zijn partij kon hij/zij aanschuiven om die partij te laten analyseren. Het duurde meestal niet lang of er stonden binnen de kortste keren hele drommen kinderen rondom het analysebord en aangezien iedereen wel van een grapje houdt, leidde dat vaak tot grote hilariteit. Toernooidirecteur Ted kwam op een gegeven moment melden dat deze taferelen bij voorkeur achterin de zaal gehouden moesten gaan worden, aangezien we iets te dicht bij een afscheiding tussen de speel- en analysezaal zaten waardoor de lachsalvo’s door de spelers gehoord konden worden. Enfin, op deze manier kon ik het toernooi redelijk goed volgen en zag ik vele interessante (goede én minder goede) zetten voorbij komen.

De traditionele groepsfoto met alle deelnemers

Laatste ronde gevecht tussen Oscar Zecha (links) en Tommy Grooten

JEUGD

De strijd bij de jeugd was op voorhand onvoorspelbaar. De ranglijst was volgens de jeugdrating opgezet en die is in mijn ogen – zeker na twee jaar nauwelijks toernooien – niet heel betrouwbaar. Maar ook KNSB- of Fideratings zijn dat natuurlijk ook niet bij deze leeftijdsgroep. Op (jeugd)rating was Achyuth Aravindhan (1895) de favoriet. Na de drie partijen op de eerste dag, had hij echter al een halfje moeten inleveren, waardoor de nummers drie en vier geplaatsten, Sascha Kurt en Daniel Nijhuis, brutaal de leiding hadden genomen met als enige nog een 100% score.

De tweede dag zou echter het klassement flink door elkaar schudden. De twee koplopers kwamen remise overeen in ronde vier, maar terwijl Sascha onderuit ging tegen Oscar Zecha (de nummer zes van de ranglijst), sloeg Daniel een ronde later een belangrijke slag door Achyuth te verslaan.

Met 4,5 uit 5 kreeg hij gezelschap van Luka Wink en Oscar die ook hun “moment of fame” hadden. Luka verraste de nummer twee van de ranglijst, Tommy Grooten, door hem met het Siciliaans vleugelgambiet kansloos te laten. De zesde ronde moesten stad- en clubgenoten Tommy en Sascha ook nog tegen elkaar en die partij werd in het voordeel van eerstgenoemde beslist. De resultaten van zes ronden spelen op twee speeldagen leidde tot een stand waarin Oscar met 5,5 uit 6 aan de leiding ging, gevolgd door een drietal met een half puntje minder. Naast Luka en Daniel had zich daar ook de Fries Cas Roorda bij gevoegd, die naar verluidt pas twee jaar schaakt maar zich nu al in de strijd bij de Nederlandse top t/m 12 wist te voegen. Zoals altijd worden de kaarten pas echt geschud op de laatste speeldag. Daniel Nijhuis gaf Cas het nakijken, terwijl de partij tussen Luka Wink en Oscar Zecha in remise eindigde. Oscar sloeg vervolgens een belangrijke slag door in ronde 8 Daniel te verslaan en hij zag ondertussen ook dat Luka onderuit ging omdat die verloor van Katpatal Akshaj. Gezegd moet worden dat Daniel op een gegeven moment maar liefst drie pionnen meer had, toen hij een stuk weggaf.

Tommy Grooten had tegelijkertijd in goede stand zomaar een vol stuk weggeblunderd tegen Cas Roorda die hiermee de sensatie van het toernooi op zijn naam zou kunnen zetten. Maar Tommy slaagde er in op slinkse wijze het tij te keren en alsnog aan het langste eind te trekken. We mogen stellen dat hij deze overwinning voor de poorten van de hel heeft weggesleept…

De uitslagen leidden tot een interessante finale waarin Oscar met 7 uit 8 alleen aan de leiding ging, terwijl Tommy de enige was met een half puntje minder. Het drietal daarachter, Daniel, Katpatal en Noah Ritzenveld (de overtuigende E-kampioen van dit jaar!) volgden weer op een half puntje daarachter.

De partij op het eerste bord tussen Oscar en Tommy zou dus beslissen om de titel. En blijkbaar had de zwartspeler hierin zijn beste spel voor het laatst bewaard, want hij speelde een uitstekende partij waarin hij zijn tegenstander kansloos liet zodat hij zo de titel greep en plaatsing voor het WK veilig te stelde. Voor Tommy was het een hele geruststelling dat hij na een nare periode – ontstaan door een coronabesmetting in januari – weer hersteld was. Al die tijd zat hij met “long-covid-achtige” klachten en leek het einde niet in zicht. Dat heeft hij nu eindelijk afgesloten.

Voor het drietal dat met 7 uit 9 op de derde plaats eindigde, moest een beslissingsdriekamp uitmaken wie de EK-plaats zou bemachtigen. Het werd uiteindelijk Daniel Nijhuis die deze plek wist af te dwingen.

MEISJES

Bij de meisjes was Luna Huang op jeugdrating de grote favoriet met op gepaste afstand Bregje Roebers, het jongere zusje van Eline, de wereldkampioene t/m 14 jaar. Na de eerste speeldag tekende zich af dat deze twee speelsters de dienst uitmaakten want zij waren de enige twee die 100% scoorden. In de vierde ronde, ’s morgens vroeg op vrijdag, gaf Bregje haar visitekaartje af: zij versloeg Luna!

En omdat in dezelfde ronde Eli Alia Jorritsma runner-up Sarah-Joy Koorevaar versloeg, greep Bregje alleen de leiding met Eli Alia in haar kielzog. Maar de ronde erop was het Bregje die onderuit ging en nu was het Eli Alia die brutaal de leiding nam.

Luna had inmiddels de achtervolging ingezet door Emma Barbier te verslaan en de ronde erop de trotse koploopster, Eli Alia, ook nog te kloppen.

Na twee speeldagen en zes ronden zagen we toch weer Luna en Bregje samen aan kop met ieder 5 punten. Er kwam weinig verandering in de stand bovenaan in ronde zeven, maar in de achtste ronde verraste Sarah-Joy door Luna op remise te houden. Bregje op haar beurt, slaagde er ook niet in de verdediging te breken van Imara Hardeman, terwijl Eli Alia wél won van Emma ten Caat. Dat zou nog een bloedstollende slotronde gaan opleveren. Luna versloeg daarin Imara, Eli Alia won van Olga Ruzaykyn, waardoor zij samen met Luna op de gedeelde eerste plaats eindigde. Een beslissingstweekamp over twee partijen moest nu uitsluitsel bieden over de EK-kwalificatie. Daarin trok Luna met twee overwinningen aan het langste eind en mag zij daarom naar het EK.

Hieronder een paar fragmenten uit het toernooi:

En zo kwam er een einde aan drie lange dagen van strijd. Tijdens de prijsuitreiking werden diverse prijzen uitgereikt met speciale aandacht voor de meest spectaculaire partijen (zowel bij de jeugd als bij de meisjes) en in beide categorieën de schoonheidsprijs.

Alle prijswinnaars op een rijtje

De organisatie mag weer tevreden terugkijken en heeft de belofte gedaan volgend jaar weer een volgende editie te willen organiseren!

De eindstanden aan kop:

Jeugd:

Meisjes:

Alle verdere info op de toernooisite.

(alle foto’s zijn van Herman Grooten)

&nbspp